Είχαμε την τύχη να ζήσουμε μεγάλες στιγμές με τον Αντώνη. Από τα βάραθρα της πολιτικής και επαγγελματικής λησμονιάς μέχρι τον θρίαμβο της 29ης Νοεμβρίου 2009.
Και από την ανάταση του ΟΧΙ στο Μνημόνιο στην κατάθλιψη της συγκυβέρνησης και της δανειακής. Κι από κει πάλι στις μάχες που ακολούθησαν με τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις μέχρι να γίνει αυτό που όταν το έλεγα πριν από πολλά χρόνια μου απαντούσαν … “τι παίρνεις και δεν μας δίνεις“: “Ο Αντώνης Σαμαράς πρωθυπουργός”!
Ή μήπως πρέπει να λέμε “ο Σαμαράς στον γολγοθά του μαρτυρίου“;
Την απάντηση την ξέρουμε όλοι, φαντάζομαι. Ο Αντώνης Σαμαράς θα είναι ο πρωθυπουργός μιας ρημαγμένης χώρας και μιας κοινωνίας στα όρια της μαζικής κατάθλιψης. Και θα κληθεί να σώσει αυτήν την χώρα μέσα σε συνθήκες πρωτόγνωρα δύσκολες, όχι μόνο λόγω της διεθνούς συγκυρίας, αλλά κυρίως λόγω της γενικευμένης απαξίωσης και αμφισβήτησης του πολιτικού συστήματος
Θα ανέβει λοιπόν έναν Γολγοθά ο Σαμαράς. Και να μην έχει καμία αμφιβολία ότι αφού σώσει την χώρα και μαζί με αυτήν τους πολύτιμους εαυτούς της διαπλοκής και των εγκαθέτων της στην πολιτική σκηνή, θα στραφούν μετά εναντίον του με το ίδιο μένος του παρελθόντος. Άλλωστε, όσα διημείφθησαν μετά την Κυριακή των εκλογών προδικάζουν τις μάχες του μέλλοντος. Ο Βενιζέλος πρέπει να φτιάξει κόμμα για να διασωθεί. θα πρέπει να συνεδριάζει η ΚΕ της ΔΗΜΑΡ πριν αποφασισθεί η απέλαση ενός Αφγανού. Και ο Αλέξης θα είναι ανεβασμένος στα κάγκελα μαζί με τον Φωτόπουλο και τους άλλους παλαιοπασόκους που μαζεύτηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Όλοι ξέρουμε, επίσης, ότι αυτή δεν θα είναι μια κυβέρνηση “αποκλειστικά” Σαμαρά. Αλλά μια κυβέρνηση συμβιβασμών και συνεννοήσεων. Ωστόσο, όπως έχουμε γράψει ξανά, παρά τις εγγενείς δυσχέρειες, ο Σαμαράς μπορεί να αναδειχθεί όχι μόνο σε κυρίαρχο του σημερινού παιχνιδιού αλλά και του μέλλοντος. Επειδή ουσιαστικά δεν έχει πολιτικούς αντιπάλους πέρα από τον κακό εαυτό της Νέας Δημοκρατίας.
Αν φύγει μπροστά, αν τολμήσει να κάνει, ή δείξει ότι θέλει και μπορεί να κάνει, αυτά που θα θεμελιώσουν την Ελλάδα του μέλλοντος, αν αποδείξει ότι παραμένει πιστός στο όραμα του για την Ελλάδα του μέλλοντος, τότε δεν έχει τίποτα και κανέναν να φοβάται.
Ο Σαμαράς δεν θα είναι πρωθυπουργός των συμβιβασμών και των παρασκηνίων.
Ο Σαμαράς θα είναι ο πρωθυπουργός των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων, των εξαθλιωμένων οικογενειών, της αγοράς που στενάζει, των νέων ανθρώπων που δεν βλέπουν καμία προοπτική. Γι αυτούς πρέπει να βρει λύσεις. Σε αυτούς πρέπει να δώσει απαντήσεις. Και να είναι σίγουρος ότι αν ο λαός δει ότι ο Σαμαράς νοιάζεται να ενεργεί για το καλό του τόπου, θα ανταποκριθεί και θα βάλει πλάτη. Γιατί αυτός ο περήφανος λαός έχει αποδείξει πολλές φορές ότι θα δώσει κι από το υστέρημα της ψυχής του αν ο ηγέτης του σπάσει ταμπού και κατεστημένες νοοτροπίες, αν τα βάλει με διαπλεκόμενα και συντεχνιακά συμφέροντα. Αν τολμήσει εκεί που δεν τόλμησε κανένας.
