Η ζωή μέσα στο σώμα της μητέρας εξασφαλίζει στο αγέννητο βρέφος τροφή και προστασία. Με τον τοκετό εγκαταλείπει το γνωστό του περιβάλλον κι έρχεται σε ένα νέο κόσμο όπου το ίδιο είναι υποχρεωμένο να εκφράσει τις ανάγκες του. Παλιότερα επικρατούσε η άποψη ότι τα νεογέννητα έρχονται εντελώς απροετοίμαστα στον κόσμο – το κλάμα και το χαμόγελο θεωρούνταν τυχαίες αντιδράσεις. Νέες έρευνες της προγεννητικής συμπεριφοράς στο Πανεπιστήμιο Durham της Βρετανίας αποκαλύπτουν ότι τα έμβρυα δεν μένουν άπραγα στο διάστημα της κύησης.
Η ερευνητική ομάδα παρακολούθησε την εξέλιξη των εκφράσεων του εμβρύου με διαδοχικές βιντεοσκοπήσεις και κατέληξε σε πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα: Οι πρώτες κινήσεις των μυών του προσώπου εμφανίζονται ήδη στην 24η εβδομάδα της κύησης και τις επόμενες εβδομάδες γίνονται όλο και πιο σύνθετες ώσπου εξελίσσονται σε πραγματικές εκφράσεις.
