tromaktiko: «Τώρα που τελείωσε ο πόλεμος, μπορούμε να προχωρήσουμε στην επανάσταση» (Τσε Γκεβάρα)

Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012

«Τώρα που τελείωσε ο πόλεμος, μπορούμε να προχωρήσουμε στην επανάσταση» (Τσε Γκεβάρα)



Γράφει ο Κώστας Βουλγαράκης
Στη σημερινή συγκυρία, η κοινωνία βρίσκεται σε στάση αναμονής και όλοι φαίνεται να αναμένουν «κάτι να γίνει»!Στο μόνο που όλοι συμφωνούν, είναι ότι αυτό θα είναι δυσάρεστο, επώδυνο και ίσως καταστροφικό. Κατά τ’ άλλα, ο καθένας προσεγγίζει αυτό το «κάτι» με το δικό του τρόπο, τη δική του αντίληψη, τα δικά του συμφέροντα και επιθυμίες :

- Άλλοι, θεωρούν ότι οι ξένες «Μεγάλες Δυνάμεις», θα επέμβουν και πάλι για να σώσουν τη Ψωροκώσταινα και ως «προστάτιδες» της, θα μας οργανώσουν και θα μας καθοδηγήσουν …. στο μέλλον, την ευημερία και θα μας εντάξουν στο σύγχρονο «Δυτικό Κόσμο» !!

- Άλλοι, αντιθέτως θεωρούν ότι ακριβώς αυτές οι ξένες «Μεγάλες Δυνάμεις» και οι απανταχού παρόντες ντόπιοι υποτελείς τους (εγκάθετοι δωσίλογοι), είναι «η ρίζα της κακοδαιμονίας μας», την οποία θα πρέπει να ξεριζώσουμε οριστικά, με μια νέα λαϊκή απελευθερωτική «Επανάσταση» !!

- Άλλοι πιο ευφάνταστοι, μέσα σε ατέρμονα σενάρια συνομωσιολογίας και επιστημονικής φαντασίας, πρεσβεύουν το δόγμα του «περιούσιο λαού», της παγκόσμιας διαφώτισης, του γεωστρατηγικού ομφαλού και της πλήρους οικονομικής αυτάρκειας, λόγω κοιτασμάτων … και λοιπών διακρατικών (Ρωσοκινεζικών και Λατινοαμερικάνικων) κοιταγμάτων !!

- Την ίδια ώρα, κάποιοι άλλοι (οι περισσότεροι) καθημερινά αγωνίζονται και καθημερινά θυσιάζονται στη δική τους επανάσταση επιβίωσης …., οι άνεργοι να βρουν δουλειά, ένα έστω μεροκάματο για τον επιούσιο των παιδιών τους ή έστω κάτι τρόφιμο στα σκουπίδια (τα οποία και αυτά δυστυχώς πτώχευσαν πλέον), οι εργαζόμενοι με τους πενιχρούς μισθούς, να αναθεωρήσουν τον οικογενειακό (μνημονιακό) προϋπολογισμό τους και οι ελεύθεροι επαγγελματίες, να εξασφαλίσουν κάποια λίγα ευρώ, για να μη κλείσουν την επιχείρηση τους, στην οποία εναπόθεσαν τους κόπους και τα όνειρα μιας ζωής !!

Έτσι, τη στιγμή που οι τελευταίοι είναι απασχολημένοι και εξουθενωμένοι από τον αγώνα της καθημερινής μάχης επιβίωσης των, οι προηγούμενοι, κυρίως εξασφαλισμένοι (έστω και υπό αυτές τις συνθήκες), λόγιοι διαλογιστές και αργόσχολοι συνταξιούχοι, αντιπαρατίθενται φιλολογικά, στο ΠΟΙΟΣ – ΠΟΥ – ΠΩΣ και ΓΙΑΤΙ της «υπαρξιακής των Επανάστασης» και διερωτώνται και εξανίστανται, με «αυτή την ακατανόητη απάθεια και στάση αναμονής …. των ΑΛΛΩΝ (του ενεργού πληθυσμού)» !!!

Ως πρόσφατος – ολίγων μηνών συνταξιούχος (όχι με δική μου θέληση), η κατάσταση αυτή μου προκαλεί ντροπή, όνειδος, έντονο προβληματισμό και αμφιβολία, αν αξίζει να «σωθούμε» ή θα πρέπει να ναυαγήσουμε και οι νέες γενιές, να ξαναχτίσουν μια νέα κοινωνία, με την υγιή και σύγχρονη αντίληψη τους !!

Και αυτό, ΟΧΙ διότι φοβάμαι τη φουρτούνα και τις ζημιές της, αυτά τα αντιμετωπίζω από 10χρονος στο αλιευτικό του καπετάν Μόσχου, του παππού μου στην Κάτω Σούδα και μετά, 36 χρόνια ακόμα στο Πολεμικό Ναυτικό !!

