«Είμαστε βέβαιοι ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση θα βρει την κατάλληλη λύση και θα ξεπεράσει την κρίση», δήλωσε ο πρέσβης του Μαρόκου Αμπντελκαντέρ Ελ Ανσάρι, με την ευκαιρία της εθνικής γιορτής της χώρας του, προσθέτοντας ότι οι πολιτικές σχέσεις Ελλάδας και Μαρόκου είναι άριστες και εργαζόμαστε για την ενίσχυση των οικονομικών σχέσεων που υπολείπονται, παρά τις μεγάλες δυνατότητες.
Αναφερόμενος στις πρόσφατες προσπάθειες για την πολύπλευρη ανάπτυξη των διμερών σχέσεων, είπε ότι πριν από λίγους μήνες δημιουργήθηκε ο Ελληνομαροκινός Σύνδεσμος Φιλίας, για την προσέγγιση των δύο κοινωνιών, συστήθηκε το Επιχειρηματικό Συμβούλιο, για τη σύσφιξη των επιχειρηματικών δεσμών, ενώ αναζητείται τρόπος για απευθείας αεροπορική σύνδεση της Αθήνας με την Καζαμπλάνκα, που θα δώσει ώθηση στην τουριστική συνεργασία.
Το Μαρόκο και η Ελλάδα, μαζί με την Ιταλία και την Ισπανία, υπό την αιγίδα της ΟΥΝΕΣΚΟ, προωθούν τη «Μεσογειακή Διατροφή», αξιοποιώντας το μοναδικό αυτό πλεονέκτημα προς όφελος όλων των μεσογειακών χωρών.
Το Μαρόκο είναι η μόνη χώρα της νότιας Μεσογείου που έχει «προωθημένο καθεστώς» έναντι της ΕΕ, το οποίο της διασφαλίζει ελεύθερες συναλλαγές, κυρίως στον γεωργικό τομέα, ενώ διαπραγματεύεται μια αντίστοιχη συμφωνία και στον τομέα της αλιείας.
Διαθέτει επίσης μια κοινότητα τριών εκατομμυρίων Μαροκινών στην Ευρώπη, που «αποτελούν γέφυρα φιλίας και συνεργασίας με τη βόρεια πλευρά της Μεσογείου».
Ο επικεφαλής της διπλωματικής αποστολής του Μαρόκου στην Ελλάδα δεν κρύβει την επιθυμία να ζωντανέψει το όραμα για «μια κοινότητα κρατών με κέντρο τη Μεσόγειο», που προβλήθηκε τόσο από τη Διαδικασία της Βαρκελώνης όσο και από το εγχείρημα Ένωση για τη Μεσόγειο, σχέδια που έμειναν στη μέση, τόσο από τις αντιθέσεις μεταξύ των μεσογειακών χωρών, όσο και από τη μη επαρκή στήριξη της νότιας διάστασης γειτονίας από την ΕΕ.
Η πολιτική ταυτότητα του σύγχρονου Μαρόκου, προσδιορίζεται από το καθεστώς της Συνταγματικής Μοναρχίας, υπό τον Βασιλιά Μοχάμεντ VI - μετά την υιοθέτηση του νέου Συντάγματος το 2011- καθώς και από την κυβέρνηση συνεργασίας τεσσάρων κομμάτων, με πρώτο το ισλαμικό κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, που ανέλαβε καθήκοντα τον Νοέμβριο του 2011.
Βασικοί άξονες του καθεστώτος, σύμφωνα με τον κ. Ανσάρι, είναι «η διαφύλαξη της εθνικής κυριαρχίας, γύρω από την υπόθεση της Σαχάρας και η οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη στη βάση της δικαιοσύνης και της ελεύθερης αγοράς».
Η κυβέρνηση αναπτύσσει φιλόδοξα «στρατηγικά σχέδια στους τομείς της ενέργειας, του τουρισμού και της αγροτικής παραγωγής», ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη το πρόγραμμα Human Development για την ενίσχυση της τοπικής οικονομίας και της μικρής επιχειρηματικότητας.
Στις προτεραιότητες της κυβέρνησης είναι η εξάλειψη της φτώχειας και του αναλφαβητισμού, κυρίως στην επαρχία και μεταξύ των νέων γυναικών. Έχει νομοθετήσει την απαγόρευση της παιδικής εργασίας, αλλά μένει η εφαρμογή της, τονίζει ο Μαροκινός πρέσβης, αναγνωρίζοντας τις πολλαπλές δυσκολίες.
Το νέο Σύνταγμα, δίνει δημοκρατική ώθηση στη χώρα, προσθέτει ο κ. Ανσάρι, διευρύνοντας τη νομοθετική και τη δικαστική εξουσία και το πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και «είναι ένα μεγάλο στοίχημα, να φτάσει αυτή η πολιτική βούληση στην καθημερινή ζωή και σε όλους τους πολίτες».
Ο κεντρικός μας στόχος είναι «η διεύρυνση της μεσαίας τάξης και η διασφάλιση της αξιοπρέπειας του πολίτη», λέει εμφατικά.
Σε μια έμμεση αναφορά στη λεγόμενη Αραβική Άνοιξη και τις εξεγέρσεις που την συνόδευσαν, ο κ. Ανσάρι, λέει ότι στο Μαρόκο, «μιλάμε για εξέλιξη και όχι για επανάσταση» (evolution pas revolution), εκτιμώντας ότι «οι μεταρρυθμίσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη, έχουν αγκαλιάσει τις προσδοκίες του μεγαλύτερου μέρους του λαού».
Σε μια μικρή ιστορική αναδρομή, σημειώνει ότι «το Μαρόκο αποτελεί το καταστάλαγμα, από την ανάμειξη των πολιτισμών των γηγενών Βερβέρων, των Αράβων, των Αφρικανών, των Ανδαλούσιων και των Ευρωπαίων. Ένας αυθεντικός πολυπολιτισμικός πλούτος, μια κοινωνία, ανοιχτή και εξωστρεφής».
