Όμως είναι σαφές ότι αναδιαπραγμάτευση δεν γίνεται σε επίπεδο υπάλληλων της τρόικα άλλα σε επίπεδο αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων οπότε η ωμή αλήθεια είναι ότι την χάσαμε την διαπραγμάτευση πατριώτη. Το τρένο πέρασε κι σύντομα θα δούμε πόσο μας κόστισε αυτό.
Για να βρεθούμε σε τέτοιο Ιστορικά ευνοϊκό μομέντουμ θα πρέπει να ελπίζουμε ότι η Ευρωζώνη θα φτάσει ξανά στο χείλος της κατάρρευσης και θα μπορούμε να απειλήσουμε δυο-τρεις μαζί εταίροι. Δεν μπορούμε να διεθνοποιήσουμε το θέμα μας χωρίς να απομονωθούμε και χωρίς να προκαλέσουμε τις αγορές.
Αν η χώρα ζητήσει το παραμικρό μόνη της ή ¨το κάτι παραπάνω” που είναι ζωτικό ή επιχειρήσει να μπλοκάρει αποφάσεις θα εμφανιστεί ως προβληματική παρίας και απροσάρμοστη μόνη της η Ελλάδα… και όχι ως μέρος ενός άξονα πληττόμενων από την ύφεση κρατών του Νότου.
Έτσι απλά κάναμε την εντολή του λαού για επαναδιαπραγμάτευση θέμα κουβεντούλας με τον Τόμσεν.
