«Απλωμένη» στα σπλάχνα της Ροδόπης (Ροντόπα όπως την ονομάζουν οι Βούλγαροι), η Τσράντσα απέχει περίπου 100 χιλιόμετρα από το Γκότσε Ντέλτσεφ ενώ, σε ευθεία γραμμή, το πιο κοντινό χωριό στην Ελλάδα είναι οι Ποταμοί τού Κάτω Νευροκοπίου Δράμας.
«Καθώς πολλοί από τους 650 κατοίκους της Τσράντσα πηγαίνουν στην Ελλάδα για να βρουν δουλειά, ως εποχιακοί εργάτες, η καλή γνώση των ελληνικών θα τούς διευκόλυνε σημαντικά» δηλώνει στο Αθηναϊκό Πρακτορείο ο κοινοτάρχης της Τσράντσα Ιλίν Ντολαπτσίεφ.
«Γι' αυτό- προσθέτει -απευθύναμε γραπτώς το αίτημά μας στον Πρόεδρο και στον Πρωθυπουργό της Βουλγαρίας αλλά στην ελληνική πρεσβεία στη Σόφια».
Η Ελλάδα, λόγω της εγγύτητας, είναι ο πρώτος προορισμός για τους κατοίκους της Τσράντσα, οι οποίοι δεν τα βγάζουν πέρα οικονομικά με τα λίγα χρήματα που κερδίζουν από την καλλιέργεια του καπνού, όπως τονίζει ο κ. Ντολαπτσίεφ.
«Τα κτήματα που έχουμε είναι μικρής έκτασης και ο κάθε αγρότης δύναται να βγάλει, κατά μέσο όρο, περίπου 500 κιλά καπνό το χρόνο. Αν σκεφτείτε ότι τα καπνά μας τα παίρνουν προς έξι λέβα (τρία ευρώ) το κιλό, τα 3000 λέβα (1500 ευρώ) το χρόνο, δεν φτάνουν με τίποτα για να καλυφθούν οι ανάγκες μιας οικογένειας» επισημαίνει ο 46χρονος κοινοτάρχης της Τσράντσα.
Άλλοι προορισμοί, κυρίως για τους νεότερους, εκτός από την Ελλάδα, είναι η Αγγλία, η Ολλανδία, η Γερμανία, η Κύπρος και η Ισπανία.
«Η Ελλάδα μας συντηρεί όλα αυτά τα χρόνια» δηλώνει στο Αθηναϊκό Πρακτορείο 54χρονος, ο οποίος εργάζεται, εδώ και δώδεκα χρόνια, ως εποχιακός εργάτης, στην Πέραμο Καβάλας, μαζί με τη σύζυγό του, ενώ ο γιος τους εργάζεται στην Αγγλία, όπου απασχολείται σε καλλιέργειες φράουλας. Όταν τον ρωτάμε πώς τα πηγαίνουν, τώρα, με την κρίση στην Ελλάδα, χαμογελάει και μας λέει χαρακτηριστικά: «Στην Πέραμο δουλεύουμε στα αμπέλια και με τα 25 ευρώ που παίρνουμε μεροκάματο, για περίπου οκτώ μήνες, καταφέρνουμε να τα βγάλουμε πέρα όλο το χρόνο. Έχω δει πώς ζείτε εσείς στην Ελλάδα, τα φορτωμένα με ψώνια καροτσάκια στο σούπερ μάρκετ, την καθημερινότητά σας. Αν θέλετε να μάθετε τι θα πει κρίση, ρωτήστε μας!».
Την ίδια άποψη έχει και ο κοινοτάρχης της Τσράντσα, ο οποίος πιστεύει ότι «στην Ελλάδα το κράτος είναι φτωχό ενώ οι κάτοικοι της έχουν χρήματα, σε αντίθεση με τη Βουλγαρία».
Ζήτησαν να υπαχθούν διοικητικά στην Ελλάδα
Πριν από περίπου έναν μήνα, οι κάτοικοι της Τσράντσα έγιναν ευρύτερα γνωστοί από τηλεγράφημα του ειδησεογραφικού πρακτορείου Reuters, στο οποίο αναφερόταν ότι η κοινότητα αυτή της Βουλγαρίας ζητάει να υπαχθεί διοικητικά στην Ελλάδα! Το θέμα απασχόλησε και τα ελληνικά ΜΜΕ.
