Οι προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης θα μονοπωλήσουν το ειδησεογραφικό ενδιαφέρον του παρασκευοσαββατοκύριακου.
Ευελπιστώ να ακούσουμε από τον πρωθυπουργό αλλά και τους Υπουργούς της νέας κυβέρνησης ένα σχέδιο που δεν θα είναι το «μποζόνιο του Χίγκς», δηλαδή κατιτίς περισσότερο από το απόλυτο τίποτα.
Στο βαθμό που αυτή η κυβέρνηση το εννοεί πλήρως όταν αυτοχαρακτηρίζεται ως «κυβέρνηση εθνικής ευθύνης», αναμένω να επιβεβαιωθεί στο τριήμερο των προγραμματικών δηλώσεων, διότι η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Εθνική ευθύνη πάντως δεν είναι να υλοποιώ μόνον ό,τι μου λέει η τρόικα. Αυτό το έργο το έχουμε δει και το μόνο που επετεύχθη είναι να πέφτει κόσμος από τα μπαλκόνια. Εθνική ευθύνη σημαίνει ασφαλώς να τηρώ τις δεσμεύσεις μου αλλά για να μπορώ να τις τηρώ, πρέπει να κάνω και άλλα πέντε – δέκα πράγματα. Εθνική ευθύνη σημαίνει αυτή την ώρα σκέφτομαι διαφορετικά, δεν ακολουθώ τη ρουτίνα των προκατόχων μου, δεν βαδίζω πάνω στην πεπατημένη. Εθνική ευθύνη σημαίνει βάζω δέκα καλές ιδέες στο τραπέζι και είμαι αποφασισμένος να τις κάνω οπωσδήποτε πράξη.
Επειδή δεν μου αρέσει να θεωρητικολογώ, δίνω ένα πολύ απλό παράδειγμα του τι εννοώ όταν μιλάω για «άλλη λογική» και για «καλές ιδέες». Ο Τουρισμός αποτελεί τη μεγαλύτερη εγχώρια βιομηχανία. Συντελεί στην εισροή εισοδήματος, δημιουργεί επιχειρησιακή δραστηριότητα, νέες θέσεις απασχόλησης, περιφερειακή ανάπτυξη. Η φετινή σεζόν είναι μία από τις χειρότερες όλων των εποχών, για λόγους που δεν είναι του παρόντος να αναλύσουμε.
Περιμένω λοιπόν από την αρμόδια Υπουργό Τουρισμού, την Όλγα Κεφαλογιάννη, να μιλήσει για άμεσες και πρακτικές πρωτοβουλίες. Το να βγει και να μου πει τι θα κάνει για την επόμενη τουριστική σεζόν είναι η πεπατημένη των προκατόχων της. Ελλάδα δεν είναι μόνο «Ήλιος-Θάλασσα». Επιπλέον είναι διαχρονικό ζητούμενο η επιμήκυνση της τουριστικής κίνησης καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους, συμβάλλοντας έτσι στην άμβλυνση του εποχικού φαινομένου.
Άρα περιμένω η κ. Κεφαλογιάννη να μου πει τι θα κάνει μέσα στο καλοκαίρι για την ενίσχυση του ρεύματος χειμερινού – ορεινού τουρισμού. Αυτό καταλαβαίνω εγώ ως αμεσότητα μιας κυβέρνησης εθνικής ευθύνης. Αν και η πατρίδα μας είναι ευλογημένη από το Θεό να έχει τη φύση με το μέρος της (26 ποταμοί, 60 λίμνες, 70 ιαματικές πηγές, περισσότερα από 300 βουνά, 6.000 είδη χλωρίδας, 2.300 είδη πανίδας, εθνικά πάρκα φυσικού περιβάλλοντος, εύκρατο μεσογειακό κλίμα) εντούτοις τα στατιστικά στοιχεία ωστόσο δεν είναι με το μέρος της. Κατατάσσεται στις τελευταίες θέσεις ανάπτυξης του χειμερινού τουρισμού, ενώ πρωτοπορούν χώρες όπως Ελβετία, Αυστρία, Γαλλία, Ιταλία, Φινλανδία, Ισπανία.
Όταν αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με τη Eurostat, ένας στους 2 νέους, είναι άνεργος στη Βόρεια Ελλάδα, όταν η καλοκαιρινή τουριστική σεζόν έχει πάει στα βράχια, το λιγότερο που μπορώ να περιμένω ως έκφραση εθνικής ευθύνης στον τουρισμό είναι να ακούσω στρατηγική για την Πίνδο, στρατηγική για τον Όλυμπο, στρατηγική για τις οροσειρές της Ροδόπης, για το Δάσος της Δαδιάς, για τη λίμνη της Καστοριάς. Κι αν δεν μπορώ να έχω στρατηγική για όλα, ας επιλέξω τουλάχιστον ένα από τα συγκριτικά μου πλεονεκτήματα και να χτίσω στρατηγική πάνω σε αυτό. Ας επιλέξω για παράδειγμα την Πίνδο. Ας κινητοποιήσω πόρους από το ΕΣΠΑ για να οργανώσω μια στρατηγική που θα αναδεικνύει την Πίνδο σε δημοφιλή προορισμό του χειμερινού τουρισμού. Ολόκληρη η Πίνδος από τα Γρεβενά μέχρι την Ευρυτανία μπορεί να είναι ένα τριήμερο ή τετραήμερο χειμερινό τουριστικό πακέτο. Κι επειδή χρειάζονται υποδομές, προσβασιμότητα, προβολή, ξαναζωντανεύω το Πρόγραμμα «Πίνδος» που είχε αρχίσει να «τρέχει» ,με εθνικούς πόρους επί των ημερών του Χρήστου Φώλια στο Υπουργείο Ανάπτυξης. Σήμερα μπορεί με συγχρηματοδοτούμενες δράσεις να σχεδιαστεί ένα ολοκληρωμένο Πρόγραμμα Ανάδειξης της Πίνδου από το Υπουργείο Τουρισμού.
Αυτό περιμένω λοιπόν. Τώρα το τι θ’ ακούσω, είναι άλλο θέμα….
ΥΓ: Η επιλογή του Υπουργείου Τουρισμού και της Όλγας Κεφαλογιάννη για να δώσω ένα παράδειγμα άμεσων και ουσιαστικών πολιτικών εθνικής ευθύνης είναι απολύτως τυχαία.
