Οι δηλώσεις του Ρώσου Προέδρου αφήνουν πράγματι μια ελπίδα ότι τα τρία νεαρά κορίτσια δεν θα καταδικαστούν σε επταετή κάθειρξη, την ανώτατη ποινή που μπορεί να τους επιβληθεί βάσει των κατηγοριών που αντιμετωπίζουν.
Πολλοί απέδωσαν τις δηλώσεις του Πούτιν ως ένα μήνυμα στους δυτικούς επικριτές του και προς τις δικαστικές αρχές που είναι αρμόδιες για την υπόθεση να δείξουν επιείκεια.
Άλλοι την θεώρησαν ως κίνηση καλής θέλησης προς τους καταναλωτές των ενεργειακών πόρων της Ρωσίας και τους εμπορικούς εταίρους της χώρας.
Ξεχνούν όμως κάτι πιο σημαντικό. Το βαθύ αίσθημα πίστης που έχει ο Ρώσος Πρόεδρος και τις άριστες σχέσεις που διατηρεί με την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Δεν είναι επιχειρηματικό "ντιλ" η συγχώρεση. Ούτε τείνει χείρα φιλίας σε εμπορικούς εταίρους.
Έχει δείξει σε όλη την πορεία του ο Βλαντιμίρ Πούτιν πως δεν υπολογίζει ούτε αντιπάλους και αποτελεί πολύ σκληρό παίκτη για ηγέτες κρατών και επιχειρηματίες - ογκόλιθους.
Όχι τρία κοριτσόπουλα που θέλησαν να τραβήξουν τα φώτα πάνω τους με μία τέτοια πρόκληση.
Η κίνηση του Πούτιν μπορεί να είναι όλα αυτά.
Ίσως όμως είναι και κάτι άλλο που λίγοι το έχουν αναλογιστεί ή έστω καταγράψει: να δείξει πως ο Χριστιανισμός και η Ορθοδοξία, ειδικότερα, είναι μία θρησκεία που συγχωρεί και την χαρακτηρίζει η ανεκτικότητα.
Ακόμη και αν σου προσβάλλουν τόσο πολύ το θρησκευτικό σου αίσθημα, όπως έκαναν οι νεαρές στον Καθεδρικό Ναό του Ιησού Σωτήρα στη Μόσχα στις 21 Φεβρουαρίου.
Και όσοι προτρέχουν λέγοντας πως "κορίτσια είναι, μικρές είναι εντάξει δεν έγινε και τίποτα", τους καλώ να φανταστούν μόνο το εξής: να είχε συμβεί μία προσβολή ιδίου μεγέθους σε μια Εβραϊκή Συναγωγή στο Ισραήλ ή να είχαν δώσει την ίδια περφόρμανς σε κάποιο τέμενος μουσουλμανικής χώρας. Ποια θα ήταν η τύχη τους;
http://www.romfea.gr
