Ζήτησε για το θέμα των επενδύσεων να προηγηθεί στη Χαλκιδική τοπικό δημοψήφισμα λέγοντας χαρακτηριστικά: «η πρόταση μας είναι διαβούλευση με την τοπική κοινωνία, καμιά επένδυση δεν μπορεί να προχωρήσει έχοντας απέναντι την κοινωνία». Υπερασπίσθηκε τον δημόσιο χαρακτήρα μιας επένδυσης λέγοντας ότι «δεν μπορεί να προχωρήσουν επενδύσεις εάν δεν αφήνουν χρήματα στο δημόσιο ταμεία», ενώ αναφέρθηκε και στο Νορβηγικό μοντέλο όπου αξιοποιείται ο φυσικός πλούτος και τη μερίδα του λέοντος την παίρνει το δημόσιο. Σε άλλο σημείο της ομιλίας του χρησιμοποίησε βαριές εκφράσεις για τους Έλληνες επιχειρηματίες: «οι προπαγανδιστές του Μνημονίου, καναλάρχες και μεγαλοεργολάβοι που στήριξαν με πάθος και λύσσα αυτές τις πολιτικές θα πρέπει να ξέρουν ότι στο τέλος δεν θα τύχουν καμίας ευνοϊκής μεταχείρισης. Τα νέα αφεντικά δεν θα τους φερθούν όπως είχαν συνηθίσει. Τώρα το συνειδητοποιούν αλλά είναι αργά για δάκρυα και πλερέζες…»