«Από τον Αύγουστο είχαμε στείλει ανοιχτή επιστολή στον πρόεδρο, στον πρωθυπουργό της Βουλγαρίας και σε άλλους αρμόδιους θεσμούς της χώρας μας, την οποία κοινοποιήσαμε στα ΜΜΕ, όπως και στην ελληνική πρεσβεία (στη Σόφια). Σε αυτήν επισημαίναμε το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε με την αναγνώριση των τίτλων ιδιοκτησίας μας, μετά την αλλαγή του καθεστώτος» εξηγεί ο Ιλίν Ντολαπτσίεφ.
«Και ενώ όλοι οι νόμιμοι ιδιοκτήτες της Βουλγαρίας έχουν πάρει, προ πολλού, τους τίτλους ιδιοκτησίας τους, στην περίπτωσή μας καλούμαστε να πληρώσουμε τα λάθη που έγιναν στην καταγραφή-φωτογράφηση της γης μας, που έγινε δωρεάν από το κράτος στις αρχές της δεκαετίας του ΄90. Η εκ νέου καταγραφή, πριν από χρόνια, αποτύπωσε μεν επακριβώς τα όρια των κτημάτων μας, όμως τώρα μας ζητούν να πληρώσουμε ένα υπέρογκο για εμάς ποσό για την υπηρεσία αυτή» προσθέτει.
Η απόφαση να ζητήσουν να υπαχθούν διοικητικά στην Ελλάδα ελήφθη ομόφωνα, το καλοκαίρι, σε ανοιχτή συγκέντρωση των κατοίκων της Τράντσα, οι οποίοι έχουν τη συμπαράσταση του διπλανού χωριού Μπράστεν, όπου επίσης όλοι οι κάτοικοι είναι Πομάκοι, μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα. Ο κοινοτάρχης της Τσράντσα σπεύδει να διευκρινίσει ότι η απόφαση αυτή ελήφθη σε μία ύστατη προσπάθεια να δώσουν οι ιθύνοντες τη δέουσα προσοχή στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν. Φυσικά, όπως λέει, δεν έχουν αυταπάτες ότι είναι δυνατόν να γίνει κάτι τέτοιο.
«Πώς αλλιώς να αντιδρούσαμε;» αναρωτιέται και συμπληρώνει: «Αν δεν έχουμε τους τίτλους δεν μπορούμε να λαμβάνουμε αγροτικές επιχορηγήσεις, που για εμάς είναι άκρως απαραίτητες. Αυτό αναφέραμε και στην επιστολή μας τον περασμένο Αύγουστο: αφού κανείς δεν δίνει, μέχρι σήμερα, τη δέουσα σημασία και οι τοπικοί και κρατικοί λειτουργοί δεν επιθυμούν να επιλύσουν το πρόβλημά μας, το καλύτερο θα ήταν να μας μεταφέρουν διοικητικά, όλους τους κατοίκους μαζί με τα πετρώδη χωράφια μας, στη γειτονική Ελλάδα, ώστε να μπορούν εκεί να μας το επιλύσουν».
Ο Ιλίν Ντολαπτσίεφ δεν παραλείπει να ευχαριστήσει για το ενδιαφέρον τα ΜΜΕ της Ελλάδας αλλά και της Γερμανίας, που επίσης επικοινώνησαν μαζί τους.
Και καταλήγει: «Αυτό που θέλω να τονίσω, απαντώντας και μέσω του πρακτορείου σας σε προβοκατόρικες ερωτήσεις που μου θέτουν εδώ, στη Βουλγαρία, είναι ότι πρώτα απ' όλα αγαπάμε τη πατρίδα μας, η οποία, όμως, θα πρέπει να μας αντιμετωπίσει με τη δέουσα προσοχή.
Εναποθέτουμε τις ελπίδες μας και προσωπικά στον πρόεδρο Ρόσεν Πλέβνελίεφ, ο οποίος είναι από τα μέρη μας (σ.σ. Γκότσε Ντέλτσεφ) και γνωρίζει καλά τα θέματα της περιοχής».
euro2day.gr
