Λέγανε πως μία φιλομνημονιακή κυβέρνηση θα έφερνε κάποιο τέλος στα διάφορα σενάρια περί εξόδου και αποχώρησης της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Τελικά... το ένα επετεύχθη, το άλλο όμως όχι.
Αν και το θέμα ήταν επείγον, λίγο το ένα, λίγο η ασθένεια του πρωθυπουργού, όλα κύλησαν αργά, πολύ αργά όταν πρόκειται για την οικονομία.
Μας έλεγαν ότι είναι επείγον, αλλά παρά τις καθυστερήσεις όλα κυλούν όπως πριν ή κάπως χειρότερα…
Κάθε ώρα, αν παρακολουθείς το διαδίκτυο, εμφανίζεται και μία δήλωση, μία έρευνα, μία εκτίμηση…
Παίζει το σενάριο της επιμήκυνσης…
Επειδή, όπως λένε, τα μέτρα σε τόσο μικρό διάστημα δεν είναι εφικτά, μία επιμήκυνση είναι αναγκαία ώστε να έχουμε βάθος χρόνου. Επιμήκυνση όμως δεν σημαίνει μικρότερο συνολικό κόστος, αλλά μικρότερο κόστος ανά έτος. Απλά θα μας επιμηκύνουν το δάνειο και θα πληρώνουμε…
Αν και το σενάριο αυτό «παίζει» θα τεθεί στις ευρωπαϊκές πολιτικές ηγεσίες μετά τον Αύγουστο, όταν θα έχουν αποφασιστεί τα νέα μέτρα…
Εδώ βλέπουμε μία πλήρη αντίφαση. Μήπως μας δουλεύουν;
Είτε το αναφέρουν ως επαναδιαπραγμάτευση, είτε ως επιμήκυνση, φαίνεται πλέον πως ταυτίζονται… Τώρα το ονομάζουν «παράταση»!
Και πως θα «επαναδιαπραγματευθούν» όταν υπόσχονται πλήρη τήρηση των συμφωνηθέντων;
Και αν ο Πρωθυπουργός, λόγω υγείας δεν μπορεί να πάει, γιατί δεν χρήζει αναπληρωτή Πρωθυπουργό τον κύριο Βενιζέλο ή τον κύριο Κουβέλη που θέλουν να μας σώσουν, για να κάνει τις επαφές;
Έτσι για να μην εμφανιστεί ο ένας ή ο άλλος στο Βερολίνο και δεν έχει την αρμοδιότητα, όπως συνέβη με τη Σύνοδο Κορυφής…
Παίζει το σενάριο του νέου κουρέματος…
Δεν τα λέω εγώ, μην παρεξηγούμαι… Να, το Reuters μιλάει σήμερα για επιπλέον κούρεμα 30% (ή, όσο χρειάζεται), που επεξεργάζονται οι ευρωπαϊκές κεντρικές τράπεζες ώστε το χρέος να μειωθεί στο 100% του ΑΕΠ…
Βγαίνει και από το ΔΝΤ ο Ρουμελιώτης και λέει πως εξ αρχής το πρόγραμμα δεν ήταν βιώσιμο… αφού (εξάλλου) δεν υπήρχε κανένα προηγούμενο επιτυχίας…(που να υπάρχει; Όπου πήγε το ΔΝΤ τα διέλυσε όλα…)
Με λίγα λόγια, είτε ήξεραν το μέλλον, είτε όχι… λένε πως το χρέος δεν είναι βιώσιμο…
Προς τι τότε οι πανηγυρισμοί για το προηγούμενο PSI;
Παίζει το σενάριο της εξόδου από το ευρώ…
Καθημερινή καραμέλα μας θέλει εκτός ευρώ γιατί τους είμαστε βάρος. Το ινστιτούτο Ifo μάλιστα ασχολήθηκε με την πτώχευσή μας εντός ή εκτός ευρώ και βρήκε ότι συμφέρει τη Γερμανία πτώχευση εκτός ευρώ αφού θα έρθει πιο φτηνά κατά επτά δις…
Περιττό να πω πως σε μία Ευρώπη του πνεύματος, δεν μπορεί όλα να προσμετρώνται με νούμερα…
Μέσα σε όλα αυτά, έχουμε τον ερχομό του κυρίου Μπαρόζο, την τρόικα να πηγαινοέρχεται σε Μαξίμου, υπουργεία και Ιπποκράτους, τον αμερικανό υφυπουργό οικονομικών να έρχεται από τη Ρώμη και τον Κλίντον να χαμογελά δημοκρατικά.
Οι Ευρωπαίοι θέλουν να κάνουμε πράξεις τα λόγια. Και όταν λένε πράξεις εννοούν κυρίως «ελάφρυνση του Δημοσίου», ότι ζήτησαν στην Κύπρο. Και εκεί ζήτησαν πωλήσεις κερδοφόρων οργανισμών…
Μέσα σε όλα αυτά θέλει και ο Σκοπιανός να δει τον Σαμαρά για την ονομασία…
Δεν ξέρω αλλά όλα αυτά μου θυμίζουν τη σκηνή του θανάτου της μαντάμ Ορτάνς στο Ζορμπά, μιας γυναίκας «ελευθερίων ηθών» για την εποχή, όπου γύρω από το νεκροκρέβατο οι γείτονες-κοράκια της τα παίρνουν όλα…
Υ.Γ. Τυχαίο;
Ο πραγματικός Γιώργης Ζορμπάς από τον οποίο εμπνεύστηκε ο Καζαντζάκης, μετά την Κρήτη πήγε στα Σκόπια, όπου ξαναπαντρεύτηκε, έκανε και άλλα παιδιά και νέα οικογένεια. Εκεί ασχολήθηκε με ορυχεία που τα κατέσχεσαν οι Γερμανοί κατακτητές…
Η πείνα και η ναζιστική σκλαβιά τον έστειλαν στον τάφο το 1941. Ο τάφος του βρίσκεται στο νεκροταφείο των Σκοπίων.
