Στην πραγματικότητα, όχι. Κάθε λαός, οι κάτοικοι κάθε χωριστής περιοχής, πόλης, κωμόπολης και χωριού ακόμη, έχουν το ολόδικό τους γευστικό κριτήριο, που δεν ταυτίζεται απόλυτα με κανενός άλλου στον κόσμο.
Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες γεύσεις στις οποίες (πέρα από τους πολύ στριφνούς ή έστω ιδιόρρυθμους) υποκλίνονται όλοι. Είναι εκείνα τα φαγητά που θα μπορούσαν να βάλουν έναν Αργεντίνο με έναν Κορεάτη, έναν Άγγλο με έναν Βιετναμέζο, έναν Καναδό με έναν Ιρανό, στο ίδιο τραπέζι.
Τέτοιες συνθέσεις και συνταγές γαστριμαργικής απόλαυσης, άλλες πασίγνωστες και απλές κι άλλες «κρυμμένα διαμάντια» είναι όσες ακολουθούν…
Πατατάκια, ΗΠΑ
Τα πατατάκια ανακαλύφθηκαν στη Νέα Υόρκη στην προσπάθεια ενός σεφ να «μαλαγανέψει» έναν γκρινιάρη πελάτη. Δεκαετίες αργότερα, αποτελούν ένα από τα πλέον αγαπημένα σνακ των παιδιών και όχι μόνο. Η τιμή τους είναι ιδιαίτερα προσιτή παντού, γι’ αυτό τα έχουμε δεδομένα. Για σκεφτείτε όμως να κόστιζαν, για παράδειγμα, τσιπ και 5ευρο! Θα είχαμε να κάνουμε με τρέλα πολύ μεγαλύτερη (και με τη συμμετοχή πολύ περισσότερων) σε σχέση με το χαβιάρι.
Κοτόπουλο muamba, Γκαμπόν
Μια παραλλαγμένη δυτική εκδοχή αυτού του απολαυστικού πιάτου από τη Γκαμπόν, είναι πλούσια στο φοινικο-βούτυρο. Πρόκειται για παράνοια. Η αυθεντική συνταγή απαιτεί κοτόπουλο, ζεστό τσίλι, σκόρδο, ντομάτα, πιπέρι, αλάτι, μπάμιες και φοινικοβούτυρο, ένα αφρικανικό βούτυρο το οποίο θα λατρέψετε και το οποίο θα σας στείλει χωρίς αμφιβολία στη ζυγαριά και στη συνέχεια στο γυμναστήριο.
Paella με θαλασσινά, Ισπανία
Η θάλασσα βρίσκεται στα πόδια σας, ένα ζεστό αεράκι «παίζει» με το τραπεζομάντηλο στα πόδια σας κι ένα αχνιστό ταψί paella βρίσκεται μπροστά σας. Γαρίδες, καραβίδες, μύδια και σουπιές, συνδυάζονται με λευκό ρύζι και διάφορα βότανα, λάδι και αλάτι σε αυτό το πιάτο της Βαλένθια που μπορεί να βάλει οποιονδήποτε άνθρωπο από οποιαδήποτε γωνιά του κόσμου σε κλίμα καλοκαιρινών διακοπών.
Παγωτό, ΗΠΑ
Μπορεί να έχετε φτάσει στο σημείο χωρίς επιστροφή του γεμάτου στομαχιού, αλλά πάντα υπάρχει λίγος χώρος για το βλαβερό για τα δόντια, «βουνό» παγωτού με ξηρούς καρπούς, marshmallow και σιρόπι σοκολάτας. Ας ευχαριστούμε το Θεό, ή μάλλον εκείνον που ανακάλυψε τα μακριά κουτάλια που σου επιτρέπουν να τρως τη «βόμβα» θερμίδων που μένει κάτω κάτω στο μπολ ή στο ποτήρι.
