Τα θερμοηλεκτρικά εργοστάσια καλύπτουν το 90% των ενεργειακών αναγκών στις ΗΠΑ και καταναλώνουν περίπου το 40% του γλυκού νερού.
Στην Ευρώπη οι μονάδες αυτές καλύπτουν τα ¾ των ενεργειακών αναγκών και καταναλώνουν το 50% του γλυκού νερού.
Οι λιγνιτικές μονάδες και τα πυρηνικά εργοστάσια μετατρέπουν μεγάλες ποσότητες νερού σε ατμό, ο οποίος κινεί τις γεννήτριες παραγωγής ρεύματος.
Εκτός αυτού τα εργοστάσια αυτά χρειάζονται πολύ νερό σε σταθερές θερμοκρασίες για να ψύξουν τις γεννήτριες. Αυτό σημαίνει ότι οποιαδήποτε αλλαγή στη θερμοκρασία των υδάτων των ποταμών μπορεί να πλήξει τη λειτουργία των θερμοηλεκτρικών μονάδων.
Τέτοια προβλήματα παρουσιάστηκαν στην Ευρώπη το 2003, το 2006 και το 2009, λόγω της περιορισμένης διαθεσιμότητας νερού ψύξης, με αποτέλεσμα την αύξηση των τιμών ηλεκτρικού ρεύματος.
Ειδικότερα, οι συντάκτες της μελέτης, που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Nature Climate Change, προειδοποιούν ότι λόγω της κλιματικής αλλαγής, το διαθέσιμο νερό είναι όλο και λιγότερο και όλο και θερμότερο.
«Λαμβάνοντας υπόψη τη μελλοντική αύξηση της ζήτησης για ηλεκτρισμό υπάρχει μεγάλη ανάγκη για τη χάραξη νέων πολιτικών προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή στον τομέα θερμοηλεκτρικής ενέργειας έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η ενεργειακή ασφάλεια στο μέλλον», τονίζουν.
Οι ερευνητές ξεκαθαρίζουν ότι δεν υπάρχει εύκολος δρόμος, καθώς τα θερμοηλεκτρικά εργοστάσια έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής και δεν είναι εύκολο να μετακινηθούν κοντά στη θάλασσα, που θα προσέφερε μια πιο αξιόπιστη πηγή νερού ψύξης.
