Είναι η πρώτη φορά, εμμέσως πλην σαφώς, που κάτοικοι της Ιερισσού, με την ιδιότητα του γονέα, που πρωταγωνιστούν παράλληλα σε γεγονότα εναντίον της μεταλλευτικής δραστηριότητας, αναγνωρίζουν τα αλλεπάλληλα λάθη, που έχουν κάνει στη διαχείριση του αντιμεταλλευτικού μένους, που τους διακρίνει.
Λάθη τα οποία έχουν προκαλέσει σοβαρό αντίκτυπο στη συμπεριφορά των παιδιών τους.
Παρ’ όλο που επιχείρησαν αφελώς να περάσουν το μήνυμα, ότι ο ξυλοδαρμός του 15χρονου νεαρού από την Ουρανούπολη, οφείλεται στο «τα παιδεία παίζει», σε μια αναλαμπή ισχυρής δόσης αυτοκριτικής μας είπαν:
«Εμπαθή παραληρήματα που ως στόχο έχουν να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα, υπερασπιζόμενα δήθεν το συμφέρον των παιδιών, έχουν ως αποτέλεσμα να εντείνουν καταστάσεις, να προκαλούν και τελικά να οδηγούν στην πνευματική δηλητηρίαση και αλλοτρίωση της νεολαίας που τα ίδια, τόσο δραματικά απεύχονται.»
και κατέληξαν λέγοντας:
«Τώρα περισσότερο από ποτέ άλλοτε, γονείς, εκπαιδευτικοί και αρμόδιοι φορείς, οφείλουμε να συνεργαστούμε με στόχο την εξομάλυνση των προβλημάτων που δημιουργούνται στους νέους, από τη τεταμένη κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή μας.
Ευχόμαστε ως γονείς, να μην χρησιμοποιούνται παιδιά για ιδιοτελείς σκοπούς, ευχόμαστε να πάψουν πια δημοσιεύσεις με αντικείμενο τη νεολαία μας. Ας είναι αυτή, η τελευταία φορά.»
Συνιστά παγκόσμια πρωτοτυπία να περιγράφεις αυτά που έχεις προκαλέσει, χρησιμοποιώντας γ’ πληθυντικό πρόσωπο... αντί για α’ πληθυντικό. Τους καταλαβαίνουμε απόλυτα. Έπρεπε να κρατήσουν τα προσχήματα της ορθότητας, που πίστευαν ότι είχε μέχρι τώρα η στάση και συμπεριφορά τους.
Θα ήταν παράλογο τηρουμένων των συνθηκών που επικρατούν στην Ιερισσό να περιμέναμε κάτι περισσότερο.
Ωστόσο αναμένουμε απ’ αυτούς τους γονείς να περάσουν από το «κείμενο καλών προθέσεων» σε ουσιαστικές πράξεις, που θα συμβάλλουν αληθινά στην εξομάλυνση των προβλημάτων, που προκαλεί στη νεολαία μας η ατμόσφαιρα, που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει.
ΥΓ. Να μην ξεχάσουμε να πούμε ένα μεγάλο μπράβο στους διοργανωτές της σημερινής κινητοποίησης στη Θεσσαλονίκη. Μετά τις ειρηνικές πορείες σε Πολύγυρο και Μ.Παναγία , απέδειξαν πάλι (κυρίως στους εαυτούς τους), ότι πέρα από τη χρήση βίας, υπάρχει και άλλος τρόπος κοινωνικής διεκδίκησης.
