Γράφει ο Νίκος Ελευθερόγλου
Ατελείωτες διαπραγματεύσεις και απαράδεκτες καθυστερήσεις στον ορισμό των υπουργών.Μπορεί χθες να βγήκε... λευκός καπνός από το Μαξίμου και να απέκτησε πρωθυπουργό η χώρα, τον Αντώνη Σαμαρά, αλλά οι παθογένειες του χθες επέστρεψαν σε χρόνο ρεκόρ. Δυο μέρες τώρα οι... διαπραγματευτές έσβηναν και έγραφαν ονόματα υπουργών, αναπληρωτών και υφυπουργών, που θα ανακοινώνονταν και θα ορκίζονταν σήμερα.
Μπορεί το εγχείρημα σχηματισμού κυβέρνησης με τη στήριξη τριών κομμάτων να είναι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα, αλλά όσα συνέβησαν τις τελευταίες 48 ώρες δείχνουν ότι τα προβλήματα είναι θέμα χρόνου να βγουν και πάλι στον... αφρό. Οι ισορροπίες του τρόμου σε ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ. είναι άγνωστο τι καραμπόλες και τι προβλήματα μπορούν να δημιουργήσουν στην κυβέρνηση, όταν θα χρειαστεί να ληφθούν αποφάσεις σε κρίσιμα ζητήματα ή όταν προκύψει η ανάγκη ανασχηματισμού. Οι ατέλειωτες διαπραγματεύσεις και οι απαράδεκτες καθυστερήσεις στον ορισμό υπουργών αποκαλύπτουν το περίεργο παιχνίδι που παίζουν οι Ευάγγελος Βενιζέλος και Φώτης (Φανούρης) Κουβέλης με στόχο να θέσουν σε ομηρία τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά. Με αυτόν τον τρόπο πιστεύουν ότι θα μπορούν να ελέγχουν τις εξελίξεις. Στο πλαίσιο αυτό ετοιμάζουν και οι δύο τις... αποσκευές τους για τις Βρυξέλλες την άλλη εβδομάδα, για να «διαπραγματευτούν» επιχειρώντας να στείλουν το μήνυμα ότι είναι ισότιμοι κυβερνητικοί εταίροι στην κυβέρνηση Σαμαρά. Και οι δύο επιθυμούν να λύσουν τα προσωπικά τους αδιέξοδα και τις εσωκομματικές αμφισβητήσεις που δέχονται, ενώ ο Ευ. Βενιζέλος θέλει να διασφαλίσει και την ασυλία ανθρώπων του ΠΑΣΟΚ που ευθύνονται για το πώς έφτασε η χώρα στο Μνημόνιο. Δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Κουβέλης, του 6,26%, επιχειρεί τόσο σε προγραμματικό πλαίσιο -να συνεχίσει τα τερτίπια του (δυο μέρες «ψήνουν» την προγραμματική συμφωνία)- όσο και σε κυβερνητικό - να βάζει βέτο διεκδικώντας κομβικά υπουργεία, που θα μπορούσαν να σηματοδοτήσουν την αλλαγή πολιτικής που ευαγγελίζεται η Ν.Δ.
Από τη μεριά του, ο κ. Βενιζέλος επιχειρεί να φέρει στο παιχνίδι τόσο πρόσωπα του σημιτικού παρελθόντος του όσο και του σκληρού ΠΑΣΟΚ. Χαρακτηριστικές είναι οι περιπτώσεις του τραπεζίτη Βασίλη Ράπανου, που προορίζεται για το υπουργείο Οικονομίας, την ώρα που υπήρξε ένας από τους πιο στενούς ανθρώπους του συστήματος Σημίτη, και της Λίνας Μενδόνη, που ονειρεύεται να μπει καπέλο στο υπουργείο Πολιτισμού.
Τα σου 'πα μου 'πες με την κυβέρνηση απλώς φαίνεται ότι είναι η κορυφή του παγόβουνου. Από πίσω βρίσκονται οι σκέψεις ενός βαθέος συστήματος, που έκανε ό,τι μπορούσε για να μην εκλεγεί ο Αντώνης Σαμαράς αυτοδύναμος και που ανά πάσα στιγμή είναι έτοιμο να του τραβήξει το χαλί. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση Σαμαρά ετοιμάζεται να πέσει στα βαθιά τις επόμενες μέρες των σκληρών διαπραγματεύσεων, σε μια προσπάθεια να ξεκινήσουν οι τροποποιήσεις του Μνημονίου και της δανειακής σύμβασης.
Εφημερίδα Δημοκρατία
