Στους πρώτους 7 γύρους τα είδαμε όλα. Ο Σένα έπεσε πίσω απο τον Φέτελ και τον αναγκάσε σε τετ-α-κε και να πέσει τελευταίος. Οι δύο Φεράρι έδειξαν πως τα είχαν σχεδιασμένα όλα. Ο Μάσα πετάχτηκε τρίτος πίσω απο τις ΜακΛάρεν και ο Αλόνσο 5ος. Στο δεύτερο γύρο ο Ισπανός, με τη βοήθεια και του Βραζιλιάνου, ανέβηκε στην τρίτη θέση, όμως δεν κατάφερε να μείνει εκεί για πολύ.
Στο μεταξύ ο Φέτελ άρχισε να ανεβαίνει σιγά σιγά στην κατάταξη με σχετική ευκολία την ίδια ώρα που ο Χούλκενμπεργκ με ωραία οδήγηση άφησε πίσω του τις δύο ΜακΛάρεν και προπορευόταν! Μέχρι τον 22ο γύρο είχαν ήδη γίνει δύο πιτ στοπ με τους οδηγούς να εναλλάσουν απο ενδιάμεσα και σκληρή γόμα. Εκτός απο τον Αλόνσο που έβαλε μέση.
Απο εκεί και έπειτα ο αγώνας... ησύχασε. Ο Χάμιλτον κατάφερε σιγά σιγά αρχικά να περάσει τον Μπάτον και στη συνέχεια τον Χούλκενμπεργκ. Ο Γερμανός προσπάθησε να πάρει πίσω ότι έχασε αλλά έχασε τα φρένα στην πρώτη στροφή και έπεσε πάνω στον Χάμιλτον θέτοντας τον εκτός αγώνα.
Έτσι ο Μπάτον πολύ εύκολα ανέβηκε στην πρώτη θέση και ο Αλόνσο στη 2η. Ήθελε όμως και κάτι παραπάνω για να κάνει την ανατροπή. Έπρεπε ο Φέτελ να τερματίσει απο την 8η θέση και κάτω, όμως εκείνος ήταν 7ος και ύστερα απο λίγους γύρους 6ος, παρά το γεγονός ότι ένα πιτ στοπ πήγε να τα χαλάσει όλα. Η βροχή όσο και αν εντάθηκε δεν άλλαξε το αποτέλεσμα και ο Φέτελ ανακυρήχθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής.
Επεσκίασε, όπως ήταν φυσικό, ακόμα και αυτή την τόσο σπουδαία νίκη του Τζένσον Μπάτον που επιβίωσε μετά απο 71 γύρους. Άξιος συγχαρητηρίων και ο Φερνάντο Αλόνσο ο οποίος έκανε ότι μπορούσε αλλά και ο Φέτελ έπραξε το ίδιο επίσης. Αυτός ήταν ο τελευταίος αγώνας του Μίχαελ Σουμάχερ στη δεύτερη... καριέρα του, μετά απο 306 αγώνες. Τελευταία εμφάνιση με τη φόρμα της ΜακΛάρεν και για τον Λούις Χάμιλτον που μετακινείται στη Μερτσέντες. Ο Βρετανός επιστρέφοντας στα πιτ χαιρέτησε τους μηχανικούς του και χειροκροτήθηκε.
