Το Κοσσυφοπέδιο, λέει, έχει γίνει υποβόσκουσα αιτία σύγκρουσης και συνεπώς «ούτε το Βελιγράδι, ούτε η Πρίστινα δεν μπορούν να συνεχίσουν έτσι».
Ο Μάγιερ έκρινε ότι το Βελιγράδι θα πρέπει να προσπαθήσει να διατηρήσει το βόρειο τμήμα του Κοσσυφοπεδίου, τονίζοντας ότι η Σερβία πρέπει να επιμείνει για τα δικαιώματα που απορρέουν από το ψήφισμα 1244 του ΟΗΕ.
Οι Βρυξέλλες, η Ουάσιγκτον και κυρίως η Γερμανία, ισχυρίζεται ο Μάγιερ, με διπλωματικό τρόπο να σταματήσουν τις πιέσεις και τις μη ρεαλιστικές απαιτήσεις , και έστω προσωρινά, να ανασταλεί ο διάλογος με την Πρίστινα, ενώ η Δύση να μην αλλάξει τις σχέσεις της με τη Σερβία και να επιλύσει το ζήτημα του Κοσσυφοπεδίου.
Κατά τη γνώμη του Αμερικανού ειδικού, τα Βαλκάνια είναι λιγότερο σημαντικά για τις ΗΠΑ.
Όταν, μάλιστα, ρωτήθηκε αν είναι δυνατή η επαναχάραξη των συνόρων στα Βαλκάνια, ο Μάγιερ είπε ότι αυτό ενδιαφέρει την πΓΔΜ και ιδιαίτερα τη Βοσνία, η οποία παραβάλλεται ως ‘πείραμα’ που από την αρχή δεν ‘έκατσε’ καλά και επιβιώνει μόνο με τη συνεχή πίεση της Δύσης.
