Στην πλήρη (μεγάλη) Ολομέλεια του Αρείου Πάγου στην οποία συμμετέχουν 60 αρεοπαγίτες παρέπεμψε λόγω μείζονος σπουδαιότητας η τακτική (μικρή) Ολομέλεια του ίδιου δικαστηρίου (25 δικαστές συμμετέχουν σε αυτήν τη μικρή) να κριθεί οριστικά η συνταγματικότητα ή μη των διατάξεων του Ν. 3260/2004 που προβλέπουν χωρίς αποζημίωση την αυτοδίκαιη λήξη των συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου των γενικών διευθυντών, διευθυντών και προϊσταμένων, οι οποίοι απασχολούνται στο Δημόσιο και τα νομικά πρόσωπα.
Πλέον όμως της παραπομπής του όλου θέματος από τη μικρή (απόφαση 11/2012) στη μεγάλη Ολομέλεια του Αρείου Πάγου, το ίδιο ζήτημα παραπέμφθηκε και πάλι στη Ολομέλεια του Ανώτατου Δικαστηρίου με άλλη, δεύτερη απόφαση (1143/2012) του Εργατικού Τμήματος αυτή τη φορά.
Υπενθυμίζεται ότι τον περασμένο Απρίλιο ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Ιωάννης Τέντες, εισηγήθηκε στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου να κριθούν αντισυνταγματικές οι νομοθετικές εκείνες διατάξεις που προβλέπουν τη χωρίς αποζημίωση λήξη των συμβάσεων εργασίας των γενικών διευθυντών, διευθυντών κ.λπ. του δημόσιου τομέα και των απασχολουμένων στα νομικά πρόσωπα.
Η μικρή Ολομέλεια χωρίς να διατυπώσει καμία σκέψη παρέπεμψε λόγω μείζονος σπουδαιότητας το όλο ζήτημα στην πλήρη για να λάβει εκείνη οριστική απόφαση για τον αν είναι σύμφωνες με το Σύνταγμα ή όχι οι διατάξεις των άρθρων 10 και 11 του Ν. 3260/2004 (νόμος Παυλόπουλου) που «προβλέπουν την «αυτοδίκαιη» λήξη των συμβάσεων ιδιωτικού δικαίου, χωρίς την πρόβλεψη οποιασδήποτε αποζημιώσεως».
Ειδικότερα, οι επίμαχες νομοθετικές διατάξεις προβλέπουν τη λήξη «των συμβάσεων προσώπων που προσελήφθησαν από δημόσιες υπηρεσίες και νομικά πρόσωπα με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας για ορισμένο χρόνο ως μονομελή όργανα διοίκησης (μεταξύ των άλλων και οι γενικοί διευθυντές, διευθυντές ή προϊστάμενοι υπηρεσιών), χωρίς την καταβολή της αποζημιώσεως που τα συμβαλλόμενα μέρη (εργοδότης - εργαζόμενος) συμφώνησαν για την περίπτωση πρόωρης λύσης της συμβάσεως».
Πάντως, ο ανώτατος εισαγγελικός λειτουργός έχει εισηγηθεί στη Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου να κριθούν αντισυνταγματικές οι επίμαχες διατάξεις του «νόμου Παυλόπουλου».
Αναλυτικότερα, ο κ. Τέντες υποστήριξε ότι τα άρθρα 10 και 11 του Ν. 3260/2004 είναι αντίθετα στο άρθρο 5 του Συντάγματος και κατά συνέπεια ανεφάρμοστα. Και αυτό γιατί πρόκειται για νομοθετική ρύθμιση «με γνήσια αναδρομική δύναμη, η οποία θίγει τη συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της οικονομικής ελευθερίας και ειδικότερα την ελευθερία των συμβάσεων, έκφανση της οποίας αποτελεί και η ελευθερία των συμβαλλόμενων να καταγγείλουν αυτοί, με δική τους πρωτοβουλία, την καταρτισθείσα από αυτούς σύμβαση».
Την Ολομέλεια του Αρείου Πάγου την απασχόλησε περίπτωση εργαζομένου στο «Κέντρο Ερευνών για θέματα Ισότητας» με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου, ο οποίος απολύθηκε κατ' εφαρμογή του Ν. 3260/2004, χωρίς την καταβολή αποζημίωσης.
