Όλοι (ή περίπου όλοι) δέχονται πως η πάταξη της φοροδιαφυγής, φοροαποφυγής, εισφοροδιαφυγής και η σύλληψη της «μαύρης» οικονομίας είναι ένα μέτρο προς την σωστή κατεύθυνση και θα μπορούσε ίσως μόνο του να δώσει λύση στα σοβαρά προβλήματα της οικονομίας ου μη μόνον, αλλά και να αμβλύνει τις συνέπειες προς τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα της περιοριστικής πολιτικής που ακολουθείται. Και αυτό μπορεί να γίνει, όταν νέα και ασύλληπτα μέχρι στιγμής έσοδα προστεθούν στον κρατικό κορβανά. Η μόνιμη επωδός αντίρρησης σε αυτό το αναγκαίο μέτρο είναι πως πρόκειται για μέτρο μακροχρόνιας απόδοσης. Διαφωνώ, κάθετα – διαγώνια – οριζόντια που είπε κάποτε ο G-μερος ! Το μόνο που χρειάζεται είναι η ΑΜΕΣΗ ψήφιση των σχετικών αυστηρότατων ΝΟΜΩΝ και η χωρίς καθυστέρηση και προς κάθε κατεύθυνση εφαρμογή τους. Η φοροδιαφυγή – εισφοροδιαφυγή είναι ΚΛΟΠΗ και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται και ως ΚΛΕΠΤΕΣ πρέπει να διώκονται όσοι τις εφαρμόζουν. Μόλις οι πρώτες επιχειρήσεις κλείσουν και οι πρώτοι φοροκλέπτες περάσουν την πόρτα των φυλακών (κατά προτίμηση με πορτοκαλί φόρμες και αλυσιδίτσες χιαστί σε χεράκια – ποδαράκια) «όπως Αμερική» είμαι βέβαιος πως το φαινόμενο θα περιοριστεί δραστικά. Δίνω έναν χρόνο «αδρανείας» το πολύ έξι μήνες.
Το δεύτερο μέτρο που μπορεί να προσφέρει ανακούφιση στα δημόσια οικονομικά και να συμβάλλει στην αίσθηση δικαίου της κοινωνίας, είναι ακόμη βραχύτερης απόδοσης. Το κράτος (δηλαδή η κυβέρνηση, δηλαδή τα κόμματα) αδιαφορώντας για το πολιτικό κόστος, θα πρέπει να εξορθολογήσουν άμεσα τους μισθούς και τις συντάξεις του ευρύτερου και στενού δημόσιου τομέα (των ΔΕΚΟ συμπεριλαμβανομένων). Η πρόταση απλή και ΑΜΕΣΑ εφαρμόσιμη: ουδείς αμείβεται κάτω από ένα ορισμένο ποσόν (π.χ. 750 ευρώ) και ουδείς πάνω από ένα τέτοιο (π.χ. 2.000 ευρώ). Ομοίως και για τις συντάξεις: κατώτερη σύνταξη τα 600 ευρώ, ανώτατη τα 1.600! Κατάργηση των επικουρικών ταμείων και διανομή αναλογικά με τη μορφή εφάπαξ των τυχόντων διαθεσίμων τους άπαξ! Αυτά σε συνδυασμό με την επαναφορά του κατώτατου μισθού του ιδιωτικού τομέα στα 750 ευρώ και του επιδόματος ανεργίας στα 460 ευρώ. Για το πρώτο δεν χρειάζονται πόροι από το δημόσιο, αντίθετα αυξάνονται οι εισφορές προς τα ταμεία, για το δεύτερο οι πόροι θα εξοικονομηθούν από τις παραπάνω προσαρμογές των μισθών και των συντάξεων του Δημοσίου. Ακόμη: όσοι έχουν συνταξιοδοτηθεί προ της ηλικίας των 60 ετών (των στρατιωτικών – αστυνομικών συμπεριλαμβανομένων) ή χωρίς τη συμπλήρωση 35 ετών ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ υπηρεσίας, επιβάλλεται τετράωρη υποχρεωτική απασχόληση σε κοινωφελείς οργανισμούς, στους Δήμους και όπου υπάρχει ανάγκη, αν θέλουν να εξακολουθήσουν να παίρνουν τις συντάξεις τους. Τα οφέλη από το τελευταίο μέτρο είναι τόσα πολλά που δεν φτάνει ο χώρος για να εκτεθούν επακριβώς. Υπολογίζω χρόνο «αδρανείας» για τα παραπάνω μέτρα τους τρεις μήνες μάξιμουμ.
Όλοι πρέπει να καταλάβουν πως η χώρα βρίσκεται σε κατάσταση ανάγκης. Προς το παρόν το «μάρμαρο» το πληρώνουν περισσότερο οι πιο ανίσχυροι οικονομικά. Η κατεύθυνση μιας σωστής και δίκαιης διαχείρισης τούτη την ώρα είναι η διαφύλαξη του κοινωνικού ιστού και η προστασία των πιο αδύναμων κρίκων της οικονομικής αλυσίδας. Ήρθε η ώρα να πληρώσουν και αυτοί που «κλαίνε άδαρτοι». Αν νομίζουν κάποιοι πως συγκεκριμένες προτάσεις προς αυτή την κατεύθυνση βοηθούν στην συνομολόγηση ενός ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ εξόδου από την κρίση, μπορώ να συνεχίσω προτείνοντας και άλλα «ΙΣΟΔΥΝΑΜΑ» μέτρα στην κατεύθυνση της δίκαιης κατανομής των βαρών. Όσοι νομίζουν από την άλλη, πως μπορούν να είναι «προνομιούχοι» και «ανέγγιχτοι» μέσα σε μια κοινωνία που καταρρέει παντοιοτρόπως, πλανώνται πλάνη οικτρή και σύντομα θα ανακαλύψουν πως αν δεν είναι σήμερα διατιθέμενοι να χάσουν μέρος των προνομίων τους προς όφελος του κοινού καλού, αύριο θα τα έχουν χάσει όλα προς όφελος της αναρχίας και της απόλυτης φτώχειας. Δεν γίνεται να κάνουμε ομελέτα χωρίς να σπάσουν αυγά. Αυτοί που το υπόσχονται είναι απλά μεγάλοι ψεύτες!
