Ήταν τότε, λίγο πριν, λίγο μετά, τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, τότε που «λεφτά υπήρχαν» και όλοι περνούσαν ζωή χαρισάμενη. Τότε που ο Καλατράβα και οι παρεμβάσεις του στην Αθήνα είχαν γίνει μόδα σε όλη την Ελλάδα. Και εμπνεύστηκαν κι εδώ, στην επαρχία, σε μια μικρή πόλη όπως τα Τρίκαλα για να φτιάξουν μια γέφυρα στα… πρότυπα του μεγάλου Ισπανού Αρχιτέκτονα. Κι έφτιαξαν μια γέφυρα που ενώνει το… τίποτα με το πουθενά ή για την ακρίβεια μερικά… «κοτέτσια» με ένα χωράφι!... Τα μπετά έπεσαν, η γέφυρα υψώθηκε αλλά γρήγορα άρχισε… να γέρνει. Εγκαταλείφθηκε νωρίς, έφυγε για τα ξένα κι ο εργολάβος που την είχε αναλάβει και μένει πια να μας θυμίζει τη… ματαιοδοξία μας!...Δυστυχώς…
