Γράφει ο Λεωνίδας Μαρτέλος
Μου λες η μοίρα, δε μας έκανε τη χάρηόλο στη γύρα, με σκυμμένο το κεφάλι...
κι αν είν' πρωί κι αν είναι βράδυ
και συ κι εγώ μες στο σκοτάδι!
Δύο σκοτάδια φέρνουν φως!
το χέρι δώσ' μου
κι όλα θα γίνουνε αλλιώς
γίνε το φως μου
Ψηλά τα χέρια! κι οι παλάμες μας ν' αφήσουν
τα περιστέρια της ψυχής να φτερουγίσουν!
Άνοιξη να 'ρθει μέσα στο κρύο
φως να γεννούν σκοτάδια δύο!
