Όταν ακόμα και ο πρόεδρος του ΣΕΒ δηλώνει ότι «το μνημόνιο έχει ξεπεραστεί και αποτελεί ουσιαστικά παρελθόν για την Ελλάδα», ότι η λογική των οριζόντιων περικοπών είναι...
αδιέξοδη, ότι το πολυδιαφημισμένο PSI ήταν καταστροφικό και ότι απαιτείται ένα ευρύτερο εθνικό σχέδιο ανόρθωσης «που να ξεπερνά τον στενό κορσέ του μνημονίου», τότε τα πράγματα μάλλον είναι πολύ σκούρα γενικώς αλλά και ειδικώς… Και το ειδικώς πηγαίνει στην τρικομματική κυβέρνηση που βολοδέρνει ανάμεσα στις προεκλογικές ρητορείες και τις ανέξοδες μαγκιές, το άγχος για τη διατήρηση των πολιτικών «μαγαζιών» και την πραγματικότητα των μέτρων και των 11,5 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Η αλήθεια είναι ότι χρειάστηκε μόλις 1,5 μήνας από τις τελευταίες εκλογές και την λαϊκή εντολή (sic) για να διαπιστώσει και ο κάθε καλοπροαίρετος ότι δεν υπάρχει σχέδιο, δεν υπάρχει πρόταση και η συζήτηση περιστρέφεται στα προφανή και πλήρως αποτυχημένα μέτρα του τύπου μειώσεις μισθών, συντάξεων και επιδομάτων, αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης κλπ.
Χρειάστηκε, μόλις, ενάμιση μήνας για να αποκαλυφθεί και σε εκείνους που διατηρούσαν ελπίδες, ότι η λέξη «ανάπτυξη» είναι κενή περιεχομένου και ότι η «καραμέλα» των ιδιωτικοποιήσεων και των αποκρατικοποιήσεων λιώνει και δεν υπάρχει υποκατάστατο… Γιατί, όταν, μιλάμε για ιδιωτικοποιήσεις θα πρέπει να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους και όχι να προσπαθούμε να παραμυθιάσουμε τους ιθαγενείς όπως γίνεται τα τελευταία τρία χρόνια. Για ποιες ιδιωτικοποιήσεις μιλούν, όμως, όταν «Δεν μπορούν να πουλήσουν ούτε μαρκαδόρο» όπως σημείωνε στις 12 Ιουλίου το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του «Π»;
Για ποιες ιδιωτικοποιήσεις μιλούν όταν ακόμα και ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος τους χτυπά τον κώδωνα του κινδύνου υπενθυμίζοντάς τους το αυτονόητο… «κανένας ξένος επενδυτής δεν θα διανοηθεί να έρθει στην Ελλάδα όσο οι αγορές αποτιμούν τους κινδύνους μιας επένδυσης στην Ελλάδα στα υψηλά σημερινά επίπεδα».
Τα πράγματα είναι σκούρα γιατί τα ισοδύναμα μέτρα χάθηκαν στους κήπους του Ζαππείου και οι ρητές διαβεβαιώσεις για επαναδιαπραγμάτευση και πάγωμα των μέτρων, έχουν γίνει το πιο σύντομο ανέκδοτο του καλοκαιριού.
Μόνο που όταν μια κυβέρνηση «σωτηρίας» αρχίζει να γίνεται ανέκδοτο, τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά για να γελάμε.
topontiki.gr