«Πρωθυπουργός Σαμαράς» σημαίνει καταρχήν “επαναδιαπραγμάτευση τού Μνημονίου”
Επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου με κατεύθυνση την μείωση των φόρων, την ανάπτυξη και την καταπολέμηση της ανεργίας είναι ο κεντρικός στόχος της κυβέρνησης που όλοι ελπίζουμε πως θα σχηματιστεί σε λίγες ώρες. Προς την κατεύθυνση αυτή απαιτείται καταρχήν μια ισχυρή και ικανή διαπραγματευτική ομάδα. Στις αρμόδιες θέσεις υπουργών, υφυπουργών και τεχνοκρατών δεν πρέπει να τοποθετηθούν προϊόντα κομματικών και πολιτικών συμβιβασμών. Αλλά οι καλύτεροι δυνατόν.
Στο πλαίσιο της επαναδιαπραγμάτευσης είναι βέβαιο ότι ο Σαμαράς θα επιδιώξει την ελάφρυνση των μέτρων και κυρίως των φόρων, την αναζωογόνηση της αγοράς και της οικονομίας με την απελευθέρωση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ και την πληρωμή των καθυστερημένων οφειλών του δημοσίου της σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, τον διακανονισμό των φορολογικών υποχρεώσεων σε δόσεις που δεν θα ξεπερνά το 25% των εσόδων για όσους αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, την αποκατάσταση των πολύ χαμηλών συντάξεων, των πολυτεκνικών επιδομάτων και των ζημιών που υπέστησαν από το κούρεμα του χρέους φυσικά πρόσωπακαι ασφαλιστικά ταμεία, την επέκταση του επιδόματος ανεργίας και την χορήγηση έκτακτου επιδόματος ανεργίας και για μη μισθωτούς.
Ανάταση της Κοινωνίας και του Έθνους
Εξίσου επιτακτικά με τα προηγούμενα είναι και τα επόμενα:
- Να κυβερνήσει διά του παραδείγματος. Στην κυβέρνηση Σαμαρά σε ό,τι αφορά τουλάχιστον τη ΝΔ δεν έχουν καμία θέση οι πρακτικές του παρελθόντος. Τέρμα τα ρουσφέτια, το βόλεμα των ημετέρων και τα σινιέ κουστούμια με τις αμαξάρες των υπουργών. Ολιγομελές κυβερνητικό σχήμα χωρίς παρατρεχάμενους. Δουλειά και μόνον δουλειά.
- Πάταξη της γραφειοκρατίας. Το έχουμε γράψει δεκάδες φορές. Το ΠΑΣΟΚ δεν μείωσε την δημόσια σπατάλη για να μην πειράξει την κομματική πελατεία του. Έτσι έβαλε τον λαό να πληρώσει την κρίση με την βαριά φορολόγηση. Ο Σαμαράς πρέπει να κάνει ακριβώς το αντίθετο. Να ξηλώσει το σπάταλο κράτος αδιαφορώντας για το πολιτικό κόστος.
- Καταπολέμηση της λαθρομετανάστευσης και αντιμετώπιση της εγκληματικότητας.
- Ικανοποίηση της λαϊκής απαίτησης για δικαιοσύνη, με την άμεση ψήφιση του “πόθεν έσχες” όλων των πολιτικών από το 1974 και σύσταση της Εξεταστικής Επιτροπής για το πως φτάσαμε στο Μνημόνιο.
- Ανακήρυξη της ΑΟΖ και με αφορμή αυτή κτίσιμο της νέας θέσης της Ελλάδος στο νέο γεωπολιτικό περιβάλλον.
- Ενίσχυση της Άμυνας και του ηθικού των ενστόλων παιδιών του Έθνους
- Διεθνής εκστρατεία για την αποκατάσταση του κύρους, της αξιοπιστίας και της αξιοπρέπειας της χώρας.
