Θα δανειστώ μερικές απόψεις φίλων συγγενών και απλών πολιτών που πλησίασαν την κάλπη χθες για να καταλάβετε με τι καρδιά και τι μυαλό ψήφισαν και είμαι σίγουρη ότι μέσα σε αυτές τις απόψεις θα βρείτε ομοιότητες με τις δικές σας.
Είναι σίγουρο ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των όσων ψήφισαν αποφάσισαν πάνω από την κάλπη. Λένε το 14% αλλά σίγουρα το ποσοστό είναι μεγαλύτερο.
Κανείς δεν πήγε αποφασισμένος να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης σε κανένα κόμμα.
Κάποιοι ήθελαν να τιμωρήσουν γι άλλη μια φορά τα μεγάλα κόμματα αλλά είχαν επηρεαστεί από τους εκφοβισμούς και τις πιέσεις των τελευταίων ημερών για το ότι αν βγούμε από το ευρώ θα καταστραφεί η χώρα και μπορεί την επόμενη μέρα να μην έχουμε να φάμε. Έτσι λοιπόν κάτω από αυτές τις ψυχολογικές πιέσεις και την άγνοια ίσως της κατάστασης που έχει ο Έλληνας πολίτης ψήφισε μνημονιακό κόμμα για να μην φύγει από το ευρώ.
Και βέβαια από το να ψηφίσει ΠΑΣΟΚ που είχε καταγραφεί μέσα του ότι ήταν το κόμμα που έκανε το μεγαλύτερο κακό στην χώρα, ψήφισαν ΝΔ. Κάπως έτσι η ΝΔ πήρε μεγαλύτερο ποσοστό από τις προηγούμενες εκλογές γιατί είναι σίγουρο ότι δεν υπάρχουν πια ορκισμένοι ψηφοφόροι. Έδωσαν την ψήφο τους και περιμένουν με κομμένη την ανάσα να δουν αν η επιλογή τους θα τους δικαιώσει …
Κάποιοι κυρίως νέοι φίλοι ψήφισαν Σύριζα μόνο και μόνο για να δώσουν δύναμη σε μια ισχυρή αντιπολίτευση. Στο βάθος μέσα τους δεν ήθελαν τον Τσίπρα για πρωθυπουργό διότι δεν είχαν εμπιστοσύνη στο αν θα μπορέσει να οδηγήσει τη χώρα σε ένα πιο ασφαλή προορισμό. Δεν είχαν όμως εμπιστοσύνη και στους βουλευτές του οι οποίοι προφανώς ξεγυμνώθηκαν κατά τη δεύτερη προεκλογική περίοδο .
Ο κρυφός του πόθος ήταν βέβαια να δουν και το ενδεχόμενο μιας κυβέρνησης με πρωθυπουργό τον Τσίπρα για να νιώσουν την γροθιά στο στομάχι και ίσως μια πιο επαναστατική και ξεκάθαρη λύση με στόχο να πετάξουν τους ξένους πάνω από τα κεφάλια μας και να ζήσουμε έστω και κάποια χρόνια δύσκολα αλλά ηρωικά χρόνια.
Πάντως όσοι ήταν εξοργισμένοι, θυμωμένοι και δεν ήθελαν ούτε να ψηφίσουν το μνημόνιο ούτε να ψηφίσουν την αριστερή μοντέρνα ιδεολογία της υψηλής ραπτικής του Αλέξη Τσίπρα που με έναν ρομαντισμό προσπαθούσε να δημιουργήσει νέους επαναστάτες ψήφισαν τον Καμμένο για τη φόρα των απόψεών του αλλά και την Χρυσή Αυγή γιατί πίστεψαν ότι ο φόβος φιλάει τα έρμα και κάποια στιγμή στη βουλή πρέπει να υπάρχει και κάποιος που να τους χαλάει τα σχέδια ….
Το θέμα όμως είναι ότι πρέπει να κατανοήσουμε ότι αυτή τη στιγμή απλώς πήραμε παράταση ζωής . Όχι ποιοτικής ζωής διότι με "πατερίτσες" θα κυκλοφορούμε. Δεν έχει λυθεί κανένα από τα προβλήματα που έχει η χώρα.
