Tο μεγάλο Ναι ή το μεγάλο Όχι

Γράφει ο Γλαρός Ιωάννης, Υπεύθυνος Τομέα Παιδείας Ν.Δ Ρόδου, πρώην αν. Δ/ντής ΙΕΚ Ρόδου

“Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα

που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι
να πούνε.
Φανερώνεται αμέσως όποιος τόχει
έτοιμο μέσα του το Ναι και λέγοντάς το πέρα
πηγαίνει στην τιμή και στην πεποίθησί του.

Ο αρνηθείς δεν μετανοιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι,
όχι θα ξαναέλεγε. Κι όμως τον καταβάλλει
εκείνο τ’ όχι - το σωστό - εις όλην την ζωή του”.

Ας σκύψουμε στα λόγια του ποιητή και ας αναρωτηθούμε πόσο δύσκολο, σχεδόν ηρωικό είναι να μπορέσει κανείς να αντισταθεί στις σειρήνες της εξουσίας, της δύναμης, του πλούτου, του ελάχιστου μόχθου, της ανέντιμης συναλλαγής, της εύκολης λύσης ή του ξεπουλήματος της συνείδησης.

Ξεκινώντας κανείς την πολιτική του καριέρα, εμφορείται αρχικά από συναισθήματα αλτρουισμού και προσφοράς προς το κοινωνικό σύνολο.

Στην πορεία κάποτε θα κάνει συμβιβασμούς και υποχωρήσεις και άλλοτε στρατηγικούς ελιγμούς επιβίωσης. Ανάλογα με τις επιλογές του κρίνεται ο πολιτικός. Λογοδοτεί στο λαό και την ιστορία.Τα όχι και τα ναι του, τον συνοδεύουν και τον σημαδεύουν εν ζωή αλλά και γίνονται ρυθμιστές της υστεροφημίας του.

Ο διορατικός πολιτικός, πρέπει να είναι σε θέση να διαβάζει τα σημάδια των καιρών και να ανταποκρίνεται στο λαϊκό αίτημα.

Η μακρά παραμονή στην εξουσία των ίδιων προσώπων φθείρει την εικόνα τους και κάμπτει την αποτελεσματικοτητά τους.

Χρειάζεται λοιπόν γενναιότητα και κυρίως ψυχική δύναμη για να αναγνωρίζει κανείς τον κατάλληλο χρόνο αποχώρησής του από τον πολιτικό στίβο.

Τότε είναι που θα τιμηθεί από τους συνεργάτες του και θα χειροκροτηθεί από τους υποστηρικτές του, όταν λέγοντας το μεγάλο όχι παραχωρήσει τη θέση του σε νέα πρόσωπα και τα στηρίξει στα πρώτα τους βήματα.

Όταν αφήσει πίσω του μαγιά για το μέλλον...