Η Ιστορία εξελίσσεται σε κύκλους και πριν έρθει η αλλαγή ίσως να πρέπει να... φτάσουμε στην άκρη του παραλόγου.
Για την ώρα διασχίζουμε το απολύτως παράλογο
Αυτή η πολιτική, η πολιτική της χρεοκοπίας, δημαγωγεί πάνω στην απόλυτα φυσική κούραση, στην απογοήτευση, στο λιγοψύχισμα που σε πιάνει στα μισά του δρόμου
Η κρίση, χτυπάει κατευθείαν στην καρδιά την κοινωνία. Απενεργοποιεί την λειτουργία της, εκτροχιάζει συμπεριφορές κινούμενες από απόγνωση και θυμό. Τμήματα πληθυσμού, κοινωνικές δυνάμεις, στρέφονται με πρωτοφανή ένταση το ένα εναντίον του άλλου.
Με θυμωμένη σκέψη, βουτηγμένη στο αδιέξοδο, ζητούμε την βίαιη αποδόμηση του διπλανού μας.
Πρόκειται για ανθρώπους που έχουν την ελάχιστη διαφορά και απόκλιση στην οικονομική τους ζωή. Το πολύ ίσως και να διαθέτουν μια ανάσα μεγαλύτερη μέσα σε αυτή την οικονομική και κοινωνική ασφυξία που αναπτύσσεται γύρω μας.
Δυστυχώς αποδεικνύεται ότι ετούτη την στιγμή δεν έχουμε παραμικρή διάθεση για κατανόηση, ψυχραιμία και συμπάθεια. Σωρευμένη απογοήτευση, βίαιος κλονισμός, ψυχισμός ήττας, απόγνωση κλεισμένη σε νοικιασμένα δυάρια η σε προσημειωμένα ιδιόκτητα.
Τα συναισθήματα της οργής τροφοδοτούνται επαρκώς και από το παραλήρημα αποπροσανατολιστικού λαϊκισμού που ορθώνουν ανεύθυνα κάτω από αυτή την δύσκολη συγκυρία οι τηλεοπτικοί δημοσιολογούντες.
Κατευθύνουν επιδέξια την οργή σε συγκεκριμένους στόχους.
Στον υψηλόμισθο ρετιρέ των 1ΟΟΟ ευρώ και στο golden boy- συμβασιούχο της μισθωτής εργασίας του δημοσίου.
Κουβέντα για τις πηγές που συγκεντρώθηκε το χρήμα από τις σπατάλες η και δαπάνες.
Κουβέντα για τις υπερβάσεις και υπερκοστολογήσεις δημοσίων έργων και προμηθειών στην άμυνα, δημόσια τάξη.
Για την μαύρη οικονομία και τα θαλασσοδάνεια με τα οποία ενισχύθηκε η επιχειρηματικότητα .
H κατακράτηση του ΦΠΑ για να γίνουν βίλες, σκάφη, Μερσεντές
Το χρηματιστήριο που αφάνισε την μικροαποταμίευση από τους κόπους την ελληνικής κοινωνίας και τις οδήγησε στα ιδία χέρια.
Οι Eπιχειρηματίες που θέλουν να διατηρήσουν τις κούφιες επιχειρήσεις που έστησαν με θαλασσοδάνεια, κάνοντας χρήση του δόλιου άρθρου 99 για να σώσουν επαύλεις τους, και τα σκάφη τους και τα υπερπολυτελές αυτοκίνητά τους - ενώ απολύουν χωρίς αποζημίωση τους συνεργάτες τους.
Σήμερα κρατούν άμυνα έχοντας σε ασφαλή θέση τα κέρδη τους και μάχονται να αγοράσουν υποτιμημένα κράτος γη και μισθωτή εργασία.
Για όλους αυτούς που στράγγιξαν το κέρδος αλλά δεν αναδιένειμαν στην χώρα το σημαντικότερο: ανάπτυξη, θέσεις εργασίας, παραγωγική βάση, εν ολίγοις αληθινό, χειροπιαστό πλούτο
Αλλά φυσικά οι αναφορές αυτές, δεν είναι μέσα στις κοινωνικές συνταγογραφήσεις που έχουν παραλάβει να εκτελέσουν.
Οι λαοί αντιδρούν και οι κοινωνίες προοδεύουν μόνο όταν εμπνέονται από συλλογικούς στόχους.
Όταν οι πολίτες πιστεύουν ότι το ατομικό τους μέλλον και τον μέλλον των παιδιών τους είναι μέρος του ίδιου ονείρου και της κοινής προσπάθειας και ελπίδας, τότε οι αποφάσεις για αλλαγές και εξελίξεις χαλυβδώνονται και γίνονται στέρεες.
Υπάρχουν άνθρωποι που ήθελαν να σταθούν στα πόδια τους και αγωνίζονται για να αλλάξουν την ζωή τους χωρίς να σκέπτονται τον εαυτό τους και μόνο.
Η νεότερη Ελλάδα έχει περάσει κρίσεις και κρίσεις.
Πολλές φορές η χώρα μας βρέθηκε στο όριο, στο σημείο μηδέν.
Πάντοτε, ωστόσο, έβρισκε τη δύναμη και έκανε άλλοτε σωτήρια βήματα και άλλοτε άλματα προόδου. Υπάρχουν σήμερα δυνάμεις ανατροπής στην χώρα.
