Ο μύθος είναι γνωστός. Ο πλούσιος, αντί να σφάξει ένα από τα πολλά αρνιά που κατείχε προκειμένου να τραπεζώσει τους φιλοξενούμενούς του, προτίμησε να... σφάξει το μοναδικό αρνί του φτωχού γείτονά του!
Κάτι ανάλογο συμβαίνει εδώ και καιρό και στον χώρο της πολύπαθης δημόσιας υγείας. Χρόνια τώρα όλοι γνωρίζουν ότι οι μεγαλύτερες εστίες διαφθοράς, οι τρομακτικές σπατάλες, ο αθέμιτος πλουτισμός, οι αλόγιστες προμήθειες, τα πανάκριβα μηχανήματα που σκουριάζουν στις αποθήκες και τόσα άλλα, συμβαίνουν στα μεγάλα νοσοκομεία της χώρας, τις λεγόμενες «ναυαρχίδες της υγείας».
Όλοι γνωρίζουν ότι τα λαμπερά ονόματα, οι φίρμες της υγείας, κατοικοεδρεύουν στην ευρύτερη περιοχή των λεγόμενων «λεωφόρων των νοσοκομείων» δηλαδή από το Κολωνάκι και τη Βασιλίσσης Σοφίας έως την Κηφισίας και τη Μεσογείων… Όλοι γνωρίζουν ότι εκεί έχουν στηθεί οι επιχειρήσεις των μεγαλογιατρών, εκεί καθημερινά αλλάζουν τσέπες εκατομμύρια, εκεί ακριβοπληρώνεται η δημιουργία νέων κλινικών, νέων πτερύγων, εκεί οι πατεράδες κληροδοτούν σε γιους και γαμπρούς τις διευθύνσεις των κλινικών, τις κλίνες και τα εργαστήρια, εκεί μεθοδεύεται το πώς και προς τα πού κατευθύνονται οι πανάκριβες ειδικές εξετάσεις….
Όλοι γνωρίζουν ότι εκεί συνωστίζεται όλη η ελληνική επαρχία, που, αφού ξεπουλήσει ό,τι έχει και δεν έχει, ικετεύει τις φίρμες της υγείας να καταδεχτούν να ασχοληθούν, με το αζημίωτο φυσικά, με το πρόβλημα που τους απασχολεί. Τα πολιτικά γραφεία είναι άριστοι διαμεσολαβητές και για τέτοιου είδους υποθέσεις… Κανένας υπουργός της Υγείας - παρά τις μεγαλοστομίες ορισμένων - δεν τολμά να αγγίξει αυτό το «καρκίνωμα». Το σύστημα θα τον συντρίψει σε ελάχιστο χρόνο.
Οι... ειδικοί
Θυμηθείτε επίσης ότι, από τη μεταπολίτευση και μετά, στη θέση του υπουργού της Υγείας βρέθηκαν για μεγάλα διαστήματα καθηγητές - μεγαλογιατροί, ως «ειδικοί» αλλά, εκ του αποτελέσματος, προκύπτει ότι τίποτε απολύτως δεν έκαναν για την υγεία του κοσμάκη, αντιθέτως, μάλιστα, γίνεται εκ των υστέρων φανερό ότι το μόνο που κατάφεραν μαζί με όλους τους άλλους ήταν να αποδυναμωθεί η δημόσια υγεία και να ενισχυθεί η παρεχόμενη από ιδιωτικά συμφέροντα…
Οι σοφοί...
Τα τελευταία χρόνια, μια άλλη ομάδα έχει πέσει σαν ακρίδα στον χώρο. Είναι οι λεγόμενοι «σοφοί της υγείας». Τι ακριβώς κάνουν, κανένας δεν γνωρίζει! Δεν είναι γιατροί, δεν είναι οικονομολόγοι, είναι –λένε– ειδικοί στον χώρο της υγείας και αυτοαποκαλούνται «σοφοί της υγείας»!!
Πριν καλά καλά ο νέος υπουργός της Υγείας καταλάβει τι του γίνεται, πριν δηλαδή μάθει πού είναι η έξοδος κινδύνου του υπουργείου του, αρχίζουν τα όργανα. Βομβαρδίζουν κυριολεκτικά τα ΜΜΕ με στοιχεία που ένας Θεός ξέρει πού τα βρίσκουν, διοργανώνουν ημερίδες με πομπώδεις τίτλους, ξεκοκαλίζουν κανονικά τα προγράμματα ΕΣΠΑ και άλλα. Δεν έχουν καμία ιδεολογική αναφορά, δεν διαθέτουν ιδεολογικό στίγμα. Οσμίζονται τις διαθέσεις της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας και προσαρμόζονται ανάλογα… Τα πράγματα είναι απλά: Αν ο υπουργός είναι «σοσιαλιστής», τα νούμερα και τα στοιχεία ομιλούν για την «υγεία του λαού». Αν, αντίθετα, είναι «νεοφιλελεύθερος», εκεί πέφτει το μεγάλο μαχαίρι: «Κλείστε δημόσια νοσοκομεία, νοικιάστε τα σε ιδιώτες, τα περιφερειακά νοσοκομεία είναι επικίνδυνα, μόνο τα μεγάλα παρέχουν ασφάλεια κ.λπ.».
