Την απάντηση στο ποιος είναι κύριος υπεύθυνος για το ότι δεν έχουν μέλλον κάποιοι...
(που κατανοώ πλήρως αυτό που λένε), μας την υπενθύμισε (γιατί έχουμε και το ιδιώμα να ξεχνάμε σε χρόνους ρεκόρ οι Έλληνες), ο διανοούμενος και συγγραφέας, Στέλιος Ράμφος όταν τόνισε ότι η κρίση... έφερε το μνημόνιο και όχι το μνημόνιο την κρίση. Τι εννοούσε; Ότι σε 5,5 χρόνια καταφέραμε να παρουσιάσουμε στην Ευρωζώνη έναν πίνακα με δημοσιονομικά μεγέθη κράτους της νοτίου Ασίας. Τότε, λοιπόν, τα επιτόκια αυτομάτως του δανεισμού μας, μας απαγόρευσαν να ξαναδανειστούμε, δηλ. να πάρουμε χρήματα από τη μόνη πηγή δανεισμού της χώρας, που είναι οι ¨αγορές¨. Από κει και πέρα, ένας ηγέτης έπρεπε να αποφασίσει ανάμεσα στο κακό και στο χειρότερο. Το χειρότερο θα ήταν να έχει ξεκινήσει αυτό που θα ξεκινήσει από το Σεπτέμβρη και είναι η παύση κάθε πληρωμής. Το κακό είναι αυτό που ζούμε τώρα. Σε λίγους μήνες, που θα ρυθμίσει την κατάσταση ο ΣΥΡΙΖΑ, θα κατανοήσουμε όλοι στο πετσί μας τι ακριβώς πάλεψε να αποφύγει επί δυόμιση χρόνια ΓΑΠ και Βενιζέλος. Δε θα μείνει κανένας "απληροφότητος"!
