Άλλη μια προεκλογική περίοδος οδηγείται στο τέλος της. Και για ακόμη μια φορά δεν ακούσαμε ούτε μια λέξη για το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας εδώ και περίπου 30 χρόνια... την υπογεννητικότητα.
Με αυτήν πάλι δεν ασχολήθηκε κανείς. Εκτός από τους κυβερνώντες του ΠΑΣΟΚ όταν έστειλαν στον αγύριστο τα όποια προνόμια των πολυτέκνων όπως π.χ. το επιπλέον αφορολόγητο που απολάμβαναν, τα οποία φυσικά ουδέποτε στάθηκαν ικανά να θέσουν ένα φραγμό στην κατηφόρα της υπογεννητικότητας.
Θα αναλογιστεί κανείς, εδώ δεν έχουμε δουλειά, και συ μας μιλάς για την υπογεννητικότητα;
Κι όμως αποτελεί ένα ζήτημα το οποίο θα οδηγήσει τους Έλληνες στον αφανισμό. Από ένα έως κανένα παιδί και μερικές δεκάδες χιλιάδες το χρόνο τεμαχισμένα πρόωρα σε μια σκουπιδοσακούλα ενός υπογείου.
Όσοι πάλι προχωρούν σε οικογένεια ανεβαίνουν έναν καθημερινό Γολγοθά κάθε πρωί γέματο αγωνίες και φόβους.
Καμία πρόταση, κανένας σχεδιασμός, κανένα όραμα.
Από αυτή την προεκλογική περίοδο απουσίασε ο προβληματισμός όχι μόνο για την υπογεννητικότητα αλλά και για τα παιδιά. Όχι ότι υπήρχε τις προηγούμενες, άλλωστε αυτό ήταν πάντα ένα πρόβλημα που ΘΑ απασχολούσε τους μετέπειτα, που θα μας άγγιζε πολύ αργότερα.
Το “πολύ αργότερα” όμως πλησιάζει πια επικίνδυνα. Εμείς αναλωνόμαστε μονάχα στο παρόν. Ποιο το νόημα όμως όταν δε θα υπάρχει αύριο;
freepen.gr
Με αυτήν πάλι δεν ασχολήθηκε κανείς. Εκτός από τους κυβερνώντες του ΠΑΣΟΚ όταν έστειλαν στον αγύριστο τα όποια προνόμια των πολυτέκνων όπως π.χ. το επιπλέον αφορολόγητο που απολάμβαναν, τα οποία φυσικά ουδέποτε στάθηκαν ικανά να θέσουν ένα φραγμό στην κατηφόρα της υπογεννητικότητας.
Θα αναλογιστεί κανείς, εδώ δεν έχουμε δουλειά, και συ μας μιλάς για την υπογεννητικότητα;
Κι όμως αποτελεί ένα ζήτημα το οποίο θα οδηγήσει τους Έλληνες στον αφανισμό. Από ένα έως κανένα παιδί και μερικές δεκάδες χιλιάδες το χρόνο τεμαχισμένα πρόωρα σε μια σκουπιδοσακούλα ενός υπογείου.
Όσοι πάλι προχωρούν σε οικογένεια ανεβαίνουν έναν καθημερινό Γολγοθά κάθε πρωί γέματο αγωνίες και φόβους.
Καμία πρόταση, κανένας σχεδιασμός, κανένα όραμα.
Από αυτή την προεκλογική περίοδο απουσίασε ο προβληματισμός όχι μόνο για την υπογεννητικότητα αλλά και για τα παιδιά. Όχι ότι υπήρχε τις προηγούμενες, άλλωστε αυτό ήταν πάντα ένα πρόβλημα που ΘΑ απασχολούσε τους μετέπειτα, που θα μας άγγιζε πολύ αργότερα.
Το “πολύ αργότερα” όμως πλησιάζει πια επικίνδυνα. Εμείς αναλωνόμαστε μονάχα στο παρόν. Ποιο το νόημα όμως όταν δε θα υπάρχει αύριο;
freepen.gr
