Και κάπως έτσι φτάσαμε στο τέλος και της δεύτερης εκλογικής διαδικασίας. Η μήπως χρειαζόμαστε και τρίτη;Τα μηνύματα του Ελληνικού λαού, πέρα από τις ακραίες μορφής αντίδρασης, από χθες είναι νομίζω ξεκάθαρα: σαφής ευρωπαϊκή προοπτική, σεβασμός και τήρηση των συμφωνιών με τους Ευρωπαίους εταίρους μας, αξιοποίηση όλων των δυνατοτήτων, εντός και εκτός Μνημονίου (τι πιο απλό αν είχαν γίνει γνωστοί οι όροι αυτών που υπεγράφησαν για τη δανειακή σύμβαση!), διαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου (τα πρώτα χθεσινά μηνύματα δεν ήταν ενθαρρυντικά) ώστε να υπάρξει μια αναπτυξιακή ανάσα στη χώρα και τον Ελληνικό λαό που τόσο πολύ χρειάζεται.
Σύμπραξη πολιτικών δυνάμεων, με τους πιο άξιους και ικανούς του τόπου όπου με μια ισχυρή αντιπολίτευση να την ακολουθεί κατά πόδας θα εφαρμόσει επιτέλους ένα πρόγραμμα εξόδου από την κρίση και επίλυσης των προβλημάτων.
Η άνοδος της αριστεράς είναι χρήσιμη. (Αλήθεια και το ΠΑΣΟΚ αριστερά δεν ήταν τόσα χρόνια; Η μήπως όχι;)
Μίας αριστέρας όμως η οποία (ορθώς κατά τον φίλο μου Χαράλαμπο) «θα βγει από τις ψυχολογικές τις αγκυλώσεις, θα μιλήσει για πατρίδα, για Ελλάδα, για αποκρουστικό σύστημα κρατισμού στην Ελλάδα, για κηφήνες και λαμόγια δημόσιους υπαλλήλους που θα απολυθούν αν ξανακάνουν το ίδιο παράπτωμα, για να συνειδητοποιήσουν ότι για να λύσεις το πρόβλημα της Ελλάδας δεν πρέπει πρώτα να λύσεις το πρόβλημα της Γουαγκουντουμπού. Έτσι θα γίνει και η Αριστερά δύναμη κοινωνικής και πολιτικής αναγέννησης της χώρας».
Ειδάλλως θα συνεχίσει να κάνει καλά αυτό που έκανε μέχρι σήμερα: Ανεύθυνος και ανέξοδος λαϊκισμός!
Φτάσαμε ως εδώ όμως μέχρι σήμερα με κύρια υπαιτιότητα της πολιτικής τάξης, η οποία επί δεκαετίες εμπορευόταν το ψεύδος μιας δανειακής «ευημερίας» με σκοπό το πολιτικό και εκλογικό κέρδος.
Προσωπικά δεν πιστεύω ότι ήρθε το τέλος της Μεταπολίτευσης. Και όχι γιατί είναι η Ν.Δ. πρώτο κόμμα και οι περισσότεροι κομματικοί σχηματισμοί παραμένουν ίδιοι!
Αλλά γιατί μέχρι σήμερα:
- δεν είδαμε να υπάρχει αξιοκρατία και έλεγχος στο δαιδαλώδες ελληνικό κράτος,
- δεν είδαμε να υπάρχει περιορισμός της σπατάλης που γινόταν τόσα χρόνια και πληρώνουμε μέχρι σήμερα,
- δεν είδαμε να τιμωρούνται υπουργοί δημοσίων έργων οι οποίο λεηλάτησαν το δημόσιο χρήμα σε έργα με τους ημετέρους κατασκευαστές,
- δεν είδαμε να τιμωρούνται υπουργοί που διαχειρίστηκαν μυστικά κονδύλια όχι για τους σκοπούς που προορίζονταν αλλά ποιος ξέρει που,
- δεν είδαμε να τιμωρούνται υπουργοί υγείας, οι οποίοι κατέστρεψαν το δημόσιο σύστημα υγείας και τα ασφαλιστικά μας ταμεία,
- δεν είδαμε να τιμωρούνται υπουργοί με τις μίζες των εξοπλιστικών προγραμμάτων να πηγαινοέρχονται ανενόχλητες
- δεν είδαμε να τιμωρούνται επίορκοι δημόσιοι και κρατικοί λειτουργοί και υπάλληλοι και πολλά πολλά άλλα…
Άραγε ο Αντώνης Σαμαράς θα τηρήσει την υπόσχεση για τη μοναδική εξεταστική επιτροπή που έχει πει πως θα κάνει, αυτή του πως φτάσαμε στο Μνημόνιο σήμερα;
Σύμπραξη πολιτικών δυνάμεων, με τους πιο άξιους και ικανούς του τόπου όπου με μια ισχυρή αντιπολίτευση να την ακολουθεί κατά πόδας θα εφαρμόσει επιτέλους ένα πρόγραμμα εξόδου από την κρίση και επίλυσης των προβλημάτων.