Αφού σχηματισθεί κυβέρνηση θα μπορέσουν να βελτιώσουν την κατάσταση στα νοσοκομεία;¨στα σχολεία; θα προσπαθήσουν να μειώσουν τα ποσοστά της ανεργείας; να δώσουν πραγματική ελπίδα στο λαό μέσα από προγράμμτα ανάπτυξης; ή θα κάποια στιγμή θα τελιώσει το οξυγόνο από την μπουκάλα και θα ξεψυχήσει η χώρα;
Είναι σίγουρο ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των όσων ψήφισαν αποφάσισαν πάνω από την κάλπη. Λένε το 14% αλλά σίγουρα το ποσοστό είναι μεγαλύτερο.
Κανείς δεν πήγε αποφασισμένος να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης σε κανένα κόμμα.
Κάποιοι ήθελαν να τιμωρήσουν γι άλλη μια φορά τα μεγάλα κόμματα αλλά είχαν επηρεαστεί από τους εκφοβισμούς και τις πιέσεις των τελευταίων ημερών για το ότι αν βγούμε από το ευρώ θα καταστραφεί η χώρα και μπορεί την επόμενη μέρα να μην έχουμε να φάμε. Έτσι λοιπόν κάτω από αυτές τις ψυχολογικές πιέσεις και την άγνοια ίσως της κατάστασης που έχει ο Έλληνας πολίτης ψήφισε μνημονιακό κόμμα για να μην φύγει από το ευρώ.
Και βέβαια από το να ψηφίσει ΠΑΣΟΚ που είχε καταγραφεί μέσα του ότι ήταν το κόμμα που έκανε το μεγαλύτερο κακό στην χώρα, ψήφισαν ΝΔ. Κάπως έτσι η ΝΔ πήρε μεγαλύτερο ποσοστό από τις προηγούμενες εκλογές γιατί είναι σίγουρο ότι δεν υπάρχουν πια ορκισμένοι ψηφοφόροι. Έδωσαν την ψήφο τους και περιμένουν με κομμένη την ανάσα να δουν αν η επιλογή τους θα τους δικαιώσει …
Κάποιοι κυρίως νέοι φίλοι ψήφισαν Σύριζα μόνο και μόνο για να δώσουν δύναμη σε μια ισχυρή αντιπολίτευση. Στο βάθος μέσα τους δεν ήθελαν τον Τσίπρα για πρωθυπουργό διότι δεν είχαν εμπιστοσύνη στο αν θα μπορέσει να οδηγήσει τη χώρα σε ένα πιο ασφαλή προορισμό. Δεν είχαν όμως εμπιστοσύνη και στους βουλευτές του οι οποίοι προφανώς ξεγυμνώθηκαν κατά τη δεύτερη προεκλογική περίοδο .
Ο κρυφός του πόθος ήταν βέβαια να δουν και το ενδεχόμενο μιας κυβέρνησης με πρωθυπουργό τον Τσίπρα για να νιώσουν την γροθιά στο στομάχι και ίσως μια πιο επαναστατική και ξεκάθαρη λύση με στόχο να πετάξουν τους ξένους πάνω από τα κεφάλια μας και να ζήσουμε έστω και κάποια χρόνια δύσκολα αλλά ηρωικά χρόνια.
Πάντως όσοι ήταν εξοργισμένοι, θυμωμένοι και δεν ήθελαν ούτε να ψηφίσουν το μνημόνιο ούτε να ψηφίσουν την αριστερή μοντέρνα ιδεολογία της υψηλής ραπτικής του Αλέξη Τσίπρα που με έναν ρομαντισμό προσπαθούσε να δημιουργήσει νέους επαναστάτες ψήφισαν τον Καμμένο για τη φόρα των απόψεών του αλλά και την Χρυσή Αυγή γιατί πίστεψαν ότι ο φόβος φιλάει τα έρμα και κάποια στιγμή στη βουλή πρέπει να υπάρχει και κάποιος που να τους χαλάει τα σχέδια ….
Το θέμα όμως είναι ότι πρέπει να κατανοήσουμε ότι αυτή τη στιγμή απλώς πήραμε παράταση ζωής . Όχι ποιοτικής ζωής διότι με "πατερίτσες" θα κυκλοφορούμε. Δεν έχει λυθεί κανένα από τα προβλήματα που έχει η χώρα.
Αφού σχηματισθεί κυβέρνηση θα μπορέσουν να βελτιώσουν την κατάσταση στα νοσοκομεία;¨στα σχολεία; θα προσπαθήσουν να μειώσουν τα ποσοστά της ανεργείας; να δώσουν πραγματική ελπίδα στο λαό μέσα από προγράμμτα ανάπτυξης; ή θα κάποια στιγμή θα τελιώσει το οξυγόνο από την μπουκάλα και θα ξεψυχήσει η χώρα;
