Πριν λίγο καιρό τα σώματα ασφαλείας έκαναν τον δικό τους αγώνα ενάντια στην οικονομική εξαθλίωση θύματα των οποίων είναι και αυτοί. Ζήτησαν μάλιστα και την...
συμπαράσταση και των υπόλοιπων πολιτών και κοινωνικών ομάδων που βάλλονται και αυτές από την οικονομική κρίση που μόνο έχουν οδηγήσει τα αλλεπάλληλα μνημόνια στα οποία με μνησικακία οδήγησαν οι ξένοι οικονομικοί οργανισμοί τις υποτακτικές Ελληνικές κυβερνήσεις.
Από την πρώτη στιγμή στο κάλεσμα αυτό για συμπαράσταση οι αντιδράσεις ήταν χλιαρές γεμάτες με σκεπτικισμό από την πλευρά των υπόλοιπων κοινωνικών ομάδων.
Και αυτό γιατί σε όλες τις συλλογικές αντιδράσεις που υπήρξαν μέχρι τώρα από όλες τις κοινωνικές ομάδες, τα σώματα ασφαλείας ήταν το μακρύ και σκοτεινό χέρι ενός κράτους που δεν λειτουργεί δημοκρατικά.
Έτσι όλες οι διαδηλώσεις που έγιναν μέχρι σήμερα έχουν γίνει θύματα της αστυνομίας.
Καταρχήν έχουν γίνει θύματα λόγω της υπερβολής που χρησιμοποιεί η αστυνομία για την τήρηση της τάξης. Ξύλο και χημικά χρησιμοποιούνται χωρίς όρια, ανεξέλεγκτα και τυφλά εναντίων όλων σε όλες τις διαδηλώσεις.
Επιπλέον η ίδια η αστυνομία χρησιμοποιεί μεθόδους άλλων εποχών και δεν είναι λίγες οι φωτογραφίες που δείχνουν κουκουλοφόρους να συνομιλούν με αστυνόμους στα διαλείμματα των επεισοδίων, αναδεικνύοντας την συμμετοχή των αστυνόμων στα επεισόδια.
Επίσης πολλές είναι οι φωτογραφίες και οι λήψεις κατά την διάρκεια των επεισοδίων που δείχνουν τους αστυνομικούς να αδιαφορούν για την φθορά που προκαλούν κουκουλοφόροι σχεδόν δίπλα τους.
Σε όλα τα επεισόδια που μεταφέρονται μπροστά από την βουλή βλέπουμε τις ίδιες χαρακτηριστικές φιγούρες να πρωτοστατούν στα επεισόδια , να έχουν κρύψει πέτρες και μολότοφ στο παρτέρι πίσω από την αριστερή σκοπιά του μνημείου του άγνωστου στρατιώτη και κανείς να μην δείχνει να ενδιαφέρεται για αυτό.
Ακόμα και οι φιγούρες πια αυτών που πρωτοστατούν στα επεισόδια έχουν γίνει χαρακτηριστικές. Έτσι κάθε φορά θα δούμε στα επεισόδια μπροστά στην βουλή τον αξιοπρεπέστατο κατά τα άλλα κύριο με το γερμανικό κράνος και τον επίσης ευγενικό και χαρωπό κύριο με το πορτοκαλί κράνος να σέρνουν τον χορό του πετροπόλεμου και των μολότοφ.
Επιπλέον η αστυνομία δείχνει να μην γνωρίζει ή τουλάχιστον να αγνοεί την σύγχρονη Ελληνική ιστορία και να μην σέβεται θεσμούς και πρόσωπα.
Κακώς όλοι μας απαιτούμε από την αστυνομία σεβασμό , όταν αυτόν δεν μπορεί να τον επιδείξει σε πρόσωπα που αποτελούν την ζωντανή ιστορία της Ελλάδας. Όταν λοιπόν άνθρωποι όπως ο Μανόλης Γλέζος ή ο Μίκης Θεοδωράκης ψεκάζονται με χημικά, δεν μπορούμε εμείς οι υπόλοιποι, κοινοί θνητοί, να έχουμε καμία απαίτηση να μας σεβαστούν.
Άλλωστε σε ένα ερμαφρόδιτο κράτος σε παράκρουση όπως το δικό μας, ο πρόεδρος της Πακιστανικής κοινότητας δικαιούται να μπαίνει συνοδευόμενος από βουλευτές στην βουλή αλλά αυτό δεν μπορεί, απαγορεύεται να το κάνει, ο Μίκης Θεοδωράκης.
Ίσως φοβήθηκαν τα όργανα της τάξης ότι μπορεί να φέρει την μπαγκέτα του πάνω του και να την χρησιμοποιήσει ως φονικό όπλο εναντίον των κυρίων της Βουλής.
