Στην Ελλάδα του ΔΝΤ, γράφει ο Ελεύθερος Τύπος, οι προνοιακές υπηρεσίες γυρνούν καθημερινά την πλάτη σε πολίτες οι οποίοι τις δικαιούνται. Η επιβεβαίωση έρχεται μέσα από την πεισματική άρνηση του 6ου Παιδικού Σταθμού του Δήμου Ιλίου να δεχτεί το 3,5 ετών αγοράκι μιας οικογένειας παρότι το παιδί πληροί τα κριτήρια για την εγγραφή του.
Ο μικρός έχει διαγνωστεί από την Παιδιατρική Κλινική του Αττικόν με μια νευρολογική διαταραχή, που δεν του δημιουργεί πρόβλημα στην κίνηση ούτε στη συναναστροφή του με άλλα παιδιά και όλες οι γνωματεύσεις των γιατρών επισημαίνουν ότι το παιδί θα ωφεληθεί με το να κοινωνικοποιηθεί πηγαίνοντας σε παιδικό σταθμό.
Το χειρότερο είναι, συνεχίζει η εφημερίδα, ότι οι προφάσεις που επικαλείται η πρόεδρος του Δ.Σ. του Δημοτικού Κέντρου Προσχολικής Αγωγής και Κοινωνικής Αλληλεγγύης του Δήμου Ιλίου, δεν έχουν νομικό έρεισμα. Ενδεικτική είναι η επιστολή της που αναφέρει πως το αγοράκι δε γίνεται δεκτό επειδή η μητέρα του είναι άνεργη, ενώ βασική προϋπόθεση για την εγγραφή του παιδιού αποτελεί το να είναι εργαζόμενη η μητέρα. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει βάσει νόμου, εφόσον η μητέρα είναι ΑμεΑ.
