Σύμφωνα με απόφαση του Δ’ Τμήματος του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου, παρότι έπαυσε να είναι κλειστό από το 1980 το επάγγελμα του φορτοεκφορτωτή, στην πραγματικότητα, εξακολουθεί να αντιμετωπίζεται προνομιακά, παραβιάζοντας σειρά διατάξεων του Συντάγματος που συνδέονται με την κατοχύρωση της ελεύθερης οικονομικής δραστηριότητας, την προστασία της εργασίας και της συνδικαλιστικής ελευθερίας.
Όπως μάλιστα αναφέρεται στη σχετική απόφαση, ακόμη και μετά τις μεταβολές του Ν. 1082/1980, ουσιαστικά διέπεται από το νομοθετικό πλαίσιο του 1949, το οποίο καθορίζει τις προϋποθέσεις υποχρεωτικής απασχόλησης των φορτοεκφορτωτών αλλά και τις αμοιβές τους. Και όλα αυτά μάλιστα, όπως σημειώνουν οι σύμβουλοι της Επικρατείας, παρά την αλλαγή που επήλθε στις εργασιακές συνθήκες των φορτοεκφορτωτών (χρήση μηχανικών μέσων και περιορισμός της χειρονακτικής εργασίας). Για τον λόγο αυτό, το θέμα παραπέμφθηκε για οριστική κρίση στην Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας. Στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο έχει προσφύγει ο Σύνδεσμος Εμπόρων Κεντρικής Λαχαναγοράς Αθηνών, ζητώντας ν’ ακυρωθεί η από 7.4.2009 υπουργική απόφαση, με την οποία εγκρίθηκε η αναπροσαρμογή για το έτος 2009 του τιμολογίου αμοιβής των φορτοεκφορτωτών Αθηνών, έπειτα από γνώμη της Επιτροπής Ρυθμίσεως Φορτοεκφορτώσεων Ξηράς Αθηνών.
