τα ξημερώματα της 14ης Ιουλίου 2008.
Το δικαστήριο προσπαθούσε να διερευνήσει ποιος ήταν ο υπεύθυνος που η εμπορική αμαξοστοιχία αντί για 20 βαγόνια, όπως έγραφαν τα συνοδευτικά έγγραφα, είχε τελικά 35 βαγόνια. Ουσιαστικά κανείς από τους κατηγορούμενους δεν απάντησε πώς βρέθηκαν στην αμαξοστοιχία 15 βαγόνια επιπλέον.
Ανάμεσα στους κατηγορουμένους ήταν σταθμάρχες, μηχανοδηγοί και προσωπικό έλξης από το σταθμό του Ρέντη όπου προετοιμάζουν τα εμπορικά τρένα.
Το δυστύχημα συνέβη ήταν η εμπορική αμαξοστοιχία ενώ κατευθύνονταν προς το Λιανοκλάδι, στο 208 χλμ της σιδηροδρομικής γραμμής «απαγκιστρώθηκε» όπως σημειώνει και το πόρισμα του ΟΣΕ ο σύνδεσμος μεταξύ του 7ου και 8ου βαγονιού με συνέπεια συνολικά 25 βαγόνια να αποκοπούν και να παραμείνουν μέσα στη γραμμή.
Λίγα λεπτά αργότερα άλλη επιβατική αμαξοστοιχία που εκτελούσε το αντίθετο δρομολόγιο ενώ έβγαινε από τούνελ έπεσε με δύναμη πάνω στα εγκαταλειμμένα βαγόνια με συνέπεια να τραυματιστεί ο μηχανοδηγός και 18 επιβάτες του τρένου.
Οι κατηγορούμενοι σαν αιτία έκαναν αναφορά σε κάποιο «λάθος» το οποίο δεν προσωποποίησαν και σε κάποια εμπλοκή χαμηλόβαθμου προσωπικού το οποίο δεν περιλαμβάνονταν στο κατηγορητήριο αλλά ούτε και στο σχετικό πόρισμα του ΟΣΕ.
Το δικαστήριο επέβαλε στους 8 από τους 9 κατηγορούμενους ποινή φυλάκισης 46 μηνών στον καθένα ενώ αθώωσε μόνο τον σταθμάρχη του Λιανοκλαδίου ο οποίος δεν είχε καμία εμπλοκή στο δυστύχημα.
