Στις 17 Ιουνίου θα ψηφίσουμε. Και μετά, αν βγάλουμε κυβέρνηση, θα χαλαρώσουμε κάπως. Καλοκαίρι έρχεται, θα ζήσουμε...
λίγο καλύτερα με τις ψευδαισθήσεις μας. Αν μας έχουν απομείνει τέτοιες.
Ωρες ώρες αναρωτιέμαι αν το πραγματικό δίλημμα είναι «ευρώ ή δραχμή» . Μήπως είναι άλλο; Για παράδειγμα, από Σεπτέμβριο η χώρα θα είναι ακόμη εν λειτουργία ή υπο κατάρρευση; Πώς θα είναι οι βασικές δομές της (νοσοκομεία, ασφαλιστικά ταμεία, σχολεία); Ποια χώρα θα αναλάβουν να κυβερνήσουν οι νικητές της μεθεπόμενης Κυριακής;
Όποιο αποτέλεσμα κι αν έχουμε , δεν πρόκειται ν’ αλλάξουμε νόμισμα, τουλάχιστον αμέσως. Εκτός αν συγκυβερνήσουν ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ και αποφασίσουν να κάνουν αμέσως πράξη, ύστερα απο 30 και κάτι χρόνια, το παλιό σύνθημα «έξω από την ΕΟΚ των μονοπωλίων». Επειδή, όμως, κάτι τέτοιο ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας, για μερικούς μήνες ακόμη θα έχουμε το ευρώ μας. Όλα τα άλλα όμως;
Αυτό που κρύβουν τα δυο επικρατέστερα να κυβερνήσουν κόμματα είναι ότι η Ελλάδα του φθινοπώρου θα είναι μια χώρα μη κυβερνήσιμη. ‘Οποιο κι αν νικήσει, θα βρεθεί μπροστά σε πολλαπλά αδιέξοδα.
Το μεγαλύτερο ασφαλιστικό ταμείο , το ΙΚΑ, έχει ήδη απορροφήσει σχεδόν όλη την κρατική επιχορήγηση για το 2012. Αν ο κρατικός προϋπολογισμός δεν βρεί να κόψει από αλλού και να το ενισχύσει, μπορεί να μην καταβάλει συντάξεις σε μερικούς μήνες. Οσοι πριν από δέκα χρόνια αντιστάθηκαν στον στοιχειώδη εξορθολογισμό του ασφαλιστικού συστήματος, τώρα παρακολουθούν την κατάρρευσή του.
Μήπως αυτά είναι κινδυνολογία; Αστειότητες. Πραγματικός κίνδυνος είναι. Κι αυτό που γίνεται με τα φάρμακα τι είναι; Το αποτέλεσμα του «λεφτά δεν υπάρχουν». Τα ταμεία δεν έχουν λεφτά να πληρώσουν εταιρείες και φαρμακοποιούς και την πληρώνουν οι ασφαλισμένοι, πρωτίστως οι φτωχότεροι. Οσοι αντιστάθηκαν στις κατά καιρούς απόπειρες περιορισμού της φαρμακευτικής δαπάνης, αυτούς πήραν στο λαιμό τους. Υπουργοί, εταιρείες ,γιατροί, φαρμακοποιοί, πήραν μέρος στο όργιο της κρατικής σπατάλης, που σήμερα οδηγεί στο αδιέξοδο.
Πώς θα τα τιθασσεύσει αυτά η κυβέρνηση του μετώπου της Δεξιάς υπο τον κ. Σαμαρά, που δεν λέει στο εκλογικό σώμα ότι θα απαιτηθούν κι άλλες θυσίες; Όχι μόνο δεν το λέει, αλλά δίνει και υποσχέσεις, που αντικειμενικά δεν θα μπορέσει να τηρήσει. Αυτή η κυβέρνηση θα είναι από την αρχή αμφισβητούμενη και θα παραπαίει.
Αλλά και μια κυβέρνηση της Αριστεράς με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ θα κινδυνεύσει με γρήγορη απομυθοποίηση. Διότι δεν θα μπορέσει να ικανοποιήσει τις προσδοκίες που έχουν δημιουργηθεί σε μεγάλα τμήματα των ψηφοφόρων. Είναι άλλο η προεκλογική ρητορεία και άλλο η μετεκλογική πραγματικότητα. Η προσγείωση μπορεί να είναι πολύ απότομη.
Να, λοιπόν, που αυτή η πραγματικότητα μπορεί να αποδειχθεί χειρότερη και από το προβαλλόμενο δίλημμα «ευρώ ή δραχμή». Υπαρκτό είναι κι αυτό, αλλά η απειλή μεσοπρόθεσμη. Η κατάρρευση, όμως, βασικών κρατικών δομών μπορεί να είναι άμεση. Πριν μας διώξουν από το ευρώ, δηλαδή, μπορεί να κλείσουν νοσοκομεία. Ή να μην καταβληθούν συντάξεις.’ Η να αρχίσουν τα μπλακ αουτ (και η ΔΕΗ είναι υπο κατάρρευση).
Οσοι έχουν πιθανότητες εκλογικής νίκης και σκοπεύουν να κυβερνήσουν ας τα έχουν υπόψη τους. Διότι μπορεί να τους πέσουν απότομα κατακέφαλα. Αφού προηγουμένως θα έχουν πέσει στα δικά μας κεφάλια.
logia-starata.blogspot.gr