Η άνοδος της αριστεράς είναι χρήσιμη. (Αλήθεια και το ΠΑΣΟΚ αριστερά δεν ήταν τόσα χρόνια; Η μήπως όχι;)
Μίας αριστέρας όμως η οποία (ορθώς κατά τον φίλο μου Χαράλαμπο) «θα βγει από τις ψυχολογικές τις αγκυλώσεις, θα μιλήσει για πατρίδα, για Ελλάδα, για αποκρουστικό σύστημα κρατισμού στην Ελλάδα, για κηφήνες και λαμόγια δημόσιους υπαλλήλους που θα απολυθούν αν ξανακάνουν το ίδιο παράπτωμα, για να συνειδητοποιήσουν ότι για να λύσεις το πρόβλημα της Ελλάδας δεν πρέπει πρώτα να λύσεις το πρόβλημα της Γουαγκουντουμπού. Έτσι θα γίνει και η Αριστερά δύναμη κοινωνικής και πολιτικής αναγέννησης της χώρας».
Ειδάλλως θα συνεχίσει να κάνει καλά αυτό που έκανε μέχρι σήμερα: Ανεύθυνος και ανέξοδος λαϊκισμός!
Φτάσαμε ως εδώ όμως μέχρι σήμερα με κύρια υπαιτιότητα της πολιτικής τάξης, η οποία επί δεκαετίες εμπορευόταν το ψεύδος μιας δανειακής «ευημερίας» με σκοπό το πολιτικό και εκλογικό κέρδος.
Προσωπικά δεν πιστεύω ότι ήρθε το τέλος της Μεταπολίτευσης. Και όχι γιατί είναι η Ν.Δ. πρώτο κόμμα και οι περισσότεροι κομματικοί σχηματισμοί παραμένουν ίδιοι!
Αλλά γιατί μέχρι σήμερα:
- δεν είδαμε να υπάρχει αξιοκρατία και έλεγχος στο δαιδαλώδες ελληνικό κράτος,
- δεν είδαμε να υπάρχει περιορισμός της σπατάλης που γινόταν τόσα χρόνια και πληρώνουμε μέχρι σήμερα,
- δεν είδαμε να τιμωρούνται υπουργοί δημοσίων έργων οι οποίο λεηλάτησαν το δημόσιο χρήμα σε έργα με τους ημετέρους κατασκευαστές,
- δεν είδαμε να τιμωρούνται υπουργοί που διαχειρίστηκαν μυστικά κονδύλια όχι για τους σκοπούς που προορίζονταν αλλά ποιος ξέρει που,
- δεν είδαμε να τιμωρούνται υπουργοί υγείας, οι οποίοι κατέστρεψαν το δημόσιο σύστημα υγείας και τα ασφαλιστικά μας ταμεία,
- δεν είδαμε να τιμωρούνται υπουργοί με τις μίζες των εξοπλιστικών προγραμμάτων να πηγαινοέρχονται ανενόχλητες
- δεν είδαμε να τιμωρούνται επίορκοι δημόσιοι και κρατικοί λειτουργοί και υπάλληλοι και πολλά πολλά άλλα…
Άραγε ο Αντώνης Σαμαράς θα τηρήσει την υπόσχεση για τη μοναδική εξεταστική επιτροπή που έχει πει πως θα κάνει, αυτή του πως φτάσαμε στο Μνημόνιο σήμερα;
Θα φέρει στο φως τους υπαίτιους μίας ακόμα σύγχρονης ελληνικής τραγωδίας;
Θα φέρει στο φως τους όρους των υπογραφών του Μνημονίου;
Τα επόμενα βήματα είναι απλά:
- κοινωνική πολιτική,
- μικρό, σύγχρονο και λειτουργικό κράτος,
- δημόσιο σύστημα υγείας για όλους,
- δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλους,
- δίκαιο φορολογικό σύστημα,
- περιστολή δαπανών του κράτους,
- μείωση της γραφειοκρατίας,
- αύξηση των ποινών για όσους φοροδιαφεύγουν,
- αποκρατικοποιήσεις,
- ενεργειακή πολιτική,
- ανάπτυξη και επίσης πολλά πολλά άλλα!
Απλά πράγματα είναι τα οποία έστω και με καθυστέρηση πρέπει να αποφασίσουμε να κάνουμε για να ξαναχτίσουμε αυτά που γκρεμίσαμε!
Ευκαιρίες υπάρχουν εντός και εκτός Μνημονίου. Ας τις εκμεταλλευτούμε!