- Ένα “επενδυτικό σοκ” για την επανεκκίνηση της οικονομία, αφενός με την μείωση των φόρων και αφετέρου με σειρά μέτρων για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και την βελτίωση του επενδυτικού κλίματος.
- Ειδικό σχέδιο δράσης για την πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας μας, που θα συνδράμει παράλληλα τον Τουρισμό και την Παιδεία.
- Συνταγματική αναθεώρηση, θεσμοποίηση του ασυμβίβαστου βουλευτού – υπουργού και όλα αυτά που έχουμε αναλύσει επανειλημμένως εδώ ως το θεσμικό πλαίσιο της Νέας Μεταπολίτευσης
- Εκ βάθρων ανασυγκρότηση και ανανέωση της Νέας Δημοκρατίας. Αναγκαστικά σε κάποια φάση πρέπει να ανοίξει η συζήτηση για ένα νέο πολιτικό φορέα της Κεντροδεξιάς, επειδή όπως όλοι γνωρίζουμε η ΝΔ για …ολική επαναφορά, αλλά αυτό δεν είναι του παρόντος.
Με λίγα λόγια θεωρούμε ότι ο Σαμαράς πρέπει να κυβερνήσει σαν να επρόκειτο για μια αμιγώς κυβέρνηση Σαμαρά. Αφού δηλαδή σωθεί σε πρώτη φάση η χώρα και η οικονομία, να φύγει μπροστά και να δείξει ποιό είναι το όραμά του, ποια Ελλάδα ονειρεύεται. Χωρίς να υπολογίζει εκείνους που θα επικαλούνται το κομματικό κόστος. Να συγκρουσθεί αμείλικτα με το παλιό και να δείξει πως οραματίζεται το νέο.Να πολιτευθεί αποκλειστικά με οδηγό του το όραμα για την εγκαθίδρυση μιας Νέας Μεταπολίτευσης, όπως την έχει περιγράψει ο ίδιος εξαντλητικά στην ομιλίες του. Να δείξει τι θα πει χρήσιμος πρωθυπουργός στο έθνος και το λαό και όχι αρεστός. Στο τέλος να είναι σίγουρος ότι οι πολίτες θα τον ακολουθήσουν. Στην αντίθετη περίπτωση θα χαθούμε όλοι μαζί.
Και από την ανάταση του ΟΧΙ στο Μνημόνιο στην κατάθλιψη της συγκυβέρνησης και της δανειακής. Κι από κει πάλι στις μάχες που ακολούθησαν με τις δύο εκλογικές αναμετρήσεις μέχρι να γίνει αυτό που όταν το έλεγα πριν από πολλά χρόνια μου απαντούσαν … “τι παίρνεις και δεν μας δίνεις“: “Ο Αντώνης Σαμαράς πρωθυπουργός”!
Ή μήπως πρέπει να λέμε “ο Σαμαράς στον γολγοθά του μαρτυρίου“;
Την απάντηση την ξέρουμε όλοι, φαντάζομαι. Ο Αντώνης Σαμαράς θα είναι ο πρωθυπουργός μιας ρημαγμένης χώρας και μιας κοινωνίας στα όρια της μαζικής κατάθλιψης. Και θα κληθεί να σώσει αυτήν την χώρα μέσα σε συνθήκες πρωτόγνωρα δύσκολες, όχι μόνο λόγω της διεθνούς συγκυρίας, αλλά κυρίως λόγω της γενικευμένης απαξίωσης και αμφισβήτησης του πολιτικού συστήματος
Θα ανέβει λοιπόν έναν Γολγοθά ο Σαμαράς. Και να μην έχει καμία αμφιβολία ότι αφού σώσει την χώρα και μαζί με αυτήν τους πολύτιμους εαυτούς της διαπλοκής και των εγκαθέτων της στην πολιτική σκηνή, θα στραφούν μετά εναντίον του με το ίδιο μένος του παρελθόντος. Άλλωστε, όσα διημείφθησαν μετά την Κυριακή των εκλογών προδικάζουν τις μάχες του μέλλοντος. Ο Βενιζέλος πρέπει να φτιάξει κόμμα για να διασωθεί. θα πρέπει να συνεδριάζει η ΚΕ της ΔΗΜΑΡ πριν αποφασισθεί η απέλαση ενός Αφγανού. Και ο Αλέξης θα είναι ανεβασμένος στα κάγκελα μαζί με τον Φωτόπουλο και τους άλλους παλαιοπασόκους που μαζεύτηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Όλοι ξέρουμε, επίσης, ότι αυτή δεν θα είναι μια κυβέρνηση “αποκλειστικά” Σαμαρά. Αλλά μια κυβέρνηση συμβιβασμών και συνεννοήσεων. Ωστόσο, όπως έχουμε γράψει ξανά, παρά τις εγγενείς δυσχέρειες, ο Σαμαράς μπορεί να αναδειχθεί όχι μόνο σε κυρίαρχο του σημερινού παιχνιδιού αλλά και του μέλλοντος. Επειδή ουσιαστικά δεν έχει πολιτικούς αντιπάλους πέρα από τον κακό εαυτό της Νέας Δημοκρατίας.
