σου πω αντίο και να σε ευχαριστήσω που μου έδωσες ζωή. Μην κλάψεις, δεν θέλω να είσαι στενοχωρημένη. Θέλω να θυμάσαι τις «λαμπερές» μας στιγμές και τις χαρούμενες. Στην κηδεία μου βάλτε ανοιχτά χρώματα, για να θυμούνται όλοι την προσωπικότητα…. Σας παρακαλώ να είστε δυνατοί για μένα. Σας αγαπώ, Wesley», έγραφε το γράμμα. Οι γονείς του «μπούκαραν» στο δωμάτιο του και τον βρήκαν να κοιμάται. Τον ξύπνησαν κλαίγοντας και τον ρώτησαν τι είχε συμβεί. Τότε ο μικρός του αποκάλυψε ότι… ήταν απλά μια εργασία για το σχολείο στα πλαίσια του μαθήματος «Creative Arts».Τα παιδιά έπρεπε να γράψουν ένα γράμμα στους γονείς τους σαν να είναι ετοιμοθάνατοι. «Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι το σχολείο δεν μας ενημέρωσε για αυτήν την αρρωστημένη εργασία», λένε σήμερα οι γονείς του, οι οποίοι είναι έξαλλοι.
