νέους για τις πιθανές επαγγελματικές τους επιλογές αλλά και τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να γίνουν άμεσα παραγωγικοί. «Τι είπα στην κόρη μου που είναι αρχιτέκτονας και είναι δύσκολο να αλλάξει επάγγελμα».
Όταν ήμουν μικρός οι γονείς μας στα χωράφια μας έλεγαν: Να μάθεις γράμματα παιδί μου, να γλιτώσεις από την λάσπη, τα χώματα και τον ιδρώτα. Να μάθεις γράμματα παιδί μου. Nα μπεις κάτω από το κράτος, ώστε βρέχει χιονίζει να τρέχει το κεραμιδί να έχεις ένα μισθό. Όλα αυτά άλλαξαν, τίποτα δεν σημαίνει να σπουδάσεις, να μπεις στο δημόσιο, σε ένα οργανισμό, γιατί αύριο μπορεί να κλείσει και να μείνεις στο δρόμο. Αυτό το μάθε γράμματα να σωθείς θα αντιστραφεί.
Θα λένε μείνε παιδί μου στο χωριό σου, καλλιέργησε τα χωράφια σου και φρόντισε τα ζώα σου, γιατί είναι ο μόνος τρόπος να έχεις στο μέλλον ψωμί και ένα εισόδημα να ζήσεις»
