Συνολικά, ο λιμός εξαφάνισε περίπου το 4,6% του συνολικού πληθυσμού και το 10% του πληθυσμού παιδιών κάτω των πέντε ετών στην κεντρική και νότια Σομαλία.
Η επισιτιστική κρίση ξεκίνησε το 2010 λόγω της παρατεταμένης ξηρασίας, αλλά απέκτησε ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις λόγω των σφοδρών φυλετικών συγκρούσεων που ταλανίζουν τη μαρτυρική χώρα.
Τα Ηνωμένα Έθνη κήρυξαν τις περιοχές της Νότιας Μπακούλ και Νότιας Σαχάμπ σε κατάσταση λιμού τον Ιούλιο του 2011. Ωστόσο, η ισλαμική οργάνωση αλ-Σαχάμπ, η οποία είχε τον έλεγχο της νότιας Σομαλίας, αρνήθηκε την ύπαρξη του προβλήματος, και απαγόρευσε την αποστολή διεθνούς ανθρωπιστικής και επισιτιστικής βοήθειας.
Ο λιμός στη συνέχεια εξαπλώθηκε και προς την πρωτεύουσα Μογκαντίσου και άλλα τμήματα της αφρικανικής χώρας.
Ενδεικτικό του μεγέθους της τραγωδίας είναι ότι τη στιγμή που η Σομαλία θρήνησε τον θάνατο 133.000 παιδιών κάτω των πέντε ετών κατά την περίοδο 2010-2012, το άθροισμα των θανάτων παιδιών αυτής της ηλικίας σε όλον τον βιομηχανοποιημένο κόσμο ανήλθε σε μόλις 65.000, όπως δήλωσε ο Κρις Χιλμπρούνερ, αξιωματούχος της Famine Early Warning Systems Network κατά την παρουσίαση της έκθεσης.
«Το πραγματικά τεράστιο μέγεθος αυτής της ανθρώπινης τραγωδίας», τώρα αναδεικνύεται, ανέφερε από την πλευρά του ο επικεφαλής οικονομολόγος της Οργάνωσης Τροφής και Γεωργίας του ΟΗΕ, Μάρκ Σμόλντερς.
skai.gr