Σεβασμό από τα σώματα ασφαλείας δεν δικαιούμαστε να ζητάμε και για πολλούς άλλους λόγους.
Ας μην ξεχνάμε ότι πριν από λίγες ημέρες οι άνθρωποι με κινητικά προβλήματα μας ντρόπιασαν όλους εμάς που δεν έχουμε κινητικά προβλήματα και απαίτησαν αυτό για το οποίο όλοι οι υπόλοιποι εμείς παρακαλάμε. Την αξιοπρέπειά τους.
Και σε αυτούς βέβαια τα όργανα της τάξης έδειξαν τους ευγενικούς χαρακτήρες και τους κέρασαν μερικά χτυπήματα. Οπότε αν αυτοί οι άνθρωποι πέφτουν θύματα αστυνομικής βίας μην έχουμε εμείς οι υπόλοιποι καμία απαίτηση από την αστυνομία να μας σεβαστεί.
Όσο για τα επεισόδια στο πεντάγωνο υπάρχει και εκεί ένα πλούσιο υλικό από καλλιτεχνικές φωτογραφίες που δείχνει τα ευγενικά αυτά πλάσματα σε δράση.
Όλα αυτά όμως πετυχαίνουν τον σκοπό τους. Μένει πάντα η είδηση των επεισοδίων και των καταστροφών με αποτέλεσμα η είδηση για τα δίκαια αιτήματα των διαδηλωτών να μην αναφέρονται ποτέ ή τουλάχιστον να περνούν σε δεύτερη μοίρα στην σκέψη όλων καθώς επικρατεί η σκληρή εικόνα.
Επίσης κατά τις τελευταίες εκδηλώσεις των αστυνομικών εναντίον των περικοπών στους μισθούς τους ακολούθησαν την πεπατημένη. Έκαναν ότι κάνουν όλοι οι συνδικαλιστές και έχουν εξευτελίσει τον συνδικαλισμό στην Ελλάδα.
Απευθύνθηκαν στα κόμματα. Λες και οι απαιτήσεις τους δεν είναι συλλογικές κοινωνικές και οικονομικές αλλά κομματικές.
Αυτό βέβαια είχε το γελοίο αποτέλεσμα στην πορεία των σωμάτων ασφαλείας να συμμετέχουν βουλευτές κομμάτων λες και εκπροσωπούν την επαγγελματική ομάδα.
Είδαμε λοιπόν βουλευτές και της Χρυσής Αυγής και του ΣΥΡΙΖΑ να διεκδικούν μαζί με τους αστυνομικούς. Μόνο η κυρία Μέρκελ λείπει από αυτές τις φωτογραφίες για να ολοκληρωθεί ο σουρεαλισμός.
Το συμπέρασμα λοιπόν είναι, ότι πέρα από το δικές μας ευθύνες που δεν αντιδρούμε σχεδόν σε τίποτα, πέρα από τις ευθύνες της τρόικας που το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να διαλύσει την κοινωνική συνοχή στην Ελλάδα και να εξευτιλίσει τους Έλληνες , πέρα από τις ανίκανες και κακοπροαίρετες Ελληνικές κυβερνήσεις, υπάρχει και ένας επικουρικός παράγοντας.
Και αυτό είναι η αστυνομία η οποία δεν σέβεται κανέναν θεσμό και λειτουργεί με μεθόδους παρακράτους.
Και μην σκεφτεί κανείς να πει «τι να κάνουν και αυτοί, εντολές εκτελούν» .
Γιατί αυτό είναι μια επικίνδυνη παραδοχή που την χρησιμοποίησε και η αστυνομία της Χούντας. Και αυτοί απολογούμενοι έλεγαν ότι εντολές εκτελούν.
Και μην σκεφτεί κανείς «εντάξει δεν είναι όλοι οι αστυνόμοι σαν τα ΜΑΤ»
Γιατί αυτό είναι παραδοχή ανθρώπων χωρίς τιμή. Γιατί ακόμα και αν δεν συμμετέχουν ενεργά όλοι οι αστυνόμοι είναι συνένοχοι με την παθητική στάση της συνενοχής στα παραπάνω ενώ φέρουν το εθνόσημο.
Οπότε την επόμενη φορά που ο συνδικαλιστής απευθυνθεί στον λαό για συμπαράσταση στα δίκαια , κατά τα άλλα, αιτήματα της ομάδας τους, ανακαλέστε στο μυαλό σας την παρακάτω φωτογραφία.
Ο κρανοφόρος ζητά την συμπαράστασή σας.
