Είναι ξεκάθαρο ότι από το 1821 μέχρι και σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται υπό κατοχή. Η ιστορία της απελευθέρωσης γράφτηκε στρεβλά και ακόμα πιο... στρεβλά συνεχίστηκε. Η επανάσταση ξεκίνησε από Έλληνες, καταπνίχτηκε από τις μεγάλες δυνάμεις, οι οποίες στην συνέχεια μας απελευθέρωσαν με τους δικούς τους όρους, στο Ναβαρίνο. Έκτοτε ουδέποτε τολμήσαμε να σηκώσουμε το ανάστημα μας και να αποκτήσουμε πραγματική εθνική ανεξαρτησία και όποτε το τολμήσαμε φάγαμε τα μούτρα μας.
Η Ελλάδα, από τότε που απελευθερώθηκε από τους Τούρκους έχει στηθεί ως κράτος 100% από τους ξένους. Όποτε βρέθηκε κάποιος κυβερνήτης να πάει κόντρα στους ξένους προστάτες μας, είτε προσπαθούσαμε «από μόνοι μας» να τον στείλουμε φυλακή, είτε προσπαθούσαμε να τον δολοφονήσουμε, είτε αυτοεξοριζόταν πικραμένος από την αχαριστία των Ελλήνων.
Αυτή είναι δυστυχώς η ελληνική νοοτροπία, αυτή είναι η κατάντια μας και όλα αυτά οφείλονται στο γεγονός της έλλειψης παιδείας, η οποία συνήθως αποτυπώνεται από την αυτοκαταστροφική συμπεριφορά του Έλληνα σαν μονάδα και των Ελλήνων συνολικά.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Καποδίστριας. Ο άνθρωπος που έβλεπε ο Μέτερνιχ και ήθελε να «σταυρώσει ανάποδα», ο Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, δολοφονήθηκε από ελληνικά χέρια και όχι από τον Αυστριακό φασίστα. Ο Κολοκοτρώνης φυλακίστηκε. Ο Βενιζέλος λοιδορήθηκε ως απατεώνας και στη συνέχεια έγινε απόπειρα δολοφονίας του. Ο Βελουχιώτης αποκηρύχτηκε από το ίδιο το ΚΚΕ.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αυτοεξορίστηκε στο Παρίσι. Ο Ανδρέας ο Παπανδρέου, παραλίγο να πάει φυλακή και ο Κώστας Καραμανλής ο νεώτερος, μόλις είπε όχι στους Αμερικανούς για το σχέδιο Ανάν και την ένταξη των Σκοπιών, ξέσπασε το Βατοπέδι, έγινε επικοινωνιακός πόλεμος εναντίον του, κάηκαν τα μισά δάση της χώρας και παραλίγο να γκρεμιστεί η Αθήνα.
Τελικά, τα μάζεψε και έφυγε και καλώς έκανε, διότι κατάλαβε πως αυτός ο τόπος, εκτός από ανάδελφος, είναι και βαθιά άρρωστος σε νοοτροπία.
Ήλθε στη συνέχεια ο κ. Παπανδρέου, ο οποίος λειτουργώντας ως ο πλέον πειθαρχημένος προς τα αμερικανικά συμφέροντα, Έλληνας πολιτικός, μετέτρεψε την χώρα σε πτωχοκομείο. Αυτή η κατάντια μας αξίζει.
Και από αυτόν τον λαό μην εκπλαγείτε εάν κάποια στιγμή ξαναζητήσει πίσω τον Παπανδρέου… Στην Ελλάδα, τη χώρα της «φαιδράς πορτοκαλέας», η λήθη του εφήμερου και η μνήμη χρυσόψαρου των Ελλήνων, όλα μπορούν να γίνουν!
Τα ονόματα που ανέφερα παραπάνω, είναι ενδεικτικά πολιτικών, που αν μη τι άλλο αντιστάθηκαν κατά καιρούς απέναντι στις ξένες δυνάμεις. Αυτό από μόνο του, δεν σημαίνει ότι ήταν καλύτεροι κυβερνήτες ή πιο πατριώτες από τους υπόλοιπους. Από την στιγμή που η ΞΕΝΟΚΡΑΤΙΑ στην Ελλάδα καλά κρατεί, εμείς οι Έλληνες θα πρέπει να προσαρμοστούμε στις «βουλές» των αφεντικών μας και να μην μιλάμε και πολύ…
Θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με λιγότερα υλικά και να επικεντρώσουμε τη ζωή μας, πάνω σε αξίες, όπως η ηθική, η οικογένεια, οι κοινωνικοί αγώνες, οι εθελοντικές δράσεις, οι ιδεολογικές αναζητήσεις και όλα εκείνα που έκαναν τους γονείς μας και τους γονείς των γονιών μας, πιο ευτυχισμένους, παρόλο που δεν είχαν ούτε τηλεόραση, ούτε αυτοκίνητο…