Αυτό που με κλονίζει, για πρώτη φορά, είναι η «πάστα» του πληρώματος !! Πολλά «γερόντια» μαζευτήκαμε στο κατάστρωμα, που φωνάζουμε και τσακωνόμαστε κάνοντας κουμάντα και δίνοντας «συμβουλές», σ’ αυτούς τους νεότερους, που τραβούν τους κάβους μέσα στα κύματα και στραγγίζουν τα νερά από τα κύτη, μέσα στη μπόχα και το σκοτάδι στα αμπάρια.

Ο καπετάν Μόσχος (ο σοφός Μικρασιάτης ναυτικός), πάντα μου έλεγε : «αν δεν έχεις γέρο αγόρασε» ! και αυτό το τήρησα με ευλάβεια, σεβόμενος κάθε μεγαλύτερο μου, ρωτώντας και ακούγοντας τις συμβουλές του. Τώρα όμως τι να υποθέσω, όταν οι γενιές οι δικές μας, αυτές που άφησαν ξαρμάτωτο το σκάφος μας και το οδήγησαν εσφαλμένα στα ρηχά, τώρα δια της επιφοιτήσεως ταυτίζονται σε αντιλήψεις και αναζωογονημένο (γεροντικό) σφρίγος, με τα παιδαρέλια των Εξαρχείων !!

Οι άνθρωποι αυτοί, που πλέον παίζουν το ρόλο του «έρματος» στο σκάφος, συνιστούν στο ενεργό πλήρωμα, ένα αιτιολογημένο ναυάγιο του σκάφους,μη σεβόμενοι τον αγώνα του και μη αναλογιζόμενοι τις ευθύνες των, από τις οποίες και μόνο θα έπρεπε να έχουν, αν όχι τη σοφία, τουλάχιστον την υπομονή, την καρτερικότητα, τη ψυχραιμία, τη νηφαλιότητα και εν τέλει την αποφασιστικότητα, αν χρειαστεί τηρώντας την παράδοση, αυτοί να είναι οι τελευταίοι που θα εγκαταλείψουν το σκάφος και οι μόνοι, που με την αυτοθυσία τους, θα σώσουν τους υπόλοιπους νεότερους των.

Αντ’ αυτού τους ξεσηκώνουν για «στάσεις» και «επαναστάσεις» πάνω στη φουρτούνα και την ώρα που το σκάφος βουλοπλέει στις ξέρες, ανάμεσα σε πολλούς υφάλους, τους οποίους μυωπικά δεν βλέπουν πλέον : παγκόσμια οικονομική κρίση, η Ευρώπη σε πολιτικο-οικονομικά αδιέξοδα, γενικευμένη γεωπολιτική αστάθεια στην περιοχή μας, ορατοί εθνικοί κίνδυνοι στα σύνορα μας, δραματική απειλή από τα ανεξέλεγκτα κύματα ανθρωπομεταναστεύσεων και μια γενικευμένη αλλοίωση της κοινωνικής μας συνοχής.

Αν ισχύει η λαϊκή σοφία «μ’ όποιο δάσκαλο θα κάτσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις», τότε συνιστώ στους νέους μας, να αποφύγουν αποτυχημένους τέτοιους δασκάλους και να ακολουθήσουν το νεανικό ένστικτο, τον ενθουσιασμό και τη σύγχρονη αντίληψη των !! Αξίζει και αυτοί να δοκιμάσουν τη δική τους ευκαιρία !!

Αν χρειαστεί, ας μας ζητήσουν τι ρόλο θέλουνε να παίξουμε και εμείς, στο δικό τους όραμα !!

Η γενιά μου, οφείλει μια θυσία στην Ιστορία μας !!

Επισήμανση ερμηνείας όρων :

Επειδή φοβάμαι ότι «χανόμαστε στην ερμηνεία» των όρων που χρησιμοποιούμε στην καθομιλουμένη, επισημαίνω ότι οι δημοκρατικώς σκεπτόμενοι, λέγοντας «επανάσταση» (που έχει την έννοια της βιαίας ανατροπής), μάλλον εννοούν «εξέγερση», υπό την έννοια της «έντονη αντίδραση, ιδίως άρνηση υποταγής κάποιου σε ορισμένη εξουσία ή γενικά σε καταναγκασμό».

ΟΜΩΣ, όταν το θέμα απλοποιείται, χωρίς τις παραμέτρους ΠΟΤΕ – ΠΟΥ – ΠΩΣ και χωρίς σχέδιο για την ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ, τότε είναι επικίνδυνοδιότι :

- ή η εξέγερση οδηγείται σε ΑΝΑΡΧΙΑ

- ή οι υποκινητές, ενεργούν προς ίδιον συμφέρον ή για λογαριασμό τρίτων !!
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!