Σε επιμνημόσυνο λόγο στο ετήσιο μνημόσυνο των ηρώων της κοινότητας Πολεμιού στην εκκλησία Παναγιάς Χρυσελεούσης, στο Πολέμι, ο κ. Ομήρου είπε ακόμα ότι «θα πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να ξεγράψουμε δικαιώματα και να ξεχάσουμε δίκαια», προσθέτοντας ότι «κανένας εκβιασμός, καμιά απειλή, καμιά δυσκολία και καμιά πίεση δεν πρέπει να μας οδηγήσει στην ταπεινωτική συνθηκολόγηση».
«Η Κύπρος δεν μπορεί και δεν πρέπει να παραμείνει η μόνη μοιρασμένη χώρα στην Ευρώπη, όταν η ίδια η Ευρώπη προχωρεί προς την ενοποίηση της», τόνισε, προσθέτοντας ότι «δεν μπορεί η Ευρώπη να ανέχεται στο κατώφλι της την παρουσία ενός στρατού κατοχής, σε μια χώρα μέλος της ΕΕ».
Παράλληλα έστειλε το μήνυμα ότι «δεν μπορεί η Ευρώπη να ανέχεται την ύβρη που συνιστά η άρνηση της Τουρκίας να αναγνωρίσει την κυπριακή Προεδρία της ΕΕ».
«Να επιμένουμε στην κατοχύρωση των δικαίων ολόκληρου του κυπριακού λαού και ιδιαίτερα στην αποκατάσταση των δικαιωμάτων των προσφύγων και των εγκλωβισμένων, την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων και των εποίκων, τη διασφάλιση της εύρυθμης και αποτελεσματικής λειτουργίας της πολιτείας, την ειρηνική συμβίωση με τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας, την ευημερία και πρόοδο ολόκληρου του λαού της Κύπρου».
Ο κ. Ομήρου υπέδειξε ότι «για να γίνουν όμως όλα αυτά πράξη, θα πρέπει να υπάρξει μια συνολική επανεκτίμηση όλων των δεδομένων στη βάση της αλήθειας, της αποφυγής της διγλωσσίας, των εύκολων και μεγάλων λόγων που αποδεικνύονται κενοί περιεχομένου».
Αυτή η ώρα, ανέφερε, «είναι η ώρα της αλήθειας, της ανάληψης ευθυνών, των έντιμων και καθαρών εξηγήσεων». Πρόσθεσε ότι «ο λαός απαιτεί συνέπεια λόγων και έργων και αποφυγή στρουθοκαμηλισμών». Ο λαός, είπε, «απαιτεί αποφάσεις και πολιτικές αξιόπιστες που να εμπνεύσουν ξανά τη χαμένη αυτοπεποίθηση και την πίστη στις αστείρευτες δυνατότητες του λαού και του έθνους».
Ο Πρόεδρος της Βουλής αναφέρθηκε στην πορεία των διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό και την τουρκική αδιαλλαξία, επαναλαμβάνοντας ότι «η ανάγκη αλλαγής τακτικής στις διαπραγματεύσεις και στρατηγικής στη συνολική διαχείριση του Κυπριακού είναι πλέον επείγουσα αναγκαιότητα».
Οσοι επιθυμούν να επικρατήσει ασφάλεια και σταθερότητα στην περιοχή πρέπει να στραφούν προς την Τουρκία, ανέφερε, εκφράζοντας τη θέση ότι σε τυχόν αποσταθεροποίηση στην περιοχή η ευθύνη τους θα είναι τεράστια.
Ο κ. Ομήρου ανέφερε ακόμα ότι «τούτες τις μέρες διασκελίζουμε 38 βασανιστικά χρόνια και ξαναφέρνουμε μπροστά στον καθρέφτη της ιστορίας τα τραγικά γεγονότα του Ιουλίου του 1974 και του έπους της Τηλλυρίας του 1964».
«Το «Δεν Ξεχνώ» είναι το οξυγόνο για τη συντήρηση της ιστορικής μνήμης. Και τα ιστορικά διδάγματα, που οφείλουμε όλοι να αντλούμε από το χθες της ιστορίας μας είναι η πυξίδα για την πορεία του σήμερα», σημείωσε, αναφέροντας ότι «η πορεία ενός έθνους είναι πάντοτε ανάλογη με την καθαρότητα και το βάθος της μνήμης του».
«Η συνταγή της ειρήνης είναι απλή», είπε ο κ. Ομήρου, «να πείσουν την Τουρκία να συμφωνήσει σε μια λύση όπως την περιγράφει η πολιτισμένη ανθρωπότητα».
Να την πείσουν, τόνισε, «να αποσύρει τα στρατεύματα της από την Κύπρο και να δεχθεί το διεθνές δίκαιο και τα ψηφίσματα του ΟΗΕ».
Ο κ. Ομήρου αναφέρθηκε στην περίοδο 1963 – 1964, λέγοντας ότι «στις μάχες της Μανσούρας και των Κοκκίνων, που έγιναν τον Αύγουστο του 1964, η κοινότητα Πολεμίου πλήρωσε το πιο ακριβό τίμημα».
Το Πολέμι, είπε, «έδωσε τότε για την πατρίδα εννιά ηρωικά παλικάρια που έδωσαν τη ζωή τους για την υπεράσπιση της Κυπριακής Δημοκρατίας».
Ειδική αναφορά έκανε στους Δημήτριο Μαυρογέννη, Ανδρέα Λάρδο, Ανδρέα Μιχαήλ, Φρίξο Ανδρέου, Γιαννάκη Α. Ιωαννίδη, Νίκο Πολυκάρπου, Τηλέμαχο Χριστοδούλου, Ανδρέα Θουκυδίδη και Στέφανο Σάββα Ζαλούμη.
Σε αναφορά του στους πεσόντες του 1974, ο κ. Ομήρου εξήρε τον αστυνομικό Αρέστη Σεργίου, τον Κώστα Μ. Σαββίδη, τον Ανδρέα Ι. Θεοδοσίου.
Τέλος, αναφέρθηκε και στον ανθυπολοχαγό Δημητράκη Ιωάννου, ο οποίος συμμετείχε στις μάχες της Ομορφίτας, της Τύμπου και των Κοκκίνων, και πέθανε ενώ βρισκόταν σε υπηρεσία το 1968.
