Οι πάντες ομονοούν πως αύριο πρέπει να έχουμε κυβέρνηση.
Ωστόσο, προέχει ο χαρακτήρας της κυβέρνησης που θα προκύψει από τις κάλπες.
Ή θα συνεχιστεί η «μνημονιακή» νεοφιλελεύθερη πολιτική, με συνέπεια τη μετατροπή του τόπου σε πολιτική, οικονομική και κοινωνική «έρημο».
Ή θα ανατραπεί αυτή η πολιτική και θα επιβληθεί το αριστερό σχέδιο διακυβέρνησης που να υπερβαίνει το υπάρχον διεφθαρμένο και χρεοκοπημένο σύστημα εξουσίας, απεγκλωβίζοντας τη χώρα από το ολέθριο Μνημόνιο και διαμορφώνοντας μια πολιτική παραγωγικής ανασυγκρότησης που να ανταποκρίνεται στις ιδιαιτερότητες και στα συγκριτικά πλεονεκτήματα του τόπου, επιμερίζοντας δίκαια τα οικονομικά βάρη και τα οικονομικά οφέλη.
Οι διεθνείς κερδοσκόποι, μετά των χρεοκοπημένων εγχώριων πολιτικών και επιχειρηματικών υπεργολάβων τους, δείχνουν προς την κατεύθυνση της κυβέρνησης εθνικής ενότητας, ή «συνευθύνης» κατά τον Βενιζέλο. Έχουν «λυσσάξει» να αποτρέψουν το λαό να ολοκληρώσει τη δουλειά! Δηλαδή:
● Να «καθαρίσει», οριστικά, με αυτούς που κυβέρνησαν τα τελευταία 40 χρόνια, χρεοκόπησαν τη χώρα, την οδήγησαν στα μνημόνια και το ξεπούλημα και
● Να απαιτήσει από τους Ευρωπαίους και λοιπούς αδίστακτους δανειστές την αλλαγή πορείας της χώρας και την επιστροφή της εξουσίας - κυριαρχίας εκεί όπου αυτή ανήκει. Όχι στον Ράιχενμπαχ και τον Τόμσεν, αλλά στον ελληνικό λαό και την κυβέρνησή του.
Ιδωμεν!
