Όπως το οραματίστηκε ο Γιάννης Σακελλαράκης, η Ζώμινθος είναι ένας ιδιαίτερος χώρος. Στη θέση Άλωνες ο χώρος αυξάνεται σε πλάτος, βάθος και χρονολογία.
Κάτω από ένα πλήθος ογκωδών λίθων αναδύεται ένα μεγαλόπρεπο και λαβυρινθώδες συγκρότημα με τεράστιες αίθουσες, κλίμακες, διαδρόμους και εργαστήρια. Σχεδόν όλα τα δωμάτια του πολυώροφου συγκροτήματος είναι τοιχογραφημένα ή σκεπασμένα με χρωματιστά κονιάματα.
Τα ευρήματα είναι πολυάριθμα. Σφραγίδες, κοσμήματα χάλκινα και οστέινα ή ελεφάντινα, καθώς και χάλκινα ειδώλια άριστης τέχνης δείχνουν την άλλη διάσταση της μινωικής Κρήτης, πέρα από τη θαλασσοκρατία, δηλαδή τη διάσταση των βουνών και ιδιαίτερα του Ψηλορείτη.
Γιατί το συγκρότημα της Ζωμίνθου (οι ανασκαφείς Γιάννης και Έφη Σακελλαράκη αποφεύγουν τον όρο ανάκτορο, προσφιλής όρος των σύγχρονων ανασκαφέων) δεν αποτελεί μία από τις συνήθεις επαύλεις που εξυπηρέτησαν γύρω στο 1700 π.Χ τις οικονομικοπολιτικές ανάγκες των κεντρικών ανακτόρων που διήρκεσαν περίπου έναν αιώνα.
Το συγκρότημα της Ζωμίνθου όπως δείχνουν οι νέες ανασκαφές χτίστηκε μαζί με τα πρώτα ανάκτορα γύρω στο 2000 π.Χ και έχει μεγάλη διάρκεια.
Η διάσταση αυτής της εγκατάστασης στον συγκεκριμένο τόπο μελετάται από την ανασκαφέα πριν εκφράσει το τελικό συμπέρασμα.
Παράλληλα με την ανασκαφή γίνεται η συντήρηση των τοίχων κτιρίου και η αποκάλυψη των τοιχογραφιών από ειδικούς τεχνίτες. Επιπλέον, μια σειρά από ψηφιακές εφαρμογές επιτρέπουν την αρτιότερη τεκμηρίωση και κατανόηση των αρχαιολογικών δεδομένων.
Στην ανασκαφή συμμετείχαν οι αρχαιολόγοι: Γιάννης Γεωργίου, Κώστας Παπαδόπουλος, Ελένη Χρηστάκη, Γιώργος Γεωργακόπουλος, Αντώνης Παπαδόπουλος, Γιώργος Καλομοίρης, Ζαχάρης Μαυριδάκης και η φοιτήτρια Αρχαιολογίας Ερατώ Βέμου. Ακόμα, οι σχεδιαστές: Γιάννης Ανδρουλιδάκης, Καλλιόπη Θεοδωροπούλου και Βασίλης Χαιρέτης, οι αρχιτέκτονες: Κώστας Σαραντίδης και Μιχάλης Ζώτος, ο συντηρητής Μύρων Νικάκης και μία ομάδα 7 εξειδικευμένων συντηρητών από την Κνωσό.
flashnews.gr