Όσο για τους ξένους και δη τους Δυτικούς έσταζαν και στάζουν -εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις- χολή για τους Έλληνες, αφού κάτι που θαυμάζεις είναι δύσκολο να το αγαπάς ταυτόχρονα. Αυτή τους η προπαγάνδα βρίσκει δυστυχώς ανταπόκριση και εντός των τειχών. Η σημερινή πανθομολογούμενη «ύπνωση» του ελληνικού λαού οφείλεται στη μιζέρια, την ηττοπάθεια και την άγνοια ταυτότητας που ένα κομμάτι δήθεν σκεπτόμενων συγγραφέων-«φιλοσόφων» εμφύτευσε με τον ακαταλαβίστικο λόγο του, λόγω μπερδεμένης σκέψης και όχι μόνο, στον ελληνικό λαό. Έννοιες όπως πατρίδα, πίστη, ιστορία, γλώσσα ταυτίστηκαν με την συντηρητικότητα από έναν υποτιθέμενο «προοδευτισμό»-μετάμοντερνισμό, του οποίοι οι λάτρεις αν και μειοψηφία, «ποδηγετούν» την νεοελληνική σκέψη.
Πως θα καταλάβει άραγε κάποιος που βρίσκεται η αλήθεια ή έστω ένα κομμάτι της; Η απάντηση εύκολη: Οι αλήθειες γνωστοποιούνται με απλά λόγια. Τα ψέματα διανθίζονται με πολύπλοκες φράσεις-ιδεολογήματα. Και αφού οι εξωγενείς παράγοντες δεν βρήκαν το κώνειο ακόμα για να μας εξαφανίσουν (Νίτσε), προσέλαβαν «μορφωμένους» κονδυλοφόρους για να μας πείσουν ότι είμαστε ρατσιστές και εθνικιστές. Ότι είμαστε μια φυλή ψωροπερήφανη, η οποία αυτό-εξοντώθηκε σε αντίθεση με το περίγυρό της, ο οποίος προσπαθεί να αναπτυχθεί, οικειοποιούμενος το ελληνικό παρελθόν.
Με απλά λόγια και σταράτα θα πούμε σε όλους αυτούς το εξής: Όσες προσπάθειες αφελληνισμού κι αν λάβουν χώρα, όσο κι αν προβάλλονται ισοπεδωτικές απόψεις άνευ ουσίας και περιεχομένου που στοχοποιούν την ιστορία, την ιδιοσυγκρασία και την κουλτούρα του Έλληνα, στο τέλος το σχέδιο Κίσσινγκερ δεν θα περάσει. Σ’ αυτό η ιστοσελίδα μας βάζει στοίχημα με όλους όσους πιστεύουν-επιθυμούν το αντίθετο.
Όσο για τους Αφρικανούς, οι Έλληνες πάντα τους «πηγαίναμε». Ξέρετε γιατί; Γιατί είναι το ίδιο κατατρεγμένοι από τις δυτικότροπες «νυφίτσες» της ιστορίας που γέμιζαν τις «πολυτελείς» κρεμάλες τους με τα κορμιά τους, αλλά τώρα τους χρησιμοποιούν, προκειμένου να προβάλλουν έναν ψευδεπίγραφο ανθρωπισμό. Αυτό τον ανθρωπισμό που κάποιοι υποκριτές στη χώρα μας διαφημίζουν, με σκοπό να στηρίξουν την ανυπόστατη ιδεολογία τους και εφόσον ζούσαν στην εποχή των σκλάβων, θα έπαιρναν πρώτοι το ραβδί στο χέρι για να ραπίσουν τον «Μπαρμπαθωμά». Έτσι όπως ραπίζουν τώρα την ψυχή του συμπολίτη τους, τοποθετώντας «ταμπέλες» σε κάθε αντίθετη άποψή του.
Έστω και την ύστατη στιγμή καλούνται οι πραγματικές πατριωτικές δυνάμεις της χώρας, πολιτικές και μη, να αντιδράσουν σ’ αυτό που ξεδιπλώνεται εναντίον του Ελληνισμού εντός και εκτός συνόρων. Κλείνοντας να θυμίσουμε ότι στο Πολυτεχνείο το ‘73 ακουγόταν ο εθνικός ύμνος και όχι το μανιφέστο της γαλλικής επανάστασης.
Σαν πολίτες κάναμε και κάνουμε τα λάθη μας. Άλλωστε ποιος λαός είναι αναμάρτητος;
