ΤΟ κυνήγι της ψήφου που δηλητηρίαζε τα πάντα. Άρχοντες στο θρόνο τους και αρχόμενους στην καθημερινότητα τους. Και ήταν διαρκής και διαρκείας.
Όσο τα χρόνια που περάσαμε δημοκρατικά, πλην με την ψήφο μας ανταλλακτική σταθερά που μας έμπασε στα ηδονικά δωμάτια της διαφθοράς, πριν καταντήσουν κελιά της φυλακής μας.
ΔΕΝ είχες άλλη οδό παρά εκείνην του κομματισμού, με το ταμπελάκι στο πέτο. Ούτε ο πολιτικός (καριέρας) είχε «αύριο» χωρίς εκείνα τα παλιά πολιτικά του(ς) κόλπα σε νέα έκδοση, προσαρμοσμένη στους καιρούς, τα μέσα και την τρέχουσα άποψη για κόμματα και «ιδεολογίες». Κι όταν πλησίαζαν οι εκλογές, όλα .έπαιρναν χειροπιαστή μορφή, συμπυκνωμένα στο ψηφοδέλτιο με τους «εσταυρωμένους». Και, βέβαια, νωρίτερα, είχε προηγηθεί «αγώνας». Ο ταξιτζής με την εφημερίδα του αφημένη αφελώς στο «ράφι» και τη γλώσσα του ροδάνι. Και ο συνδικαλιστής; Γαλβανισμένος απ’ του κόμματος τα νάματα και την ιδεολογία της παράταξης, έστηνε το σκηνικό στο χώρο της δουλειάς. Για τον «θρίαμβο» που θα’ φερνε επιδόματα για το σινάφι και ψήφους για τον ίδιο.
ΚΑΜΙΑ, λοιπόν, έγνοια για τη στραβή πορεία. Ούτε μια «κακή» λέξη για τον κακομαθημένο πολίτη, μη γίνουν κακοί. Μόνο τα τραστ και τα μονοπώλια ήταν ο στόχος τους και ο στόχος μας, η πλουτοκρατία και η φοροδιαφυγή των «μεγάλων». Οι «μικροί» εκτός και θυμηθήκαμε τον Μ. Χατζηδάκη: «Δύο είναι οι κίνδυνοι για τους ανθρώπους: Ο ελιτισμός και ο λαϊκισμός».
ΚΑΝΕΝΑΣ και καμιά απ’ πους σημερινούς πολιτικούς που καταγγέλλουν και κραυγάζουν δεν νοιάστηκε για φρένο στις σπατάλες, στις «συνήθειες», τις πράξεις και τα «έργα» κακομαθημένων νεοελλήνων. Κι ούτε κόμμα και παράταξη, είτε ηθικός αυτουργός των σημερινών «διαμαρτυρομένων» που σηκώνουν αδιάφορα τους ώμους δεν ομολόγησε. Δεν πήρε την ευθύνη για νοοτροπίες λαϊκές και καταστροφικές που δεν προσπάθησε ν’ αλλάξει. Για λάθη και παραλήψεις «ομολόγων» και ομοϊδεατών του. Δεν βγήκε ένας είτε μία των (σημερινών) λαλίστατων να καταγγείλει, για παράδειγμα» το πάρτι περί το φάρμακο. Ούτε πρόλαβαν τους καταληψίες, ούτε και μίλησαν για ηγεμονικούς μισθούς κάποιων του δημοσίου.
ΚΑΙ τι μας λέει, σήμερα, ο κ. Λαφαζάνης; «Μη τα βάζετε με τους εργαζόμενους της Βουλής». Κι εμείς, πονηρεμένοι τον ρωτάμε: Αυτούς που διορίσατε ΚΑΙ εσείς, αναλογικά, ρουσφετολογικά και…ξεδιάντροπα; Και συμπληρώνει ο κ. Οικονόμου, του γνωστού διδύμου (με τον Λυριτζή), που τσέπωναν απ’ την ΝΕΤ το χιλιαρικάκι τους ημερησίως). «Ρίξτε τους τόνους, δεν είναι σωστό να τα βάζει κλάδος εργαζομένων με άλλους».
