Από την άλλη, πέρα από τις μεμονωμένες αποχωρήσεις κομματικών ή αυτοδιοικητικών στελεχών και μελών από τις οργανώσεις, δεν φαίνεται να υπάρχει μια μαζική ή οργανωμένη κίνηση «εσωκομματικής αντιπολίτευσης» προς το παρόν και όσο υπάρχει πίστωση χρόνου εφόσον κρίσιμα ζητήματα όπως η διεκδίκηση της επιμήκυνσης και η πολιτική επαναδιαπραγμάτευση έχουν παραπεμφθεί στο άμεσο (Σεπτέμβρης) ή μεσοπρόθεσμο μέλλον.
Στην Κεντρική Επιτροπή που συνεδρίασε το περασμένο Σαββατοκύριακο, ο Φώτης Κουβέλης εμφανίστηκε καθησυχαστικός έναντι των αγωνιών και ανησυχιών των στελεχών του κόμματος που εκδηλώνουν μια γκρίνια όχι απαραίτητα «ομοιογενή»: Πότε για το ότι το κόμμα δεν ενημερώνει για κρίσιμα ζητήματα κι εξελίξεις τις οργανώσεις του, πότε για το ότι δεν αποτυπώνεται το προγραμματικό στίγμα της ΔΗΜΑΡ στην συγκυβέρνηση και εν μέρει για ζητήματα πολιτικής γραμμής.
Ενδεικτικό είναι ότι η απόφαση της Κ.Ε. για την αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος και τον ρόλο της ΔΗΜΑΡ στις νέες συνθήκες, εγκρίθηκε με ευρεία πλειοψηφία (1 κατά και 5 λευκά). Στην απόφαση αποτυπώνεται η θέση ότι, ενώ στις πρώτες εκλογές ο κόσμος ψήφισε με οργή και διάθεση τιμωρίας, στις εκλογές της 17ης Ιουνίου (χωρίς όμως στο κείμενο να γίνεται αναφορά στο κλίμα τρομοκρατίας που ασκήθηκε) το κόμμα επιβραβεύθηκε για το μήνυμα που εξέπεμψε με το σύνθημα «εντολή για λύση» και με το πρόγραμμα των 7 σημείων, δηλαδή τη διάθεσή του να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση συνεργασίας. Όπως σημειώνεται στο κείμενο της Κ.Ε., η ΔΗΜΑΡ «συνέβαλε στη δημιουργία των προϋποθέσεων για τη συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ευθύνης».
Την εκτίμηση ότι η ΔΗΜΑΡ στις δεύτερες εκλογές έλαβε εντολή να είναι μέρος , της κυβερνητικής λύσης «λ. ενίσχυσε και ο γραμματέας της Κ.Ε., Σπύρος Λυκούδης, αναφέροντας ότι οι αναλύσεις των exit polls έδειξαν ότι το 45% της εκλογικής βάσης του Μαΐου έφυ γε προς άλλες κατευθύνσεις (25% προς τον ΣΥΡΙΖΑ, 12%-15% προς τη Ν.Δ. και το υπόλοιπο προς άλλους), αλλά αντικαταστάθηκε από ένα 45% νέων ψηφοφόρων της ΔΗΜΑΡ, ακριβώς στη βάση του μηνύματος που έστελνε το παραπάνω σύνθημα.
ΔΗΜΑΡ και κυβέρνηση
Τόσο ο Φώτης Κουβέλης όσο και ηγετικά στελέχη εκφράζουν την άποψη ότι η συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση είναι ζωτικής σημασίας για την αποτροπή της χρεοκοπίας και την διασφάλιση της παραμονής της χώρας στο ευρώ. Επιπλέον, κατά τον Φώτη Κουβέλη η ΔΗΜΑΡ διασφαλίζει τη μεταρρυθμιστική πνοή της κυβέρνησης και από την άλλη τη «δίκαιη κατανομή» των δημοσιονομικών βαρών στους πολίτες.
Η ηγεσία προτάσσει ως βασικούς άξονες ενός σχεδίου αναδιαπραγμάτευσης «τη χρονική επιμήκυνση, την αλλαγή του χαρακτήρα της δημοσιονομικής πολιτικής, την αντικατάσταση της πολιτικής της λιτότητας με μια αναπτυξιακή πολιτική, την υπεράσπιση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των εργασιακών δικαιωμάτων που πλήττονται βαρύτατα, καθώς και την άρση των αδικιών στα εργασιακά και κοινωνικά ζητήματα».
Επί της ουσίας, η ΔΗΜΑΡ συμφωνεί με τη γενική κατεύθυνση των μέτρων που βρίσκονται υπό διαμόρφωση και αναμένεται να υποβληθούν προς έγκριση από την τρόικα σήμερα, καταθέτει τη διαφοροποίησή της όσον αφορά τις απολύσεις στο Δημόσιο, ζητά να μην υπάρξουν οριζόντια μέτρα για το 2012, ενώ επισείει τον κίνδυνο της διακοπής των δόσεων, τονίζοντας ότι πρέπει «να διεκδικηθεί η άμεση συνέχιση της χρηματοδότησης για να υπάρξει η αναγκαία ρευστότητα και αναθέρμανση της αγοράς». Σε τελική ανάλυση η ΔΗΜΑΡ δεν φαίνεται διατεθειμένη να προκαλέσει προβλήματα στη συγκυβέρνηση, στον βαθμό που της το επιτρέπει και η ελεγχόμενη προς το παρόν εσωκομματική της κατάσταση…