Poutine, Καναδάς
Τηγανιτές πατάτες πνιγμένες στο τυρόπηγμα και την καφέ σάλτσα. Μπορεί αν δε το έχετε δει να μην το φαντάζεστε και ως την καλύτερη εικόνα, πράγματι δεν είναι οπτικά, ωστόσο η πρώτη επαφή του ουρανίσκου με την απαλή υφή σάλτσας, λιωμένου τυριού και τηγανιτής πατάτας σε μίξη, θα τελειώσει άμεσα αυτές τις απλοϊκές αρχικές εκτιμήσεις και θα σας κάνει να δώσετε μάχη μπουκιά τη μπουκιά. Οι δε Καναδοί ισχυρίζονται με πάθος ότι είναι καλύτερο προς κατανάλωση στις 3 το ξημέρωμα μετά
Σοκολάτα, Μεξικό
Οι Μάγιας την έπιναν, ο Lasse Hallström έφτιαξε ταινία προς τιμήν της και όλοι οι υπόλοιποι προσπαθούμε να ξεπεράσουμε τις ενοχές μας για το γεγονός ότι τρώμε περισσότερη απ’ όσο πρέπει. Η ιστορία του ταπεινού σπόρου του κακαόδεντρου είναι πραγματικά μια πορεία από τη ζούγκλα στις υψηλότερες βαθμίδες του γαστρονομικού πολιτισμού. Χωρίς αυτό το κρεμώδες, πικρόγλυκο κατασκεύασμα, οι επέτειοι του Αγίου Βαλεντίνου θα περιορίζονταν στις κάρτες και στα λουλούδια, το Πάσχα θα ήταν άλλη μία κοινότοπη θρησκευτική γιορτή και γενικά η ζωή μας θα ήταν πολύ πολύ πιο βαρετή… Αξία πραγματική ανεκτίμητη…
Χοιρινό μπάρμπεκιου του Τέξας, ΗΠΑ
Μια πηγμένη στη σάλτσα μάζα από τσίλι, ντομάτες, κρεμμύδια, πιπέρι και διάφορα βότανα, είναι η συνήθης συνοδεία του, ωστόσο κάθε ερασιτέχνης σεφ του μπάρμπεκιου μπορεί να βάλει τη δική του πινελιά πάνω από το τέλεια ψημένο άτυχο γουρουνάκι. Επιλογές και συνδυασμοί, αμέτρητοι, γεύση και απόλαυση, στον υπερθετικό. Τι άλλο χρειάζεστε;
Σούσι, Ιαπωνία
Όταν οι Ιάπωνες θέλουν να φτιάξουν κάτι καλά, δεν τίθεται κανένα θέμα περί του αν θα τα καταφέρουν. Για του λόγου το αληθές σκεφτείτε μερικά brandnames: Toyota, Nintendo, Sony, Nikon, Yamaha. Μπορεί τα όσα φτιάχνουν οι παραπάνω να είναι πιο σύνθετα από το ωμό ψάρι με ρύζι, αλλά είναι ο τρόπος που το ψάρι και το ρύζι «γίνονται ένα», αυτό που κάνει αυτό το έδεσμα παγκόσμια αγαπημένο.
Νομίζετε ότι τυχαία οι Ιάπωνες έχουν τους περισσότερους υπεραιωνόβιους στον πλανήτη; Οι άνθρωποι ζουν για να μπορούν να συνεχίσουν να τρώνε αυτό το θεσπέσιο δημιούργημα…
Fish ‘n’ chips, Βρετανία
Εντάξει, όλοι ξέρουμε ότι το δυνατό σημείο των Βρετανών δεν ήταν ποτέ η κουζίνα τους, αν και πολλές φορές προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο. Ωστόσο, το συγκεκριμένο πιάτο υπάρχει από το 1860, οπότε όσοι το τιμούν, κάτι παραπάνω γνωρίζουν. Η κύρια τροφή της βρετανικής εργατικής τάξης της βικτωριανής εποχής, έχει τραγανό περίβλημα και μαλακό ιχθυώδες εσωτερικό. Με το αλατάκι, το ξύδι και τη σως από ταρτάρ του, είναι τόσο must που αγαπιέται άνευ όρων…
Κρουασάν, Γαλλία
Σφολιάτα πηγμένη στο βούτυρο, μια στρώση μαρμελάδας βατόμουρου από πάνω και μια απαλή υφή που κάνει τη δαγκωματιά να μοιάζει βελούδινα γεμάτη. Δεν υπάρχει κάτι να προσάψεις σε αυτό το συμπαθές παχυντικό, γλυκό πρωινό που «παντρεύεται» τέλεια με ένα φλιτζάνι δυνατό καφέ φίλτρου (τυχαία τον λέμε γαλλικό;).