Οι δείκτες
Τις ημέρες που πέρασαν, οι «σοφοί» ξεσάλωσαν κανονικά. Έβγαλαν στη σέντρα 6 νοσοκομεία της Αθήνας που λειτουργούν στις πλέον υποβαθμισμένες περιοχές (Πολυκλινική, Αγία Βαρβάρα, Πατησίων κ.ά.), παρουσιάζοντάς τα ως άχρηστα και επικίνδυνα γιατί - άκουσον άκουσον - δεν πληρούν τους δείκτες! Ποιοι είναι αυτοί οι δείκτες, πώς συγκεντρώθηκαν τα στοιχεία, πώς καθορίστηκε η κλίμακα βαθμολογίας, κανένας δεν γνωρίζει. Είναι η πληρότητα, δείκτης για να καταργηθούν νοσοκομεία; Μετά την πανελλήνια κατακραυγή για την αφερεγγυότητα της «μελέτης» αποδοκιμάστηκαν και από τους συναδέλφους τους - μελετητές! Και μάλιστα με ανακοίνωση της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας. Ο σκοπός όμως επετεύχθη!!! Η κοινή γνώμη πήρε το μήνυμα. Μην προσφεύγετε σ’ αυτά τα νοσοκομεία. Μόνο τα μεγάλα παρέχουν ασφάλεια! Τι ζητά η τρόικα και το Μνημόνιο; «Κλείστε 50-60 νοσοκομεία για εξοικονόμηση πόρων!»
Οι μελέτες
Ε, λοιπόν, και η «μελέτη» του κυρίου Ταδόπουλου έβγαλε ακριβώς 60 νοσοκομεία άχρηστα και επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία! Και το εκπληκτικό; Τα 60 «άχρηστα» νοσοκομεία βρίσκονται στις υποβαθμισμένες περιοχές ή στην ελληνική ύπαιθρο. Ο κ. Ταδόπουλος δεν γνωρίζει ασφαλώς ότι το 2010 δαπανήθηκαν 18 εκατ. ευρώ (ναι, δεκαοκτώ εκατομμύρια ευρώ) μόνο από μία κλινική σε μεγάλο δημόσιο νοσοκομείο των Β.Π. (Βορείων Προαστίων) σε μοσχεύματα (τα περίφημα κουβανέζικα). Δεν γνωρίζει πόσα εκατομμύρια ξοδεύτηκαν σε άχρηστους βηματοδότες, σε άχρηστα φάρμακα, σε χαλασμένους αξονικούς και μαγνητικούς τομογράφους, σε αχρείαστες καισαρικές (πρώτες στον κόσμο οι Ελληνίδες…). Για όλα αυτά κουβέντα, γιατί όλα αυτά συμβαίνουν στις «λεωφόρους των νοσοκομείων» και εκεί δεν παίζουν. Θα τον εξαφανίσουν από προσώπου γης και τότε πάνε οι δόξες, πάνε τα μεγαλεία, πάνε και οι αναθέσεις… Πώς θα δικαιολογήσουμε λοιπόν τα εκατομμύρια των «μελετών»;
Τα νοσοκομεία των φτωχών...
Το μήνυμα ήταν σαφές «Σφάξτε του φτωχού το αρνί…» Εδώ ποιος θα αντιδράσει; Άντε κάποιος δήμαρχος, κάποιος βουλευτής. Όμως ο κ. υπουργός θα έχει πλέον «επιστημονικό άλλοθι». Κλείστε λοιπόν τα μικρά - μεσαία περιφερειακά νοσοκομεία, «γιατί δεν προσφέρουν ασφαλείς υπηρεσίες». Αυτό σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να συμβαίνει. Δεν μπαίνει στον κόπο να αναρωτηθεί το γιατί και δεν προτείνει την ενίσχυσή τους σε ιατρικό - νοσηλευτικό - διοικητικό προσωπικό για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στην αποστολή τους. Δεν τον απασχολεί το ότι οι χιλιάδες συνάνθρωποί μας έχουν και αυτοί δικαίωμα για υπηρεσίες υψηλής στάθμης κοντά στα σπίτια τους και τις οικογένειές τους.