Αν φύγει μπροστά, αν τολμήσει να κάνει, ή δείξει ότι θέλει και μπορεί να κάνει, αυτά που θα θεμελιώσουν την Ελλάδα του μέλλοντος, αν αποδείξει ότι παραμένει πιστός στο όραμα του για την Ελλάδα του μέλλοντος, τότε δεν έχει τίποτα και κανέναν να φοβάται.
Ο Σαμαράς δεν θα είναι πρωθυπουργός των συμβιβασμών και των παρασκηνίων.
Ο Σαμαράς θα είναι ο πρωθυπουργός των εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων, των εξαθλιωμένων οικογενειών, της αγοράς που στενάζει, των νέων ανθρώπων που δεν βλέπουν καμία προοπτική. Γι αυτούς πρέπει να βρει λύσεις. Σε αυτούς πρέπει να δώσει απαντήσεις. Και να είναι σίγουρος ότι αν ο λαός δει ότι ο Σαμαράς νοιάζεται να ενεργεί για το καλό του τόπου, θα ανταποκριθεί και θα βάλει πλάτη. Γιατί αυτός ο περήφανος λαός έχει αποδείξει πολλές φορές ότι θα δώσει κι από το υστέρημα της ψυχής του αν ο ηγέτης του σπάσει ταμπού και κατεστημένες νοοτροπίες, αν τα βάλει με διαπλεκόμενα και συντεχνιακά συμφέροντα. Αν τολμήσει εκεί που δεν τόλμησε κανένας.
«Πρωθυπουργός Σαμαράς» σημαίνει καταρχήν “επαναδιαπραγμάτευση τού Μνημονίου”
Επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου με κατεύθυνση την μείωση των φόρων, την ανάπτυξη και την καταπολέμηση της ανεργίας είναι ο κεντρικός στόχος της κυβέρνησης που όλοι ελπίζουμε πως θα σχηματιστεί σε λίγες ώρες. Προς την κατεύθυνση αυτή απαιτείται καταρχήν μια ισχυρή και ικανή διαπραγματευτική ομάδα. Στις αρμόδιες θέσεις υπουργών, υφυπουργών και τεχνοκρατών δεν πρέπει να τοποθετηθούν προϊόντα κομματικών και πολιτικών συμβιβασμών. Αλλά οι καλύτεροι δυνατόν.
Στο πλαίσιο της επαναδιαπραγμάτευσης είναι βέβαιο ότι ο Σαμαράς θα επιδιώξει την ελάφρυνση των μέτρων και κυρίως των φόρων, την αναζωογόνηση της αγοράς και της οικονομίας με την απελευθέρωση των κονδυλίων του ΕΣΠΑ και την πληρωμή των καθυστερημένων οφειλών του δημοσίου της σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, τον διακανονισμό των φορολογικών υποχρεώσεων σε δόσεις που δεν θα ξεπερνά το 25% των εσόδων για όσους αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, την αποκατάσταση των πολύ χαμηλών συντάξεων, των πολυτεκνικών επιδομάτων και των ζημιών που υπέστησαν από το κούρεμα του χρέους φυσικά πρόσωπακαι ασφαλιστικά ταμεία, την επέκταση του επιδόματος ανεργίας και την χορήγηση έκτακτου επιδόματος ανεργίας και για μη μισθωτούς.