Καπνιστό κρέας του Μόντρεαλ, Καναδάς
Μέρα και νύχτα, εύκολα παρατηρεί κανείς τις ουρές έξω από το Schwartz’s, το καλύτερο εβραϊκό delicatessen του Μόντρεαλ και το παλιότερο σε όλο τον Καναδά. Εδώ οι υπάλληλοι κόβουν σε φέτες το καλύτερο καπνιστό κρέας ολόκληρης της Βόρειας Αμερικής.
Ακολουθώντας μια συνταγή του 1928, το κρέας «καπνίζεται» για 10 ημέρες. Αν παραγγείλετε το σάντουίτς σας σε μεσαίο πάχος, με πολύ μουστάρδα, τρεις πίκλες και εξτρά τηγανιτές πατάτες, θα το φάτε όπως ακριβώς φημολογείται ότι το απόλαυσαν οι Rolling Stones, σε μία στάση τους στο Μόντρεαλ.
Hamburger, Γερμανία
Όταν κάτι είναι τόσο γευστικό που οι άνθρωποι σπαταλούν 20 δισεκατομμύρια δολάρια, μόνο σε μία αλυσίδα εστιατορίων αφιερωμένη σε αυτό κάθε χρόνο, μπορεί να πει κανείς με ασφάλεια, ότι βρίσκεται δικαιωματικά σε αυτή τη λίστα. Αυτή η απλή μίξη ψωμιού, μαρουλοντομάτας, και φυσικά βοδινού κρέατος είναι τόσο καλή, που ολόκληρες χώρες έχουν αλλάξει πλευρές του οικοσυστήματός τους, μονάχα για να αυξήσουν τον πληθυσμό των αγελάδων τους.
Rendang, Ινδονησία
Το βοδινό σιγοβράζεται με γάλα καρύδας και μια μίξη από λεμονόχορτο, galangal, σκόρδο, ginger και τσίλι, έπειτα αφήνεται να βράσει πάλι σε χαμηλή φωτιά για ώρες ώστε να δημιουργηθεί αυτό το πιάτο τρυφερής και μυρωδάτης βοδινής γεύσης. Το να το δοκιμάσει κανείς φρέσκο από την κουζίνα, θα αποτελέσει «βόμβα» για το στομάχι, αλλά τα πράγματα γίνονται απείρως καλύτερα αν το ετοιμάσετε βράδυ και το γευτείτε την επομένη.
Πάπια Πεκίνου, Κίνα
Το στρώμα σιροπιού μαλτόζης που περιβάλλει την πέτσα, είναι όλο το μυστικό. Αργά ψημένη σε φούρνο, αυτή η τραγανή, σιροπιαστή δημιουργία, είναι τόσο επιτυχημένη, που πολλά μεγάλης αξίας εστιατόρια, σερβίρουν και την πέτσα σκέτη, προσφέροντάς την με συνοδεία pancakes, κρεμμυδιών και γλυκιάς σάλτσα φασολιών.
Πίτσα ναπολιτάνα, Ιταλία
Κάντε ένα διάλειμμα από τις βαρυφορτωμένες, «με απ’ όλα» υπερβολές. Η καλύτερη πίτσα είναι ΑΚΟΜΑ η απλή Ναπολιτάνα, μια εφεύρεση που προστατεύεται πλέον από την ολόδική της εμπορική εταιρεία που επιμένει σταθερά στο θαλασσινό αλάτι, υψηλής ποιότητας αλεύρι σίτου, τριών ειδών φρέσκια ντομάτα, στριφτή ζύμη και αυστηρή χρήση φούρνου με ξύλα, μεταξύ άλλων ρητρών αυθεντικότητας.
Με σχετικά λίγα συστατικά – ζύμη, ντομάτα, ελαιόλαδο (η marinara δεν περιλαμβάνει καν τυρί), οι Ναπολιτάνοι δημιούργησαν ένα φαγητό που λίγοι μπορούν να το φτιάξουν όπως πρέπει, αλλά όλοι ομνύουν σ’ αυτό με πάθος.
clickatlife.gr