Για σκεφτείτε: Μόνο με τα 18 εκατ. ευρώ μιας κλινικής ενός μόνο νοσοκομείου των Β.Π., για τα περίφημα κουβανέζικα μοσχεύματα, πόσοι γιατροί θα βοηθούσαν αυτές τις δύσκολες ημέρες τους συμπολίτες μας;
Αν δεν έχεις λεφτά, πεθαίνεις...
Ίσως δεν υπάρχει πιο παραστατική αποτύπωση του νεοφιλελεύθερου οικονομικού μοντέλου από τον προβαλλόμενο εκσυγχρονισμό - εξορθολογισμό του χώρου της Υγείας. Πρόκειται για έναν εκσυγχρονισμό ο οποίος μπορεί να συνοψιστεί σε 7 λέξεις: Αν δεν έχεις λεφτά, πεθαίνεις στο πεζοδρόμιο…
Ήδη ο Ανδρέας Λοβέρδος έχει πετύχει πολλά σε αυτόν τον τομέα. Ο διάδοχός του, Ανδρέας κι αυτός, Λυκουρέντζος, είναι αποφασισμένος να πετύχει περισσότερα.
Το τι ακριβώς πέτυχε με την οριζόντια και κάθετη περιστολή δαπανών ο πρώην υπουργός Υγείας και νυν διαδρομιστής και διαγκωνιζόμενος στις στενές ατραπούς της εσωκομματικής μικροπολιτικής σφαγής του ΠΑΣΟΚ, το γνωρίζουν πρώτα και κύρια οι ασθενείς και οι συγγενείς τους. Για παράδειγμα, οι καρκινοπαθείς, οι πάσχοντες από χρόνια νοσήματα, αυτοί που η υγεία τους κρέμεται από ένα πανάκριβο φάρμακο. Έ, λοιπόν, όποιος απ’ αυτούς δεν έχει χρήματα, πεθαίνει!
Το αόρατο χέρι της αγοράς, βλέπετε, δεν αντιλαμβάνεται τη λεπτομέρεια της ανθρώπινης ύπαρξης και ανάγκης, ούτε ότι κατά το σύνταγμα τουλάχιστον όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι. Τελικά, στον νεοφιλελεύθερο παράδεισο, ίσοι είναι αυτοί που μπορούν, που έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν το… εισιτήριο.
Στον νεοφιλελεύθερο παράδεισο που οικοδομούν τα μνημόνια, τα οποία εφαρμόζουν κάποιοι τύποι σαν τον πρώην υπουργό Λοβέρδο, ο εξορθολογισμός των δαπανών δεν έχει τόσο να κάνει με τη σπατάλη, με το χρήμα που κατευθύνεται στα σεντούκια των γιατρών και των φαρμακευτικών, όσο με την περικοπή της δυνατότητας των φτωχών και νεόπτωχων πια ανθρώπων να επιζήσουν.
Κάπως έτσι το σύστημα πετά από πάνω του τα βάρη, κάπως έτσι εξασφαλίζεται η οικονομία, καθώς, όπου εφαρμόστηκαν οι εντολές του ΔΝΤ, κατέβηκε το προσδόκιμο ζωής, άρα και το κράτος γλίτωσε λεφτά για θεραπείες, για συντάξεις και πάει λέγοντας…
Και κάπως έτσι, στο όνομα της καταπολέμησης της διαφθοράς, καίγονται τελικά μόνο τα χλωρά. Γιατί η διαφθορά ζει και βασιλεύει, αυτοί που είναι καταδικασμένοι είναι όσοι δεν μπορούν να πληρώσουν…
Να, λοιπόν, τα πρώτα ορατά αποτελέσματα της πολιτικής των… Λοβέρδων: μείωση των νοσοκομειακών κλινών τουλάχιστον κατά 10.000, γεγονός που μεταφράζεται σε αποκλεισμό εκατομμυρίων πολιτών από την πρόσβαση σε υψηλού επίπεδου υπηρεσίας Υγείας.
Τα βαθύτερα, ωστόσο, αποτελέσματα αυτής της πολιτικής θα αρχίσουν να φαίνονται το επόμενο διάστημα, τα επόμενα χρόνια. Όταν δηλαδή θα αποτυπωθεί η έλλειψη πρόσβασης σημαντικού κομματιού της ελληνικής κοινωνίας σε αυτονόητες σήμερα ιατρικές υπηρεσίες.
Προφανώς, δεν είναι τυχαίο ότι, όπου… βοήθησε το ΔΝΤ, το προσδόκιμο ζωής μειώθηκε κατά 7-8 χρόνια…
