Μια Ελλάδα που θα έχει κοινωνικές δαπάνες της τάξης του 34% του ΑΕΠ στον προϋπολογισμό της. Δηλαδή, θα δαπανά για συντάξεις, Υγεία, Παιδεία όσο δαπανά μια φτωχή χώρα της...
Λατινικής Αμερικής ή λίγο παραπάνω από μια αφρικανική χώρα.
Μία Ελλάδα στην οποία οι εργαζόμενοι θα έχουν λίγα –έως ανύπαρκτα- εργασιακά δικαιώματα, θα εργάζονται «ελαστικά», με μισθούς πείνας και με την απειλή της απόλυσης. Και, μάλιστα, χωρίς αποζημίωση.
Μία Ελλάδα που θα έχει πουλήσει όσο-όσο τα «φιλέτα» της, αλλά και τεράστιες κερδοφόρες επιχειρήσεις της, όπως ο ΟΠΑΠ. Ενδεχομένως, μάλιστα, να χάσει και βασικά δημόσια αγαθά, όπως το ρεύμα και το νερό, με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και της ΕΥΔΑΠ, αν δεν προβάλει ισχυρό βέτο η ΔΗΜΑΡ.
Μία Ελλάδα η οποία θα αποτελεί «παράδεισο» για ξένους επενδυτές, καθώς θα βρίσκουν φθηνή γη, φθηνά και «ελαστικά» χέρια και θα μπορούν να εκμεταλλεύονται την στρατηγική της θέση για κερδοφόρες επενδύσεις και για να αποθησαυρίζουν κεφάλαια που μετά θα επιστρέφουν στις χώρες τους.
Μία Ελλάδα στην οποία οι μισθωτοί έχουν αφορολόγητο όριο 5.000 ευρώ (δηλαδή πληρώνει φόρο όποιος έχει εισόδημα… μεγαλύτερο των 450 ευρώ το μήνα), την ώρα που αρκετές βίλες στην Εκάλη και πολλά κυκλοφορούντα Cayenne στους δρόμους παραμένουν αφορολόγητα, γιατί φαίνονται ως ιδιοκτησία off shore εταιρειών και όχι φυσικών προσώπων.
Μία Ελλάδα στην οποία πολλοί συνταξιούχοι δε θα μπορούν να κάνουν στο εγγόνι τους δώρο ούτε μια σοκολάτα, όταν οι εφοπλιστές θα απολαμβάνουν τις 58 σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές τους και ορισμένοι εξ αυτών θα συνεχίζουν τα «όργια» με το ναυτιλιακό πετρέλαιο που διακινούν λαθραία τα περίφημα «σλέπια» σε κρυφές αποθήκες καυσίμων.
Και δεν είναι μόνο η εσωτερική υποτίμηση. Αυτή τη στιγμή, στον Αντώνη Σαμαρά εύχονται φίλοι και αντίπαλοι «καλή επιτυχία», πάντα «για το καλό του τόπου». Στον Αντώνη Σαμαρά. Στον άνθρωπο που διεξήγαγε δύο προεκλογικές εκστρατείες εξαγγέλλοντας ότι θα στείλει στο πυρ το εξώτερον τους μετανάστες. Σε αυτόν που υποσχόταν ότι θα διώξει τα παιδιά των μεταναστών από τους παιδικούς σταθμούς. Στον πολιτικό που μιλά για ανακατάληψη των πόλεων και προαναγγέλλει ότι… θα χρησιμοποιεί βυτιοφόρα και πίδακες νερού στις διαδηλώσεις.
Στον πολιτικό αρχηγό που, για ό,τι κάνει, επικαλείται «τη βοήθεια του Θεού» (εν έτει 2012 και στην Ελλάδα, όχι στο Ιράν…) και δεν μπήκε καν στον κόπο να αποδοκιμάσει τον υπόδικο υπεύθυνο της προεκλογικής εκστρατείας της ΝΔ, Παναγιώτη Ψωμιάδη, που αποκάλεσε «αδελφική παράταξη» τη Χρυσή Αυγή των νεοναζί και του Κασιδιάρη.
Τι είναι, άραγε, η «πατρίδα»; Και ποιο είναι το «καλό του τόπου»; Η «πατρίδα» είναι οι άνθρωποι που μένουν σ’ αυτή, το «καλό του τόπου» είναι το καλό της κοινωνίας του. Υπ’ αυτή την έννοια, αυτή η κυβέρνηση με τη συγκεκριμένη ατζέντα και αυτός ο πρωθυπουργός με τις απόψεις του ακραίου «Δικτύου 21» δεν πρέπει να πετύχουν. Όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά… «για το καλό του τόπου».
askota.gr
