Όπως μεταδίδει η Russia Voice, αυτό δήλωσε ο επικεφαλής της διεύθυνσης εμπειρογνωμόνων του προέδρου της Ρωσίας Ξένια Γιουντάγιεβα. Οι εμπειρογνώμονες εγκρίνουν αυτή την ημερήσια διάταξη της συνόδου κορυφής, παρόλο που αμφιβάλλουν για την αποτελεσματικότητα οποιωνδήποτε αποφάσεων.
Το 2013 λήγει η προθεσμία των δύο συμφωνών γα την απαγόρευση του προστατευτισμού στο εμπόριο: η απόφαση των ηγετών της G 20, η οποία υιοθετήθηκε το 2010 στο Τορόντο, και η απόφαση της συνόδου κορυφής του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας Ασίας – Ειρηνικού Ωκεανού το 2010 στην Γιοκοχάμα. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι ηγέτες της G 20 θέλουν να συζητήσουν για το τι πρόκειται να συμβεί παρακάτω, σημείωσε ο οικονομικός αναλυτής Γιεβγκένι Γκαβριλένκοφ:
Στην έντονη μετά την κρίση εποχή, οι ηγέτες συμφώνησαν να μην εισάγουν νέους περιορισμούς και ειδικά μέτρα για την ενθάρρυνση των εξαγωγών με διαφόρους μεθόδους. Σήμερα λήγει, αλλά όπως παρατηρούμε, τα φαινόμενα της κρίσης στην οικονομία δεν έχουν προς το παρόν εξαλειφθεί, πολλές χώρες όπως και πριν δεν καταγράφουν οικονομική ανάπτυξη. Και είναι απολύτως φυσικό να υπάρχει η επιθυμία να συνεχίσουν σε αυτή τη γραμμή.
Ο κλασσικός, άμεσος προστατευτισμός στο στιλ του ηπειρωτικού αποκλεισμού της Αγγλίας κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων πολέμων ανήκει στο παρελθόν. Σήμερα, οι μέθοδοι και η ρητορική είναι πολύ πιο εκλεπτυσμένοι. Στη σύνοδο κορυφής των G 20 όλες οι χώρες, το πιο πιθανόν είναι να δηλώσουν πως θα υποστηρίξουν την απαγόρευση του προστατευτισμού, στη συνέχεια όμως θα βρουν τρόπους για να την αποφύγουν, θεωρεί η ειδικός της Σχολής Διοίκησης Επιχειρήσεων της Μόσχας Βικτώρια Περσκάγια. Κατά την άποψη της, δεν απομένει τίποτα άλλο. Τον προστατευτισμό τον ζητάει η σημερινή οικονομία μετά την κρίση, ενώ δημοσίως την άρνηση του, την απαιτεί η διπλωματία:
Εκείνες οι χώρες οι οποίες αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα πιο εξισορροπημένης εθνικής οικονομίας, θα ενισχύουν την εθνική παραγωγή. Εδώ δεν είναι υποχρεωτικό να μπουν δασμοί, εδώ μπορούν να χρησιμοποιήσουν το σύστημα των τεχνικών προδιαγραφών και έτσι να θέσουν όρους που όλοι οι δυνητικοί εξαγωγείς θα πρέπει να μπορούν να εναρμονίζονται με αυτούς.
Αν και οι χώρες από καιρό χρησιμοποιούν αυτές τις μεθόδους, προκειμένου να υποστηρίξουν την αγορά τους από τον εισαγόμενο ανταγωνισμό, δεν το καταφέρνουν πάντα, σημειώνει ο οικονομολόγος Αλεξέι Πορτάνσκι:
Τα μέτρα προστατευτισμού εμφανίστηκαν ακόμη και στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή της Τελωνειακής ένωσης, πράγμα που δεν θα έπρεπε να έχει συμβεί. Η Γαλλία απαγόρευσε την εισαγωγή μερικών νέων μοντέλων της Μερσεντές από τη Γερμανία, με μια τυπική αφορμή: τάχα οι Γερμανοί χρησιμοποιούν μη κατάλληλη ουσία για το κλιματιστικό τους, η οποία έχει απαγορευτεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Άλλα παραδείγματα σύγχρονων εμπορικών εμποδίων: οι αντιδικίες για τις πατέντες μεταξύ της Apple και της Samsung, εξαιτίας των οποίων στις ΗΠΑ μπορούν να διακοπούν οι πωλήσεις ορισμένων νοτιοκορεατικών έξυπνων τηλεφώνων και πλακετών. Ή η αντιδικία της Κίνας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία μπορεί να γίνει η αιτία για να εξαφανιστούν από τις ευρωπαϊκές αγορές τα φτηνά ηλιακά πάνελ, ενώ από τα κινεζικά καταστήματα τα ιταλικά και γαλλικά κρασιά. Προφανώς, οι μόνοι που έχασαν σε όλους τους εμπορικούς πολέμους ήταν πάντα οι καταναλωτές. Οι εταιρείες, οι οποίες στερήθηκαν τις ευκαιρίες εισαγωγής των προϊόντων τους σε αυτές ή τις άλλες χώρες, έχουν ζημιές σε μεσοπρόθεσμη προοπτική, τελικά όμως βρίσκουν νέες αγορές. Οι καταναλωτές όμως στερούνται επιλογών.
Russia Today
Greek Finance Forum
