Εκείνη σταμάτησε και το μάζεψε. Μόνο όταν άναψε το φως της καμπίνας του Ι.Χ. της παρατήρησε, ότι αυτό το πλασματάκι είναι σίγουρα κακοποιημένο.
Σήμερα το μετέφερε στον κτηνίατρο Δ. Παπαγεωργίου στην Κερατέα, ο οποίος ψηλαφώντας το διαπίστωσε, ότι ο μικρούλης έχει χτυπηθεί είτε με κλωτσιά είτε με βαρύ αντικείμενο στο κεφάλι.
Η κακοποίηση πρέπει να συνέβη περίπου πέντε μέρες πριν. Γι’ αυτό και το δεξί του ματάκι είναι μάλλον οριστικά χαμένο. Το ζώο έχει μεγάλα οιδήματα και στα δύο μάτια και σπασίματα στα οστά του κρανίου και τη γνάθο.
Γενικώς πονάει πολύ και έχει και αναιμία αφού είναι εμφανώς υποσιτισμένο. Παρά τους συνεχείς ψεκασμούς, που από χθες του κάνει η κα Γερολύμπου, δεν το έχει απαλλάξει ακόμα από τα τσιμπούρια. Για την ώρα παίρνει αντιβίωση και φυσικά παυσίπονα. Ο γιατρός πιστεύει, ότι τα οστά θα δέσουν από μόνα τους.
Τι σόι άνθρωποι είμαστε εμείς που κατοικούμε σε αυτό τον τόπο και βασανίζουμε ανυπεράσπιστα πλάσματα έτσι; Σε τι έφταιξε αυτό το πλασματάκι; Δεν θα βαρεθούμε να γράφουμε γι’ αυτά τα εγκλήματα, που μας εκθέτουν σαν χώρα και φυσικά αποδεικνύουν, ότι ο πολιτισμός μας είναι άγνωστη λέξη…
Αυτό το σκυλάκι δεν είναι θύμα της οικονομική μας κρίσης. Είναι θύμα της ΚΡΙΣΗΣ ΑΞΙΩΝ, που πλήττει βαθύτατα τη χώρα μας εδώ και αιώνες.
Πλήττει εμάς όλους ποικιλοτρόπως. Πώς είναι δυνατόν κάποιος να φερθεί με τέτοια σκληρότητα σε ένα μωρό ζώο; Πως μπορεί να καταδικάζει κάποιος αυτό το πλάσμα σε βίο μαρτυρικό;
Πόσο βαθιά τελικά είναι τελικά ο πάτος της κοινωνίας μας; Τι μας φταίνε τα δύσμοιρα τα ζώα και πληρώνουν τις δικές μας πράξεις;
Ακόμα και αν το ζώο δεν χτυπήθηκε σκόπιμα και έπεσε θύμα π.χ. τροχαίου και αυτό έγκλημα ανθρώπου είναι. Εγκλημάτησε γιατί δεν σταμάτησε να προσφέρει βοήθεια στο ζώο που ενδεχομένως να χτύπησε κατά λάθος!
