ερωτούσε τους υπηρέτες του, αν έφαγε, όταν δέ ο βασιλεύς Πτολεμαίος, μετά τό τελείωμα αυτού του πίνακος, έστειλε στον ζωγράφο εξήντα τάλαντα — (περίπου (25) εκατομμύρια σημερινές δραχμές— γιά νά άγοράση τήν ζωγραφιά, ο Νικίας δέν εδέχθη τά χρήματα, ούτε του έδωσε τον πίνακα. Αυτό έγινε διότι καί ο Νικίας, όπως καί άλλοι μεγάλοι ζωγράφοι, αγαπούσε πάρα πολύ τά εξαίρετα ζωγραφικά του έργα καί δέν ήθελε νά τά άποχωρισθή.
Τό ίδιο συνέβαινε καί με άλλους αξιόλογους πνευματικούς ανθρώπους.
Ό Ευκλείδης λ.χ. όταν έγραφε τά «διοπτικά» του, «ήδονάς έδρεπεν από τής Γεωμετρίας καί τής Αστρολογίας,» ομοίως δέ καί ο Φίλιππος, όταν προσπαθούσε νά απόδειξη τήν γνώμη του γιά τό σχήμα τής Σελήνης, καί ο Αρχιμήδης όταν άνευρε «τήν διάμετρον τή γωνία του ηλίου, οτι εστί τηλικούτον μέρος τοΰ μεγίστου κύκλου, οσον ή γωνία τών τεσσάρων ορθών», καί ο Απολλώνιος καί ο Άρίσταρχος, πού έγιναν «άλλων εύρεταί».
