Ο νόμος ορίζει ως μέγιστη διάρκεια κρυοσυντήρησης των εμβρύων τα πέντε χρόνια, χρόνος που σε πολλές περιπτώσεις έχει ήδη παρέλθει, με αποτέλεσμα οι μονάδες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής να πρέπει να προχωρήσουν στην καταστροφή τους. Για να γίνει αυτό, ωστόσο, απαιτείται σχετική απόφαση της Αρχής Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής, ενός φορέα που… έχει διαλυθεί από το 2010.
«Υπάρχουν χιλιάδες κατεψυγμένα έμβρυα για τα οποία έχει παρέλθει η πενταετία και δεν ξέρουμε τι θα γίνουν», λέει χαρακτηριστικά στην «Καθημερινή» ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Ιατρών Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής κ. Θέμης Μαντζαβίνος, ο οποίος έχει επανειλημμένως κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου στο αρμόδιο υπουργείο Υγείας. «Δεν τα αναζητούν οι γονείς, καθώς μπορεί να έχουν κάνει ήδη παιδί, μπορεί να έχουν χωρίσει ή ακόμα και να έχουν πεθάνει. Δυστυχώς, είναι ένα θέμα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε».
Σύμφωνα με τον νόμο, η διάρκεια κρυοσυντήρησης των γονιμοποιημένων ωαρίων είναι τα πέντε έτη, με δυνατότητα παράτασης της διάρκειας φύλαξης για άλλα πέντε έτη μετά κοινή έγγραφη αίτηση των συζύγων ή συντρόφων προς την Τράπεζα Κρυοσυντήρησης.
Μετά την πάροδο των παραπάνω προθεσμιών, το γενετικό υλικό είτε διατίθεται για ερευνητικούς και θεραπευτικούς σκοπούς είτε καταστρέφεται με απόφαση της Αρχής κατόπιν αιτήσεως της Τράπεζας Κρυοσυντήρησης.
Πολλά ζευγάρια δεν υπογράφουν για παράταση, ενώ σε άλλες περιπτώσεις οι μονάδες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής δεν μπορούν καν να εντοπίσουν τους γονείς. Καθώς όμως η Αρχή έχει διακόψει τις εργασίες της, τα κατεψυγμένα έμβρυα «συσσωρεύονται» στις κλινικές χωρίς ουδείς να μπορεί να δώσει μία λύση.
aienaristeyein.com