Ανάταση της Κοινωνίας και του Έθνους
Εξίσου επιτακτικά με τα προηγούμενα είναι και τα επόμενα:
- Να κυβερνήσει διά του παραδείγματος. Στην κυβέρνηση Σαμαρά σε ό,τι αφορά τουλάχιστον τη ΝΔ δεν έχουν καμία θέση οι πρακτικές του παρελθόντος. Τέρμα τα ρουσφέτια, το βόλεμα των ημετέρων και τα σινιέ κουστούμια με τις αμαξάρες των υπουργών. Ολιγομελές κυβερνητικό σχήμα χωρίς παρατρεχάμενους. Δουλειά και μόνον δουλειά.
- Πάταξη της γραφειοκρατίας. Το έχουμε γράψει δεκάδες φορές. Το ΠΑΣΟΚ δεν μείωσε την δημόσια σπατάλη για να μην πειράξει την κομματική πελατεία του. Έτσι έβαλε τον λαό να πληρώσει την κρίση με την βαριά φορολόγηση. Ο Σαμαράς πρέπει να κάνει ακριβώς το αντίθετο. Να ξηλώσει το σπάταλο κράτος αδιαφορώντας για το πολιτικό κόστος.
- Καταπολέμηση της λαθρομετανάστευσης και αντιμετώπιση της εγκληματικότητας.
- Ικανοποίηση της λαϊκής απαίτησης για δικαιοσύνη, με την άμεση ψήφιση του “πόθεν έσχες” όλων των πολιτικών από το 1974 και σύσταση της Εξεταστικής Επιτροπής για το πως φτάσαμε στο Μνημόνιο.
- Ανακήρυξη της ΑΟΖ και με αφορμή αυτή κτίσιμο της νέας θέσης της Ελλάδος στο νέο γεωπολιτικό περιβάλλον.
- Ενίσχυση της Άμυνας και του ηθικού των ενστόλων παιδιών του Έθνους
- Διεθνής εκστρατεία για την αποκατάσταση του κύρους, της αξιοπιστίας και της αξιοπρέπειας της χώρας.
- Ένα “επενδυτικό σοκ” για την επανεκκίνηση της οικονομία, αφενός με την μείωση των φόρων και αφετέρου με σειρά μέτρων για την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας και την βελτίωση του επενδυτικού κλίματος.
- Ειδικό σχέδιο δράσης για την πολιτιστική ανάπτυξη της χώρας μας, που θα συνδράμει παράλληλα τον Τουρισμό και την Παιδεία.
- Συνταγματική αναθεώρηση, θεσμοποίηση του ασυμβίβαστου βουλευτού – υπουργού και όλα αυτά που έχουμε αναλύσει επανειλημμένως εδώ ως το θεσμικό πλαίσιο της Νέας Μεταπολίτευσης
- Εκ βάθρων ανασυγκρότηση και ανανέωση της Νέας Δημοκρατίας. Αναγκαστικά σε κάποια φάση πρέπει να ανοίξει η συζήτηση για ένα νέο πολιτικό φορέα της Κεντροδεξιάς, επειδή όπως όλοι γνωρίζουμε η ΝΔ για …ολική επαναφορά, αλλά αυτό δεν είναι του παρόντος.
Με λίγα λόγια θεωρούμε ότι ο Σαμαράς πρέπει να κυβερνήσει σαν να επρόκειτο για μια αμιγώς κυβέρνηση Σαμαρά. Αφού δηλαδή σωθεί σε πρώτη φάση η χώρα και η οικονομία, να φύγει μπροστά και να δείξει ποιό είναι το όραμά του, ποια Ελλάδα ονειρεύεται. Χωρίς να υπολογίζει εκείνους που θα επικαλούνται το κομματικό κόστος. Να συγκρουσθεί αμείλικτα με το παλιό και να δείξει πως οραματίζεται το νέο.Να πολιτευθεί αποκλειστικά με οδηγό του το όραμα για την εγκαθίδρυση μιας Νέας Μεταπολίτευσης, όπως την έχει περιγράψει ο ίδιος εξαντλητικά στην ομιλίες του. Να δείξει τι θα πει χρήσιμος πρωθυπουργός στο έθνος και το λαό και όχι αρεστός. Στο τέλος να είναι σίγουρος ότι οι πολίτες θα τον ακολουθήσουν. Στην αντίθετη περίπτωση θα χαθούμε όλοι μαζί.
