Ο Johnson χαρακτήρισε λοιπόν, το ευρώ ως «καταστροφικό project», μιας και η ιδέα ότι ένα νόμισμα «ενός μεγέθους» ταιριάζει σε όλες τις επιμέρους δημοσιονομικές πολιτικές, έχει καταστεί μια φονική μηχανή που εκτοξεύει τα γερμανικά αγαθά κατά μήκος της ευρωζώνης, αλλά ταυτόχρονα εμβαθύνει την μιζέρια στις χώρες της περιφέρειας, το εργατικό κόστος των οποίων συνεπάγεται την αδυναμία τους να παραμείνουν ανταγωνιστικές. Ο Δήμαρχος του Λονδίνου επικρίνει εξάλλου την δημοσιονομική και πολιτική ένωση στην Ευρώπη, θεωρώντας την «αντιδημοκρατική» και «πιθανότατα ηθικά εσφαλμένη».
Παρόλα αυτά, μετακινούμενος από πρότερες ακραία «ευρωσκεπτικιστικές» θέσεις του, ο Boris Johnson επιθυμεί την συνέχιση της συμμετοχής της Μεγάλης Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, υπό νέο όμως, πιο χαλαρό και «φιλικό» προς αυτήν καθεστώς. Συγκεκριμένα, ισχυρίζεται ότι η Μεγάλη Βρετανία θα πρέπει να συνεχίσει να αποκομίζει τα οφέλη από μια ενιαία αγορά, αλλά να αποκόψει τις σχέσεις της με την Ε.Ε. σε άλλους επιμέρους τομείς, όπως την αλιευτική πολιτική και το κοινωνικό κεφάλαιο. Επιγραμματικά, επιθυμεί μια σχέση σαν αυτή που διατηρούν η Νορβηγία ή η Ελβετία, χωρίς πάντως να τάσσεται υπέρ του δημοψηφίσματος για την παραμονή ή μη της χώρας του στους κόλπους της Ε.Ε.
Μονά – ζυγά δικά του, φαίνεται πως τα θέλει ο κύριος Boris Johnson, οι εκτιμήσεις του οποίου, πάντως, για το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα, παρότι στερούνται πρωτοτυπίας, δεν παύουν να είναι άξιες αναφοράς.
ysterografa.gr
