Αναλυτικά, υπέρ του Συμφώνου ψήφισαν 955.091 πολίτες, έναντι 629.088 που το καταψήφισαν.
Η κεντρική εφορευτική επιτροπή εκτίμησε ότι η αποχή κυμάνθηκε στο 50%, ποσοστό κοντά στο μέσον όρο της εκλογικής συμμετοχής για τα εκλογικά δεδομένα της χώρας.
Υπέρ του «ναι» είχε ταχτεί η κυβέρνηση και μέρος της αντιπολίτευσης ενώ, αντίθετα, το «όχι» στήριξε το Sinn Fein, το βασικό κόμμα της αντιπολίτευσης και κάποια συνδικάτα.
Για την έγκριση του Συμφώνου χρειάζεται η σύμφωνη γνώμη 12 από τις 17 χώρες της Ευρωζώνης, οπότε τυχόν καταψήφιση από την Ιρλανδία δεν θα το ακύρωνε. Οι πολιτικές συνέπειες πάντως θα ήταν σοβαρές και σε αυτές επένδυσε μέρος της επιχειρηματολογίας υπέρ της έγκρισης.
Το αποτέλεσμα –μάλλον αναμενόμενο με δεδομένο ότι οι δημοσκοπήσεις έδιναν σταθερά προβάδισμα στο «ναι»– έγινε δεκτό με ανακούφιση παρά με ενθουσιασμό από την πλευρά της κυβέρνησης που υποστήριξε ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την έγκριση.
«Κανένας από το στρατόπεδο του ‘ναι’ δεν πανηγύρισε για το αποτέλεσμα» παρατήρησε ο Τζέρι Άνταμς, ο ηγέτης του Sinn Fein.
Ανεξαρτήτως επιλογών και προτιμήσεων, η συζήτηση περιστρέφεται πλέον στην επόμενη ημέρα αφού το ζητούμενο (και για την Ιρλανδία και για την υπόλοιπη Ευρώπη) είναι πια η ανάπτυξη και η μείωση της ανεργίας που επισήμως έχει ξεπεράσει το 14%.
Πολλοί και από τις δύο πλευρές ψήφισαν με βαριά καρδιά, επισήμανε και η υπουργός Κοινωνικής Προστασίας, Τζόαν Μπάρτον.
